Vatikan kutubxonasi

  

Vatikan Apostol kutubxonasi (lotincha: Bibliotheca Apostolica Vaticana , italyancha: Biblioteca Apostolica Vaticana), koʻproq Vatikan kutubxonasi yoki norasmiy ravishda Vat sifatida tanilgan[1] — Vatikan shahrida joylashgan Muqaddas Taxtning kutubxonasi. Rasmiy ravishda 1475-yilda tashkil etilgan. U dunyodagi eng qadimgi kutubxonalardan biri boʻlib, tarixiy matnlarning eng muhim toʻplamlarini oʻz ichiga oladi. Unda butun tarixdan 75 000 ta kodeks, shuningdek, 1.1 million bosma kitoblar bor, jumladan shularning 8500ga yaqini inkunabuladir[2].

Vatikan kutubxonasi tarix, huquq, falsafa, fan va ilohiyot boʻyicha tadqiqot kutubxonasidir. Vatikan kutubxonasi oʻz malakasi va tadqiqot ehtiyojlarini hujjatlashtira oladigan har bir kishi uchun ochiq hisoblanadi. Shuningdek, kutubxonadan 1801—1990-yillar oraligʻida nashr etilgan kitoblar sahifalarining foto nusxalarini mustaqil oʻrganish uchun shaxsan yoki pochta orqali soʻrash mumkin.

Rim papasi Nikolay V (1447—1455) yangi Rimni oʻzgartirishni boshlash uchun ziyoratchilar va olimlarni shaharga jalb qilish maqsadida keng qamrovli jamoat ishlarini olib boradi. Nikolay Rim uchun gumanistik stipendiya instituti sifatida koʻrilishi kerak boʻlgan „Jamoat kutubxonasi“ni yaratmoqchi edi. Uning oʻlimi bu rejasini amalga oshirishga toʻsqinlik qilgan, ammo uning vorisi Papa Sixtus IV (1471—1484) hozirgi Vatikan kutubxonasi deb nomlanuvchi kutubxonani yaratishga erishadi.

2014-yil mart oyida Vatikan kutubxonasi oʻzining qoʻlyozma toʻplamini raqamlashtirish boʻyicha toʻrt yillik dastlabki loyihasini boshladi.

Vatikan Apostol arxivida 150 000 ta element mavjud va u XVII asr boshlarida kutubxonadan ajratilgan.

Tarixiy davrlari

Olimlar kutubxona tarixini anʼanaviy ravishda beshta davrga boʻlishgan: Laterangacha, Lateran, Avignon, Vatikangacha va Vatikan[3].

Laterangacha

Laterangacha boʻlgan davr, cherkovning dastlabki kunlaridan boshlanib kutubxonaning ilk kunlarini ham oʻz ichiga oladi. Bu davrdan faqat bir nechta jildlar saqlanib qolgan, shulardan baʼzilari juda muhim hisoblanadi.

Lateran

Lateran davri — kutubxona Lateran saroyiga koʻchirilgandan soʻng boshlanadi va XIII asr oxirigacha yaʼni 1303-yilda vafot etgan Papa Boniface VIII hukmronligi davriga qadar davom etadi. Shu vaqtga qadar u Yevropadagi eng mashhur yoritilgan qoʻlyozma toʻplamlaridan biriga ega edi. Biroq, oʻsha yili Lateran saroyi yoqib yuborildi va toʻplam fransiyalik Filipp IV tomonidan talon-toroj qilindi[4].

Avignon

Avignon davri — Avignon papaligi davrida Fransiyaning Avignon shahrida yettita ketma-ket papalar yashaganiga toʻgʻri keladi. Bu davrda Avignondagi papalar tomonidan kitob toʻplash va yozuvlarni yuritishda, Bonifasning oʻlimidan va papalik Rimga qaytgan 1370-yillar oraligʻida katta oʻsish kuzatildi.

Vatikangacha

Vatikangacha boʻlgan davr taxminan 1370-yildan 1447-yilgacha davom etgan. Bu vaqt ichida kutubxona Rim, Avignon va boshqa joylarda boʻlgan qismlarga tarqalib ketgan. Rim papasi Yevgeniy IV vafotigacha 340 ta kitoblar bor edi[5].

Vatikan

1451-yilda bibliofil Rim papasi Nikolay V Vatikanda ommaviy kutubxona tashkil etishga, qisman, stipendiya uchun joy sifatida Rimni qayta tiklashga harakat qildi[6][7]. Nikolay oʻzidan oldingilaridan meros boʻlib qolgan 350ga yaqin yunon, lotin va ibroniy kodekslarini oʻzining toʻplami va keng koʻlamli xaridlari, jumladan Konstantinopol imperator kutubxonasi qoʻlyozmalari bilan birlashtirdi. Rim papasi Nikolay ham oʻz kutubxonasi uchun yunon klassiklarini lotin tiliga tarjima qilish uchun italyan va vizantiyalik olimlarni jalb qilib, oʻz kolleksiyasini kengaytirdi[7]. Bilimdon papa allaqachon butparast klassikalarni kiritishni ragʻbatlantirgan[1]. Nikolay sayohat paytida toʻplagan va boshqalardan olgan koʻplab yunon asarlari va yozuvlarini saqlab qolishda muhim ahamiyatga ega edi.

1455-yilda toʻplam 1200 ta kitobga koʻpaygan, ulardan 400 tasi yunon tilida edi[8].

Nikolay 1455-yilda vafot etdi. 1475-yilda uning vorisi Papa Sixtus IV Palatine kutubxonasiga asos solgan[7]. Uning papaligi davrida "ilohiyot, falsafa va badiiy adabiyot" boʻyicha yutuqlar amalga oshirildi[4]. Kutubxonachi Bartolomeo Platina imzo qoʻygan roʻyxatni yaratganida, qoʻlyozmalar soni 1475-yilda 3500[4] yoki 1481-yilda 2527 deb hisoblangan[9]. Oʻsha paytda bu Gʻarb dunyosidagi eng katta kitoblar toʻplami edi[8].

Rim papasi Yuliy II binoni kengaytirish haqida topshiriq berdi[7]. Taxminan 1587-yilda Rim papasi Sixtus V arxitektor Domeniko Fontanaga kutubxona uchun yangi bino qurishni topshiradi va u binodan hozir ham foydalanilmoqda. Shundan keyin u Vatikan kutubxonasi nomini oldi[7].

Aksil-islohot davrida kutubxona fondlariga kirish taqiqlangan kitoblar indeksi joriy qilinganidan keyin cheklangan edi. Olimlarning kutubxonaga kirishi ham cheklangan, xususan protestant olimlari. XVII asr davomida cheklovlar olib tashlanadi va Rim papasi Leo XIII kutubxonani 1883-yilda rasmiy ravishda olimlar uchun qayta ochadi[6].

1756-yilda Vatikan kutubxonasidagi qadimiy qoʻlyozmalarni saqlaydigan Abbot Piadjioning oʻzi ham ixtiro qilgan mashinadan[10] birinchi Herkulanum papirusini ochish uchun ishlatgan va u bunga bir necha oy vaqt sarflagan edi[11].

1809-yilda Napoleon Bonapart Papa Piy VII ni hibsga oldi va kutubxonani Parijga olib ketdi. Tarkib 1817-yilda, Napoleon magʻlubiyatidan uch yil oʻtgach qaytarildi[7].

1992-yilda kutubxona million katalogdagi obyektli[6] 2 ta kutubxonaga ega edi.

1995-yilda Ogayo shtati universitetidan sanʼat tarixi oʻqituvchisi Entoni Melnikas bir vaqtlar Franchesko Petrarkaga tegishli boʻlgan oʻrta asr qoʻlyozmasidan uchta varaqani oʻgʻirlagan[12][13]. Oʻgʻirlangan varaqalardan birida gʻalla chopayotgan dehqonning nafis miniatyurasi bor. Nomaʼlum manbadan olingan toʻrtinchi varaqa ham AQSh bojxona xodimlari tomonidan uning qoʻlida topilgan. Melnikas sahifalarni sanʼat sotuvchisiga sotmoqchi boʻlgan, keyin u kutubxona direktorini ogohlantirgan[13].

