Deutsche Bank

1870–1919

Deutsche Bank foi fundada en Berlín en 1870 como bancu especializáu en comerciu esterior.^[10] L'estatutu del bancu foi adoptáu'l 22 de xineru de 1870, y el 10 de marzu de 1870 el gobiernu prusianu concedió-y una llicencia bancaria. L'estatutu punxo gran énfasis nos negocios estranxeros:

L'oxetivu de la empresa ye tramitar negocios bancarios de too tipusobremanera pa promover y facilitar les rellaciones comerciales ente Alemaña, otros países europeos y los mercaos estranxeros.^[11]

Trés de los fundadores yeren Georg Siemens que'l so primu del padre fundara Siemens y Halske, Adelbert Delbrück y L. Bamberger.^[12] Antes de la fundación del Deutsche Bank, los importadores y esportadores alemanes dependíen de les instituciones bancaries ingleses y franceses nos mercaos mundiales -una grave desventaxa nel fechu de que les factures alemanes yeren cuasi desconocíes nel comerciu internacional, xeneralmente disgustaes y suxetes a un tipu de descuentu mayor que'l que teníen los ingleses o franceses.

Miembros Fundadores

• Hermann Zwicker (Bankhaus Gebr. Schickler, Berlín)
• Anton Adelssen (Bankhaus Adelssen & Co., Berlín)
• Adelbert Delbrück (Bankhaus Delbrück, Leo & Co.)
• Heinrich von Hardt (Hardt & Co., Berlin, Nueva York)
• Ludwig Bamberger
• Victor Freiherr von Magnus (Bankhaus F. Mart Magnus)
• Adolph vom Rath (Bankhaus Deichmann & Co., Cologne)
• Gustav Kutter (Industrieller for Bankhaus Gebrüder Sulzbach, Frankfurt)
• Gustav Müller (Württembergische Vereinsbank, Stuttgart)
• Georg Siemens (El primu del so padre creo Siemens)

Primeros direutores

• Wilhelm Platenius, Georg Siemens y Hermann Wallich

Les primeres sucursales nacionales del bancu, fueron inauguraes en 1871 y 1872, abrir en Bremen^[13] y Hamburgo.^[14] La so primer incursión nel estranxeru llegó pocu dempués, en Shanghai (1872)^[15] y Londres (1873)^[16] Siguíu en dalgún momentu per América del Sur (1874-1886).^[12] L'apertura de la sucursal en Londres, dempués d'un fracasu y otru intentu parcialmente esitosu, foi una necesidá primordial pal establecimientu de creitu pal comerciu alemán no qu'entós yera'l centru monetariu del mundu.^[17]

Los principales proyeutos nos primeros años del bancu incluyeron el Northern Pacific Railroad nos EE.XX.^[18] Y el ferrocarril de Bagdag^[19] (1888). N'Alemaña, el bancu foi instrumental nel financiamientu de les ufiertes de bonos de la empresa siderúrxica Krupp (1879) ya introdució la compañía química Bayer nel mercáu bursátil de Berlín.

La segunda metá de la década de 1890 vio l'empiezu d'un nuevu periodu d'espansión en Deutsche Bank. El bancu formó aliances con grandes bancos rexonales, dándose una entrada nes principales rexones industriales d'Alemaña. Les empreses mistes yeren sintomátiques de la concentración entós en cursu na industria bancario alemana. Pa Deutsche Bank, les cañes doméstiques yeren inda daqué de rareza nesi entós; la sucursal de Frankfurt^[20] dende 1886 y la sucursal de Múnich branch dende 1892, ente qu'otres cañes fueron establecíes en Dresden y Leipzig^[21] en 1901.

Amás, el bancu percibió rápido'l valor de les instituciones especializaes pa la promoción del comerciu esterior. La nidia presión de la cancillería desempeñó un papel nel establecimientu del Deutsche Ueberseeische Bank^[22] en 1886 y la participación tomada nel acabante establecer Deutsch-Asiatische Bank Deutsch-Asiatische Bank^[23]trés años dempués, pero l'ésitu d'eses empreses demostró que la so esistencia fixo soníu nun sentíu comercial.

1919–1933

El periodu darréu posterior a la guerra foi un tiempu de lliquidaciones. Perdiendo yá la mayor parte de los sos activos estranxeros, el Deutsche Bank viose obligáu a vender otros activos . Una gran cantidá d'enerxía foi a encontiar lo que se llograra. Pero tamién había nuevos negocios, dalgunos de los cualos tendríen un impautu mientres enforma tiempu. El bancu desempeñó un papel importante nel establecimientu de la compañía de producción cinematográfica, UFA, y la fusión de Daimler y Benz.

El bancu fundir con otros bancos locales en 1929 pa crear Deutsche Bank und DiscontoGesellschaft, nesi momentu la mayor fusión na hestoria bancaria alemana. L'aumentu de los costos foi una de les razones de la fusión. Otra foi l'enclín a la concentración en tola industria na década de 1920. La fusión producir nel momentu xustu p'ayudar a compensar la emerxente crisis económica y bancaria mundial. En 1937, el nome de la compañía camudó de nuevu a Deutsche Bank.

La crisis foi, en términos d'impautu políticu, l'eventu económicu más desastrosu del sieglu. La escasez de lliquidez que paralizó a los bancos foi alimentada por una combinación de delda esterna de curtiu plazu y prestatarios que yá nun podíen pagar les sos deldes, ente que la inflexibilidad del estáu agravaba la situación. Pa los bancos alemanes, la crisis na industria foi un fuexu. El regresu a circunstancies que de dalguna manera podríen considerase como una reminiscencia de la "edá d'oru" antes de la Primer Guerra Mundial foi refugáu per munchos años.

1933–1945

Dempués de que Adolf Hitler llegó al poder, instituyendo el Tercer Reich, Deutsche Bank destituyó a los sos trés miembros xudíos del conseyu en 1933. Nos años siguientes, Deutsche Bank participó na arianización de les empreses xudíes; según los sos propios historiadores, el bancu tuvo arreyáu en 363 confiscaciones en payares de 1938.^[24]Mientres la guerra, Deutsche Bank incorporó otros bancos que cayeron en manes alemanes mientres la ocupación d'Europa Oriental. Deutsche Bank apurrió facilidaes bancaries pa la Gestapo y emprestó los fondos utilizaos pa construyir el campamentu d'Auschwitz y les instalaciones cercanes d'IG Farben.^[25]

Mientres la Segunda Guerra Mundial, el Deutsche Bank foi responsable de xestionar el Bohemian Union Bank en Praga, con sucursales nel Protectoráu y n'Eslovaquia, el Bankverein en Yugoslavia (qu'agora s'estremó en dos sociedad financieres, una en Serbia y otra en Croacia) , El Bancu Albert de Barry n'Amsterdam, el Bancu Nacional de Grecia n'Atenes, el Creditanstalt-Bankverein n'Austria y Hungría, el Deutsche Bulgarische Kreditbank en Bulgaria y Banca Comercial Română (The Romanian Commercial Bank) en Bucuresti. Tamién caltuvo una sucursal n'Istambul, Turquía.

En 1999, Deutsche Bank confirmó oficialmente qu'había estáu arreyáu en Auschwitz.^[25] N'avientu de 1999, Deutsche Bank, xunto con otres grandes empreses alemanes, contribuyó a un fondu d'indemnización de 5,200 millones de dólares tres demandes de sobrevivientes del Holocaustu.^[26][27] La hestoria del Deutsche Bank mientres la Segunda Guerra Mundial foi dende entós documentada por historiadores independientes encargaos pol Bancu.^[24]

Dempués de la Segunda Guerra Mundial

Tres la derrota d'Alemaña na Segunda Guerra Mundial, les autoridaes aliaes, en 1948, ordenaron la rotura del Deutsche Bank en diez bancos rexonales. Estos bancos rexonales consolidáronse darréu en trés grandes bancos en 1952: Norddeutsche Bank AG; Süddeutsche Bank AG; y Rheinisch-Westfälische Bank AG. En 1957, estos trés bancos fundir pa formar Deutsche Bank AG cola so sede en Frankfurt.

