Tunis
Tunis (arabisch تونس, DMG Tūnis, tamazight ⵜⵓⵏⵙ Tunes) isch d Hauptstadt vu Tunesie und Browinzhauptstadt vum glychnamige Gouvernemänt. Si isch di greschti Stadt vu Tunesie und im Johr 2014 het si 1.056.247 Yywohner gha. I dr Agglomerazioon hets öppe zwöi Millione Yywohner (Juni 2014).[2] Ihre historische Chärn, d Médina, stoot uf dr UNESCO-Wältärb-Lischte.
| تونس Tunis | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Koordinate | , 10° 11′ O36° 48′ N, 10° 11′ O | ||
| Basisdate | |||
| Staat | Tunesie | ||
| [[|]] | |||
| Gouvernemänt | Tunis | ||
| Höchi | 4 m | ||
| Flechi | 21.263 km² | ||
| Iiwooner | 1.056.247 (2014[1]) | ||
| Dichti | 49,7 Ew./km² | ||
| Poschtleitzahl | 1000 - 2092 | ||
| Website | www.commune-tunis.gov.tn | ||
| Politik | |||
| Burgermeischter | Seifallah Lasram | ||
| Kultur | |||
| Partnerstedt | siihe hier | ||
 d Avenue Habib Bourguiba mit dr Kathedrale, wo em Hl. Vinzenz vo Paul gweiht isch (linggs) | |||
Gschicht und Bedütig
Nachdäm d Stadt e bscheides Dorf im Schatte vu Karthago, Kairouan und denno Mahdia gsi isch, isch si am 20. Septämber 1159 (5. Ramadan 554 vum muslimische Kaländer) under dr Regierig vu dr Almohaade als Hauptstadt gnännt worde. Ihre Status isch denoo im Johr 1228 vu de Hafside und ou noo dr Unabhängigkeit vu Frankrych am 20. Merz 1956 bstetigt worde.
Tunis isch äbefalls di ökonomisch und kommerziälli Hauptstadt vu Tunesie. Ihres dichte Stroosse- und Autobaannetz und ihri relativ fortgschrittene Flugaabindige mache si zum ene Konvergänzpunkt vum Nationalvercheer. Die Situazioon isch e Ergäbnis vun ere lange zäntralistische Bolitik, wo doderzue biidrage het, dass mer alli wichtigi Instituzioone z Tunis finde chan.
Im Louf vum 20. Johrhundert het sich d Agglomerazioon usserhaub vu dr Gränze vu dr Gmeind erwiiteret. Zurziit erstreckt sich Tunis öber vier Gouvernorat: Tunis, l’Ariana, Ben Arous und La Manouba, und wird s grosse Tunis gnännt.
Im Johr 2017 het Tunis uf em 113. Blatz vu dr Wältranglischte vu dr läbeswertischte Stedt und uf em 1. Blatz z Nordafrika gstande.[3]
Stedtpartnerschafte
Doha, Katar
Dschidda, Saudi-Arabie
Köln, Dytschland
Kuwait-Stadt, Kuwait
Lissabon, Portugal
Marseille, Frankrych
Maskat, Oman
Montréal, Kanada
Moskau, Russland- Paris, Frankrych
Prag, Tschechie
Rabat, Marokko
Rio de Janeiro, Brasilie
Rom, Italie
Santiago de Chile, Chile
Stockholm, Schwede
Taschkent, Usbekistan
Wien, Öschtriich
Literatur
- Paul Sebag: Tunis. Histoire d’une ville. éd. L’Harmattan, Paris 1998, ISBN 2-7384-6610-9.
- Horst-Günter Wagner: Die Altstadt von Tunis: Funktionswandel von Handwerk und Handel 1968–1995. In: Petermanns Geographische Mitteilungen (PGM). Bd. 140, 1996, Heft 5+6, S. 343/65.
- Horst-Günter Wagner: Die Souks in der Medina von Tunis. Versuch einer Standortanalyse von Einzelhandel und Handwerk in einer nordafrikanischen Stadt. Schriften d. Geogr. Instituts der Universität Kiel, Bd. 38, 1973, S. 99–142.
Weblingg
Commons: Tunis – Sammlig vo MultimediadateieFuessnote
 | Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Tunis“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |