Junkers CL.I

Die prototipe, met 'n fabriek kodenaam van J.10, was toegerus met 'n Mercedes D.III motor van 160 perdekrag en horn-balanced rolroere. Produksie het na die nooiensvlug voltooi is begin en 47 eenhede was afgelewer voor die einde van die oorlog. Nie almal het die front bereik nie. Die produksie eenhede was egter toegerus met 180 perdekrag Mercedes D.IIIa motors en korter rolroere. Hulle was bewapen met twee 7.92 Spandau masjiengewere wat voor die vlieënier gemonteer was asook 'n Parabellum masjiengeweer wat op ring boaan die verkenner se sitplek gemonteer was. Daar was ook rakke aan weerskante van die romp, agter die verkenner se sitplek, waaraan granate en ander anti-personeel wapens gehaak kon word. Die Junkers CL.I was waarskynlik Duitsland se beste grondaanval vliegtuig maar het die front te laat bereik om 'n verskil te kon maak.

Drie eenhede was gebou as vlotter weergawes bekend as CLS.I. Die vervanging van die wiele met vlotte het tot gevolg gehad dat die vliegtuig se lengte tot 8,95 m gerek is. Die vlerkspan is ook vergroot met 0.7 m. Alhoewel die vlotter weergawe swaarder was het die 195 perdekrag Bz.IIIb motor verseker dat die vliegtuig 'n spoed van 180 km/h kon bereik; vinniger as die land weergawe.

Sommige van die vliegtuie het in Finland en een of twee Baltiese State diens gedoen na die oorlog. Een model se kajuit was bedek met 'n dak en gebruik vir kommersiële doeleindes deur Junkers. Dit was vermoedelik geregistreer as D-78 op die Duitse Burgerlike Register.

• Lys van vegvliegtuie

• Fighters 1914-1919: Attack and Training Aircraft, Kenneth Munson, 2004, ISBN 978-0-753721-73-5