Sekiz Prens Savaşı

Sekiz Prens Savaşı (Çince: 八王之亂; pinyin: bā wáng zhī luàn), Çin'de Jin Hanedanı'nda MS 291'den MS 306'ya kadar prensleri arasında bir dizi iç savaştı. Bu çatışmalardaki kilit çekişme noktası, gelişimsel olarak engelli İmparator Hui'nin üzerindeki naiplikti. Çatışmanın adı, Jin Kitabı'nın 59. bölümünde toplanan sekiz prensin biyografilerinden türetilmiştir.

Sekiz Prens Savaşı, biraz yanlış bir adlandırma olup sürekli bir çatışmadan ziyade kısa ve yoğun ölümcül çatışma dönemleriyle araya giren barış aralıkları gördü. Tüm çatışmanın hiçbir noktasında sekiz prensin hepsi savaşın bir tarafında değildi. Kelimenin tam anlamıyla Sekiz Prensin Düzensizliği olarak da çevrilmektedir.

İlk çatışmalar nispeten küçük ve imparatorluk başkenti Luoyang ve çevresiyle sınırlıyken, savaşın kapsamı, mücadeleye giren her yeni prensle genişledi. Kuzey ve kuzeybatıda yoğun bir şekilde askere alınan çok sayıda kabile grubu daha sonra iktidarı ele geçirmek için kaostan yararlandı.^[1] Sonuç olarak, savaş kuzey Çin'deki Jin'in kalbini harap etti ve Batı Jin'i sona erdiren Beş Barbarlık ayaklanmaları çağını başlattı ve kuzey Barbar krallıkları ile güney Çin hanedanları arasında yüzyıllarca süren savaşlara neden oldu.