Joylashuv va binosi

Qadimgi Rim haykali, yaʼni Rimdagi Avliyo Gipolit, 1551- yilda Via Tiburtina, Rimda va hozirda Vatikan kutubxonasida topilgan

Kutubxona Vatikan saroyi ichida joylashgan boʻlib, Belvedere hovlisi orqali kiriladi[14]. Papa Sixtus V (1585—1590) Vatikan kutubxonasini kengaytirish va yangi binosini qurishni topshirganida, u Bramantening Kortil del Belvedere boʻylab uch qavatli qanot qurdiradi va shu bilan uni ikkiga boʻlib, Bramante ishini sezilarli darajada oʻzgartiradi[1]. Katta zinapoyaning pastki qismida Gipolitning katta haykali La Galea kirish zalini bezatadi[15].

Birinchi yarim yertoʻlada papirus xonasi va qoʻlyozmalar saqlanadigan joy mavjud.

Kutubxonada 42 kilometr (26 mi) javonlar bor[16].

Kutubxona 2007-yil 17-iyulda taʼmirlash uchun yopiladi[17] va 2010-yil 20-sentyabrda qayta ochiladi[18] 9 million yevrolik taʼmirlash iqlim nazorati ostidagi xonalarni oʻrnatish uchun uch yil kutubxonani toʻliq yopishadi[19].

Arxitektura va sanʼat

Sala di Konsultazione yoki Vatikan kutubxonasining asosiy maʼlumot xonasida Sezar Aureli haykali boʻlgan Avliyo Foma Akvinskiy haykali taxminan 1910- yilda oʻrnatilgan. Ushbu haykalning ikkinchi versiyasi (taxminan 1930-yil) AnjelikumdagiTomas Akvinskiy papalik universitetining kirish ayvonida joylashgan[lower-alpha 1][21].

Kutubxona tashkiloti

Katalog

Toʻplam dastlab qoʻlyozmalarni indekslash uchun ishlatiladigan daftarlar orqali tashkil etilgan. Toʻplam bir necha mingdan oshgani sayin, javonlar roʻyxati ham oshgan.

Oʻqish va ijaraga berish

Vatikan kutubxonasidagi kitob javoni

Tarixiy maʼlumotlarga koʻra, Uygʻonish davrida koʻpchilik kitoblar javonda emas, balki stollar biriktirilgan yogʻoch skameykalarda saqlangan. Har bir skameyka maʼlum bir mavzuga bagʻishlangan edi. Kitoblar bu skameykalarga zanjirlangan va agar oʻquvchi kitobni olib qoʻysa, zanjir unga bogʻlanib qoladi. XVII asr boshlariga qadar akademiklarga ham kitob olishga ruxsat berilgan. Muhim kitoblar uchun papaning oʻzi eslatma qogʻozi chiqaradi[7]. Uy qoidalarini buzganlik uchun kutubxonadan foydalanish imtiyozlari olib tashlanishi mumkin, masalan, stol ustiga chiqish. Eng mashhuri Piko Della Mirandola, Papa kuriyasi maʼqullamagan ilohiyot boʻyicha kitobni nashr etganida kutubxonadan foydalanish huquqini yoʻqotgan[22]. 1760-yillarda Klement XIII tomonidan chiqarilgan qonun loyihasi kutubxona fondiga kirishni keskin cheklab qoʻydi[1].

Vatikan kutubxonasiga bir vaqtning oʻzida 200 nafar olim kirishi mumkin[23] va kutubxonaga yiliga 4000 dan 5000gacha olimlarni kiradi, ularning aksariyati aspiranturadan keyingi tadqiqot bilan shugʻullanadigan akademiklardir[19].

Toʻplamlar

Suriya Xushxabar lektsiyasidan miniatyura (Vat. Sir. 559), taxminan yaratilgan. 1220 Mosul yaqinida va u kuchli islomiy taʼsir koʻrsatadi.

Vatikan kutubxonasi har doim Injil kabi qonun matnlari va diniy asarlarni oʻz ichiga olgan boʻlsa-da, u boshidan dunyoviy kitoblarga ixtisoslashgan edi. Uning yunon va lotin klassiklari toʻplami Uygʻonish davrida klassik madaniyatning tiklanishining markazida boʻlgan[8].

Kutubxona, birinchi navbatda, qoʻlyozmalar kutubxonasi sifatida tashkil etilgan, bu uning fondidagi qoʻlyozmalar va bosma asarlar nisbati nisbatan yuqori ekanligida namoyon boʻladi. Toʻplamga kirgan bunday bosma kitoblar qoʻlyozmalarning ancha katta kolleksiyasini oʻrganishni osonlashtirish uchun moʻljallangan[24].

Shuningdek, kolleksiyada 330 ming yunon, rim va papa tangalari va medallari mavjud[6].

Har yili 6000 ga yaqin yangi kitoblar xarid qilinadi[6].

Kutubxona asrlar davomida bir qancha meros va sotib olishlar bilan boyigan.

1623-yilda Rim Papasi Gregori XVning elektorat lavozimiga protestant nomzodlari bilan bellashuv boʻlgan. Uni mohir siyosiy manevrlari uchun Maksimilian I qoʻllab-quvvatlagan. va u Vatikanga 3500ga yaqin qoʻlyozmalarni oʻz ichiga olgan Geydelbergning irsiy Palatina kutubxonasini topshirdi. Bavariya gersogi buni oʻttiz yillik urushda oʻlja sifatida qoʻlga kiritgan edi. Geydelberg qoʻlyozmalarining 39 ta belgisi 1797-yilda Parijga yuborilgan va 1815-yilda Parij tinchligida Geydelbergga qaytarilgan. U 1816-yilda Papa Pius VII tomonidan Heidelberg universitetiga, jumladan Manesse kodeksiga topshirildi. Ushbu holatlardan tashqari, Palatin kutubxonasi bugungi kungacha Vatikan kutubxonasida qolmoqda.

1657-yilda Urbino gersoglarining qoʻlyozmalari qoʻlga kiritildi. 1661-yilda yunon olimi Leo Allatius kutubxonachi etib tayinlandi.

Shvetsiya qirolichasi Kristinaning muhim kutubxonasi (asosan uning generallari tomonidan Oʻttiz yillik urush paytida Praga Gabsburg va Germaniya shaharlaridan oʻlja sifatida toʻplangan) 1689-yilda vafotidan keyin Rim papasi Aleksandr VIII tomonidan sotib olingan. U barcha amaliy maqsadlar uchun oʻsha paytda Shvetsiyaning butun qirollik kutubxonasini ifodalagan. Agar u Stokgolmdagi joyida qolganida edi, 1697-yilda qirollik saroyining vayron boʻlishi natijasida hammasi yoʻqolgan boʻlar edi.

Kutubxonaning eng mashhur fondlari orasida Kodeks Vatikan Graecus 1209, Bibliyaning eng qadimgi maʼlum boʻlgan deyarli toʻliq qoʻlyozmasidir. Prokopiyning maxfiy tarixi kutubxonada topilgan va 1623-yilda nashr etilgan.

Rim papasi Klement XI qoʻlyozmalarni olib kelish uchun Sharqqa olimlarni yuborgan va u odatda kutubxonaning Sharq boʻlimining asoschisi hisoblanadi[7].

Kutubxona fanlari maktabi Vatikan kutubxonasi bilan bogʻliq.

1959-yilda Kino kutubxonasi tashkil etildi[25]. Buni 1953-yilda Missuri shtati Sent-Luis shahridagi Sent -Luis universitetida tashkil etilgan Vatikan kino kutubxonasi bilan adashtirmaslik kerak.