En 1959, el bancu entró na banca minorista por aciu la introducción de pequeños préstamos personales. Na década de 1970, el bancu avanzó cola espansión internacional, abriendo nueves oficines en nuevos llugares, como Milán (1977), Moscú, Londres, París y Tokiu. Nos años ochenta, esto siguió cuando'l bancu pagó 603 millones de dólares en 1986 p'adquirir la Banca d'Amérique y d'Italia, la filial italiana que Bank of America estableciera en 1922 cuando adquirió la Banca dell'Italia Meridionale. L'adquisición representó la primer vegada que Deutsche Bank adquiriera una importante rede de sucursales n'otru país européu.

En 1989, los primeros pasos escontra la creación d'una presencia significativa de banca d'inversión tomar cola adquisición de Morgan, Grenfell & Co., un bancu d'inversión con sede nel Reinu Xuníu. A mediaos de los años noventa, l'acumuladura d'una operación de mercaos de capitales empecipiárase cola llegada d'una serie de figures destacaes de los principales competidores. Diez años dempués de l'adquisición de Morgan Grenfell, amestóse la firma estauxunidense Bankers Trust.

Deutsche Bank siguió consolidando la so presencia n'Italia cola adquisición en 1993 de Banca Popolare di Lecco de Banca Popolare di Novara por unos 476 millones de dólares.^{[ensin referencies]} En 1999 adquirió una participación minoritaria en Cassa di Risparmio di Asti.

Dende'l 2000

N'ochobre de 2001, Deutsche Bank cotizaba na Bolsa de Nueva York. Este foi'l primer llistáu de NYSE dempués de la interrupción por cuenta de los ataques del 11 de setiembre. Al añu siguiente, Deutsche Bank reforzó la so presencia n'Estaos Xuníos cuando mercó Scudder Investments. Mentanto, n'Europa, Deutsche Bank aumentó'l so negociu de banca privada al adquirir Rued Blass & Cie (2002) y el bancu d'inversión rusu United Financial Group (2006). N'Alemaña, les alquisiciones adicionales de Norisbank, Berliner Bank y Deutsche Postbank reforzaron ufiertar minorista de Deutsche Bank nel so mercáu internu. Esta serie d'alquisiciones allinióse estrechamente cola estratexa del bancu d'alquisiciones de bolt-on en preferencia a les fusiones llamaes "transformacionales". Éstos formaben parte d'una estratexa global de crecedera que tamién apuntaba a un rendimientu sostenible del 25% sobre'l patrimoniu, daqué que'l bancu algamó en 2005.

La sede de la empresa, el Deutsche Bank Twin Towers edificiu, foi llargamente anováu a partir de 2007. La renovación tardó aproximao trés años en completase. L'edificiu anováu foi certificáu LEED Platinum y DGNB Gold.

El bancu desenvolvió, foi dueñu y operó el Cosmopolitan de Las Vegas, dempués de que'l desarrollador orixinal del proyeutu incumpliera los sos préstamos. Deutsche Bank abrió'l casino en 2010 y correr en perda hasta la so venta en mayu de 2014. La esposición del bancu nel momentu de la venta foi de más de $ 4 mil millones, sicasí, vendió la propiedá a Blackstone Group por $ 1.73 mil millones.^[28]

Burbuya de creitu inmobiliariu y mercáu CDO

Deutsche Bank foi unu de los principales impulsores del mercáu d'obligación colateralizada por delda (CDO) mientres la burbuya del creitu inmobiliariu de 2004 a 2008, creando alredor de 32 mil millones de dólares.

