კოგურიო

კოგურიო (კორ. 고구려^?, 高句麗^?) — კორეალეფიშ ართ-ართი ტომეფიშ გოართოიანაფაშ დო მოგვიანაფათ კორეაშ სუმი ომაფეშე ართ-ართიშ ჯოხოდვალა. კოგურიოშ კათას I ოშწანურაშ დაჭყაფუს უკებუდჷ წყარმალუ იალუშ შქა მალობა, ასე, ეშანულ წყარმალუს გინმურს ჩინეთიშ დო ოორუე კორეაშ ხურგი.

კოგურიო 高句麗 고구려 ომაფე
← ჯვ. წ. 37 — 668 →   →
კოგურიო 476 წანას
ნანანოღა	ჩოლბონი (ჯვ. წ. 37 – ჯვ. წ. 3) კუნე (3–427) ფხენიანი (427–668) (კორეული ნინეფი)
ნინა	კოგურიული
რელიგია	ბუდიზმი კორეას შამანიზმი კორეას
მახორობა	3,5 მლნ (668) 600768 (476)
დუდალაშ ფორმა	მონარქია
მაფა
- ჩქ. წ. 37– ჩქ. წ. 19	ჟუმონგი
- 391–413	კვანგეტხო
- 413–491	ჯანგსუ
- 590–618	იუნგიანგი
- 590–618	ბუჟანი
ქიანეფი კოგურიოშ ჸოფილ ტერიტორას	ობჟათე კორეა  ჩინეთი  რუსეთი  ოორუე კორეა
ისტორია
- ბუდიზმიშ გოფაჩუა	372
- კვანგეტხოშ ლესქერობეფი	391-413
- კოგურიო-სუიშ ლჷმეფი	598-614
- კოგურიო-ტანიშ ლჷმეფი	645-668
- ფხენიანიშ დონთხაფა	668

კოგურიოშ გეშა მაართა თხობელენს III ოშწანურაშ ჩინური ისტორიული წყუ. კოჩოსონიშ ლჷმაშ უკული კოგურიოალეფქ გემშართეს სიუანტუშ ოლქიშ აკოდგინალუაშა. ტომეფიშ გოართოიანაფა — კოგურიოქ ხანიშ დინასტიაშე ზოხორინელო მიპალჷ ჯვ. წ. 37 წანას. III ოშწანურას გიორჯგინჷ ვეიშ ომაფექ, მორო მოგვიანაფათ გოვითარაფაშ კონკის მიოჭირინჷ.

თეხანური ჯოხოდვალა „კორეა“ მოურს შქა ოშწანურეფიშ სახენწჷფო კორიოშე, ნამუთ მუშჸურე წჷმარინუანს კოგურიოშ კუნტა ვარიანტის.

კოგურიოშ ომაფეშ ნანანოღა რდჷ ჩოლბონი, კუნე, V ოშწანურაშე — ფხენიანი. სახენწჷფო რსენედჷ 668 წანაშახ.