Kutubxonada hinduizmga oid katta matnlar toʻplami mavjud boʻlib, ularning eng qadimgi nashrlari 1819-yilga toʻgʻri keladi[26].

Kutubxonaning 2007-2010 yillardagi restavratsiyasi davomida kutubxonadagi 70 000 jildning barchasi oʻgʻirlikning oldini olish maqsadida elektron chiplar bilan belgilandi[19].

Qoʻlyozmalar

Doʻzax tubsizligi, Sandro Botticelli tomonidan pergamentdagi rangli chizilgan (1480-yillar)
Vandalbert fon Prüm, iyul, Martyrologium (c860)

Kutubxonadagi mashhur qoʻlyozmalarga quyidagilar kiradi: Yoritilgan qoʻlyozmalar :

Xristianlik bilan bogʻliq qoʻlyozmalar

  • Barberini Injillari
  • Gelasian Sacramentary, xristian liturgiyasi boʻyicha eng qadimgi kitoblardan biri
  • Joshua Roll
  • Lorsch Xushxabarlari, 778dan 820gacha yozilgan va tasvirlangan, turli muzeylar orasida tarqalgan yoritilgan xushxabar kitobi. Fil suyagidan oʻyilgan orqa qopqoq va Luqo va Yuhanno Injillari Vatikan kutubxonasida saqlanadi.
  • Vasiliy II ning menologiyasi[27]
  • Vatikan Xorvat ibodat kitobi
  • Vergilius Vatikan

Klassik yunon va lotin matnlari

Muqobil

  • Codex Borgia, iyoroglif matnlari va hayvonlar terisidan yasalgan ikonografiyada mifologiya va asosiy marosimlarni tasvirlaydigan keng qamrovli Mesoamerikan qoʻlyozmasi.
  • Kodeks QQ. Arabo 368, „ Bayad va Riyod“ hadisining yagona qoʻlyozmasi, arabcha sevgi hikoyasi[29]
  • Codex Vaticanus 3738, Codex Ríos[30], ispan mustamlaka davri qoʻlyozmasining italyancha buklangan akkordeon tarjimasi, astek Kodeksi Telleriano-Remensisning astek rasmlari nusxalari bilan, Dominikanlik rohib Rios tomonidan 1566-yilda yozilgan deb ishoniladi.
  • De arte venandi cum avibus, 1240-yillarda yozilgan 111 varaqdan iborat ikki ustunli pergament kodeksi formatida lochin ovi haqidagi lotin risolasi.

Matnlar:

  • Codex Vaticanus Latinus 3256, Vergilius Augusteusning toʻrt bargi[31]
  • Kodeks Vatikano Rossi 215, Rossi Kodeksining parchalari[32]
  • Kodeks Vatikan Graecus 1209, yunon tilidagi eng qadimgi Injillardan biri
  • Libri Karolini
  • Vatikan Grekus 1001, maxfiy tarixning asl qoʻlyozmasi[33]
  • Heliandning bir parchasi va eski Sakson uchta qismi Palatinus Latinus 1447 ni tashkil qiladi[34]

Qur’on

Kutubxonada italyan yahudiy tilshunosi Giorgio Levi Della Vida tomonidan kataloglangan turli toʻplamlardan 100dan ortiq Qur’on qoʻlyozmalari mavjud: Vatikani Arabi 73; Borgiani Arabi 25; Barberiniani orientali 11; Rossiani 2. Kutubxonadagi eng katta qoʻlyozma Vat. Ar. 1484, oʻlchamlari 540x420 mm. Eng kichigi, Vat. Ar. 924, sakkiz burchakli korpusda saqlangan 45 mm diametrli doiradir[35].

Raqamlashtirish loyihalari

2012-yilda Bodleian kutubxonasi bilan hamkorlikda Vatikan kutubxonasidan million sahifali materialni raqamlashtirish rejalari eʼlon qilindi.