L'informe del Comité Permanente d'Investigaciones de Wall Street y la Crisis Financiera analizó'l Deutsche Bank como un "casu d'estudiu" de la participación de la banca d'inversión na burbuya hipotecaria, el mercáu CDO, la crisis creiticia y la recesión. Concluyó qu'inclusive cuando'l mercáu taba colapsando en 2007, y el so principal operador global de CDO taba faciendo risión el mercáu CDO y apostando contra dalgunos de los bonos hipotecarios nos sos CDOs, Deutsche Bank siguió vendiendo malos productos CDO a los inversionistas.^[29]

L'informe centrar nuna CDO, Gemstone VII, fecha en gran parte d'hipoteques de Long Beach, Fremont y New Century, toos emprestadores d'altu riesgu. Deutsche Bank asitió activos de riesgu nel CDO, como ACE 2006-HE1 M10, que los sos propios operadores pensaben que yera un mal venceyu. Tamién punxo en dellos bonos hipotecarios que'l so propiu departamentu hipotecariu creara pero nun podía vender, de la serie DBALT 2006.El CDO depués comercializóse agresivamente como un bon productu, con una clasificación de nivel A. Pal añu 2009 el CDO yera cuasi inútil y los inversores (incluyendo'l mesmu Deutsche Bank) perdieren la mayor parte del so dineru.^[29]

Gregg Lippman, direutor d'operaciones globales de CDO, apostó contra'l mercáu CDO, cola aprobación de los directivos, a pesar de que Deutsche Bank siguía produciendo productos. Foi un personaxe principal nel llibru de Michael Lewis The Big Short,

que detallaba los sos esfuercios p'atopar 'shorts' pa mercar Credit Default Swaps pa la construcción de CDOs Sintéticos. Foi unu de los primeros operadores en prever la burbuya nel mercáu CDO, según el terrible potencial qu'ufierta CDS nésti. Como s'amuesa en The Big Short, Lipmann en mediu del frenesí CDO y MBS taba orquestando presentaciones a los inversores, demostrando la so visión baxista del mercáu, ufiertándo-yos la idea d'empezar a mercar CDS, especialmente a AIG pa sacar provechu de la crisis próxima.

En cuanto al negociu de Gemstone VII, inclusive cuando Deutsche lo taba creando y vendiéndolo a los inversionistas, Lippman unvió per corréu electrónicu a los sos colegues que yeren unos "gochos" y aconseyó a dalgunos de los sos veceros n'apostar en contra de los valores hipotecarios. Lippman llamó al mercáu CDO como un "esquema ponzi", pero tamién trató de despintar dalgunos de los sos puntos de vista por cuenta de que taba criticando a la so propia compañía de trabayu. El grupu de Lippman ganó dineru con estos apuestes, inclusive cuando Deutsche perdió dineru nel mercáu de CDO.^[29]

Deutsche tamién participó con Magnetar Capital na creación del so primer CDO Orion. Deutsche tenía los so propiu grupu de malos CDOs llamaos START. Trabayó con Elliot Advisers n'unu d'ellos; Elliot apostó contra'l CDO inclusive cuando Deutsche vendía partes del CDO a los inversionistas como bones inversiones. Deutsche Bank tamién trabayó con John Paulson, nel discutiniu de Goldman Sachs Abacus CDO, pa crear CDOs START. Deutsche perdió dineru en START, como lo fixo en Gemstone.^[29]

El 3 de xineru de 2014, informóse que'l Deutsche Bank resolvería una demanda presentada por accionistes estauxunidenses, qu'acusaren al bancu de empaquetar y vender malos préstamos inmobiliarios antes de la recesión del 2008. Esti alcuerdu foi posterior y aparte del alcuerdu de $ 1.93 mil millones de Deutsche col US Housing Finance Agency sobre pleitos similares rellacionaos cola venta de valores sofitaos por hipoteques a Fannie Mae y Freddie Mac.^[30]

Estructures de derivaos sobrovaloraos (Leveraged super-senior trades)

Ex emplegaos, ente ellos Eric Ben-Artzi y Matthew Simpson, afirmaron que mientres la crisis Deutsche nun reconoció perdes de papel por más de 12,000 millones de dólares na so cartera de 130,000 millones de dólares, anque'l bancu refuga les reclamaciones.^[31] Un documentu de la compañía de mayu del 2009 describió les operaciones como "el mayor riesgu na cartera de negociación",^[32] y los denunciantes alieguen que si'l bancu representara afechiscamente les sos posiciones, la so capital cayería na midida na que podría precisar un rescate del gobiernu.^[31]Unu de los reclamos afirma que "Si Lehman Brothers nun tuviera que marcar los sos llibros mientres seis meses, podría tar inda nel negociu, y si Deutsche Bank marcara los sos llibros podría tar na mesma posición que Lehman".^[32]