2014-yil 20-mart kuni Muqaddas Taxt NTT Data korporatsiyasi va kutubxona oʻrtasida toʻrt yil ichida kutubxonaning 3000ga yaqin qoʻlyozmalarini raqamlashtirish boʻyicha shartnoma tuzilgani haqida eʼlon qildi[36]. NTT 18 million yevroga baholangan asbob-uskunalarni sovgʻa qilmoqda[37]. Keyinchalik yana 79 ming kutubxona fondini raqamlashtirish imkoniyati borligi qayd etildi. Bu kutubxonaning internet saytida mavjud boʻlgan yuqori aniqlikdagi tasvirlar boʻladi. Holdinglar uchun saqlash EMC tomonidan taqdim etilgan uch petabayt serverda boʻladi[38]. Dastlabki bosqich toʻrt yil davom etishi kutilmoqda[39].

DigiVatLib — Vatikan kutubxonasining raqamli kutubxona xizmatining nomi. U Vatikan kutubxonasining raqamlashtirilgan qoʻlyozma va inkunabula toʻplamlariga bepul kirish imkonini beradi[40].

Hujjatlarni skanerlash matnlarni yaratish uchun ishlatiladigan materialga taʼsir qiladi. Yoritishda oltin va kumushdan foydalanilgan kitoblar maxsus skanerlash uskunasini talab qiladi[23].

Holdinglar galereyasi

Tegishli kutubxonalar

Vatikan Apostol arxivi

Vatikanda joylashgan Vatikan Apostol arxivi Muqaddas Taxt tomonidan eʼlon qilingan barcha hujjatlar, shuningdek davlat hujjatlari, yozishmalar, papalik hisob kitoblari[41] va cherkov tomonidan toʻplangan boshqa koʻplab hujjatlar uchun markaziy arxivdir. XVII asrda Papa Pavel V ning buyrugʻiga binoan, arxivlar Vatikan kutubxonasidan ajratilgan, u yerda olimlar ularga juda cheklangan kirish imkoniga ega edilar va 1881-yilgacha, Papa Leo XIII ularni tadqiqotchilar uchun ochgunga qadar, begonalar uchun mutlaqo yopiq boʻlib qolgan. Ulardan mingdan ortigʻi hozirda har yili oʻz hujjatlarini tekshiradi[42].

Vatikan kino kutubxonasi

Missuri shtati Sent-Luis shahridagi Vatikan kino kutubxonasi Vatikanning oʻzidan tashqaridagi yagona toʻplam boʻlib, Yevropadagi Vatikan kutubxonasi Vatikan Apostolik kitobidan 37 000 dan ortiq asarlardan iborat mikrofilmlar toʻplamidir. U Sent-Luis universiteti kampusidagi Pius XII kutubxonasida joylashgan[43]. Kutubxona Louri J. Deyli (1914—2000) va Kolumb ritsarlari tomonidan moliyalashtirilgan holda yaratilgan[44]. Maqsad Vatikan va boshqa hujjatlarni Shimoliy Amerikadagi tadqiqotchilarga koʻproq taqdim etish edi[45].

Vatikan qoʻlyozmalarini mikrofilmga tushirish 1951-yilda boshlangan va kutubxona veb-saytiga koʻra, shu kungacha mikrofilmga tushirish boʻyicha amalga oshirilgan eng yirik loyiha boʻlgan[46]. Kutubxona 1953-yilda ochilgan va 1959-yilda Sent-Luis universiteti kampusiga, Pius XII memorial kutubxonasiga koʻchib oʻtgan. Birinchi kutubxonachi Charlz J. Ermatinger boʻlib, u 2000-yilgacha xizmat qilgan. 2007-yil holatiga koʻra kutubxonada yunon, lotin, arab, ibroniy va efiopiya tillarida hamda yana bir qancha keng tarqalgan Gʻarbiy Yevropa tillarida 37 000dan ortiq qoʻlyozmalarning mikrofilmlangan versiyalari mavjud. Vatikandagi Biblioteca Palatina va Biblioteca Cicognaradan koʻplab asarlarning reproduksiyalari, shuningdek, Registra Vaticana va Registra Supplication seriyalarida IX — XVI asrlarga oid Archivio Segreto Vaticano (Vatikan maxfiy arxivlari) papa xat registrlari mavjud[47].

Xodimlar

Kutubxonaning nominal rahbari koʻpincha asrlar davomida kardinalga aylantirilgan va shuning uchun kardinal kutubxonachi unvoni berilgan[7].

Kutubxonada hozirda 80ga yaqin xodimlar beshta boʻlimda ishlaydi: qoʻlyozmalar va arxiv kolleksiyalari, bosma kitoblar/chizmalar, xaridlar/kataloglashtirish, tanga kolleksiyalari/muzeylar va restavratsiya/fotosurat[6].

Kutubxonachilar roʻyxati

§ belgisi roʻyxatdagi shaxslarning professional kutubxonachi sifatida sarflangan vaqtini bildiradi. Bu kutubxonachi vazifasini bajaruvchining, yaʼni asosan oliy toifada boʻlmagan kutubxonachining roli hisoblanadi[48].

IsmiYashagan yillariUnvoniKutubxonachi sifatida faoliyat yuritgan davri[49][50]
Marcello Cervini1501 — 1555Bibliothecarius I1550-yil 24-may

1555-yil 9-aprel

Roberto deʼ Nobili1541 — 1559Bibliothecarius II1555 — 1559-yil 18- yanvar
Alfonso Carafa1540 — 1565Bibliothecarius III1559 — 1565-yil 29-avgust
Marcantonio da Mula1506 — 1572Bibliothecarius IV1565 — 1572-yil 17-mart[51]
Guglielmo Sirleto1514 — 1585Bibliothecarius V1572-yil 18-mart

1585-yil 16-oktyabr

Antonio Carafa1538 — 1591Bibliothecarius VI1585-yil 16-oktyabr

1591-til 13-yanvar-

Marco Antonio Colonna1523 — 1597Bibliothecarius VII1591 — 1597-yil 13-mart
Cesare Baronio1538 — 1607Bibliothecarius VIII1597-yil may — 1607-yil 30-iyun[52]
Ludovico de Torres1552 — 1609Bibliothecarius IX1607-yil 4-iyul

1609-yil 8-iyul

Scipione Borghese Caffarelli1576 — 1633Bibliothecarius X1609-yil 11-iyun

1618-yil 17-fevral[53]

Scipione Cobelluzzi1564 — 1626Bibliothecarius XI1618-yil 17-fevral

1626-yil 29-iyun

Francesco Barberini1597 — 1679Bibliothecarius XII1626-yil 1-iyul

1633-yil 13-dekabr

Antonio Barberini1569 — 1646Bibliothecarius XIII1633-yil 13-dekabr

1646-yil 11-sentyabr

Orazio Giustiniani1580 — 1649Bibliothecarius XIV1646-yil 25-sentyabr

1649-yil 25-iyul

Luigi Capponi1583 — 1659Bibliothecarius XV1649-yil 4-avgust

1659-yil 6-aprel

Flavio Chigi1631 — 1693Bibliothecarius XVI1659-yil 21-iyun

1681-yil 19-senyabr[54]

Lorenzo Brancati1612 — 1693Bibliothecarius XVII1681-yil 19-sentyabr

1693-yil 30-noyabr

Girolamo Casanate1620 — 1700Bibliothecarius XVIII1693-yil 2-dekabr

1700-yil 3-mart

Enrico Noris1631 — 1704Bibliothecarius XIX1700-yil 26-mart

1704-yil 23-fevral

Benedetto Pamphili1653 — 1730Bibliothecarius XX1704-yil 26-fevral

1730-yil 22-mart

Angelo Maria Querini1680 — 1755Bibliothecarius XXI1730-yil 4-sentyabr

1755-yil 6-yanvar

Domenico Passionei1682 — 1761Bibliothecarius XXII1741-yil 10-iyul

1761-yil 5-iyul

Alessandro Albani1692 — 1779Bibliothecarius XXIII1761-yil 12-avgust

1779-yil 11-dekabr

Francesco Saverio de Zelada1717 — 1801Bibliothecarius XXIV1779-yil 15-dekabr

1801-yil 29-dekabr

Luigi Valenti Gonzaga1725 — 1808Bibliothecarius XXV1802-yil 12-yanvar

1808-yil 29-dekabr

Giulio Maria della Somaglia1744 — 1830Bibliothecarius XXVI1827-yil 26-yanvar

1830-yil 2-aprel

Giuseppe Albani1750 — 1834Bibliothecarius XXVII1830-yil 23-aprel

1834-yil 3-dekabr

Luigi Lambruschini1776 — 1854Bibliothecarius XXVIII1834-yil 11-dekabr

1853-yil 27-iyun

Angelo Mai1782 — 1854Bibliothecarius XXIX1853-yil 27-iyun

1854-yil 9-sentyabr

Antonio Tosti1776 — 1866Bibliothecarius XXX1860-yil 13-yanvar

1806-yil 20-mart

Jean Baptiste François Pitra1812 — 1889Bibliothecarius XXXI1869-yil 19-yanvar

1889-yil 9-fevral[55]

Placido Maria Schiaffino1829 — 1889Bibliothecarius XXXII1889-yil 20-fevral

1889-yil 23-sentyabr

Alfonso Capecelatro1824 — 1912Bibliothecarius XXXIII1890-yil 29-avgust

1912-yil 14-noyabr[56]

Mariano Rampolla del Tindaro1843 — 1913Bibliothecarius XXXIV1912-yil 26-noyabr

1913-yil 13-dekabr

Francesco di Paola Cassetta1841 — 1919Bibliothecarius XXXV1914-yil 3-yanvar

1919-yil 23-mart

Aidan <span typeof="mw:Nowiki" id="mwA3w">[</span>Francis Neil<span typeof="mw:Nowiki" id="mwA30">]</span> Gasquet1845 — 1929Bibliothecarius XXXVI1919-yil 9-may

1929-yil 5-aprel

Franz Ehrle1845 — 1934Bibliothecarius XXXVII1929-yil 17-aprel

1934-yil 31-mart

Giovanni Mercati1866 — 1957Bibliothecarius XXXVIII1936-yil 18-iyun

1957-yil 23-avgust

Eugène Tisserant1884 — 1972Bibliothecarius XXXIX1957-yil 14-sentyabr

1971-yil 27-mart

Antonio Samoré1905 — 1983Bibliothecarius XL1974-yil 25-yanvar

1983-yil 3-fevral

Alfons Maria Stickler1910 - 2007Bibliothecarius XLI1983-yil 7-sentyabr

1988-yil 1-iyul

Antonio María Javierre Ortas1921 — 2007Bibliothecarius XLII1988-yil 1-iyul

1992-yil 24-yanvar

Luigi Poggi1917 — 2010[57]Bibliothecarius XLIII1992-yil 9-aprel

1997-yil 25-noyabr

Jorge María Mejía1923 — 2014Bibliothecarius XLIV1998-yil 7-mart

2003-yil 24-noyabr

Jean-Louis Tauran1943 — 2018Bibliothecarius XLV2003-yil 24-noyabr

2007-yil 25-iyun

Raffaele Farina1933 —Bibliothecarius XLVI2007-yil 25-iyun

2012-yil 9-iyun

Jean-Louis Bruguès1943 —Bibliothecarius XLVII2012-yil 26-iyun

2018-yil 1-sentyabr

José Tolentino de Mendonça1965 —Bibliothecarius XLVIII2018-yil 1-sentyabr

2022-yil 26-sentyabr

Angelo Vincenzo Zani1950—Bibliothecarius XLIX2022-yil 26-sentyabr

Izohlar

Manbalar

Keltirilgan asarlar

„Muqaddas Rim cherkovining kardinallari“ . Florida xalqaro universiteti kutubxonalari.

Manbalar

Havolalar