Deutsche Bank convirtiérase nel mayor operador nesti mercáu, que yera una forma de deriváu de creitu diseñáu pa portase como'l tramu más altu d'un CDO.^[32] Deutsche mercó un seguru de blue-chips contra l'incumplimientu d'empreses de primer llinia de los inversores, na so mayoría fondos de pensiones canadienses, que recibieron una corriente de primes de seguros como ingresu en cuenta de una pequeña cantidá como garantía.^[32] De siguío, el bancu vendió proteición a los inversores estauxunidenses al traviés del índiz de creitu CDX, el diferencial ente los dos foi bien pequeñu, pero valió 270 millones de dólares nos 7 años del comerciu.^[32] Consideróse bien pocu probable que munchos blue chips tuvieren problemes coles mesmes, polo que Deutsche riquió una garantía de namái 10% del valor del contratu.

El riesgu de que Deutsche tomara grandes perdes si la garantía aniquilar nuna crisis llamóse la opción de la fienda.^[32]

Ben-Artzi afirma que dempués de que la modelización tuviera resultaos "económicamente invidables", Deutsche cuntó primero la opción de fienda con un simple "corte de pelo" del 15% nes operaciones (descritu como non aparente por otru emplegáu en 2006) y depués en 2008 por un 1-2 mil millones de dólares de reserva pal mostrador de correlación de creitu diseñáu pa cubrir tolos riesgos, non yá la opción de fienda.^[32] N'ochobre de 2008 dexaron de modelar la opción de separación y namái mercaron opciones de venta de S & P pa protexese contra la interrupción del mercáu, pero unu de los denunciantes describiera esto como una cobertoria desaparente.^[32]

Un modelu del trabayu anterior de Ben-Artzi en Goldman Sachs suxurió que la opción de la buraca valiera cerca del 8% del valor de los comercios, dignu de 10.4 mil millones de dólares. Simpson afirma que los comerciantes nun taben a cencielles subestimando la opción de la fienda pero viviegamente marcando incorreutamente el valor de les sos aiciones.^[32]

Crisis financiera europea

Deutsche Bank tien una esposición insignificante en Grecia. España ya Italia, sicasí, representen una décima parte del so negociu européu de banca privada y corporativa. Acordies coles estadístiques del bancu, los riesgos de creitu nestos países son d'unos 18,000 millones d'euros (Italia) y 12,000 millones d'euros (España).^[33]

Pal exerciciu del 2008, Deutsche Bank reportó la so primer perda añal en cinco décades. Deutsche Bank reporto la so primer perda añal en cinco décades . A pesar de recibir miles de millones de dólares de los sos alcuerdos de seguros con AIG, incluyendo US $ 11.8 mil millones de fondos proporcionaos polos contribuyentes d'EE.XX. pa rescatar a AIG.^[34]

Basáu nuna estimación preliminar de l'Autoridá Bancaria Europea (EBA) n'ochobre de 2011, Deutsche Bank AG precisó recaldar capital d'aproximao 1.2 mil millones d'euros (US $ 1.7 mil millones) como parte d'un requisitu de 9 per cientu de razón básica de Tier 1 a mediaos del 2012.^[35]

Precisa llograr la so capital común tier-1 hasta'l 12.5% en 2018 pa tar llixeramente percima del 12.25% riquíu polos reguladores. A partir de marzu de 2016 asítiase nel 11.1%, y puede ser hasta cerca del 10.5% nel momentu que Deutsche Bank presente los sos informes del primer trimestre del 2016 tocantes a les ganancies.^[5]

Afitamientu

Debíu al Deutsche Bank Capital Ratio Tier-1 (CET1) ye namái 11.4 per cientu o inferior a la mediana de la rellación CET1 de los 24 mayores bancos d'Europa cotizaos con 12 per cientu, polo que nun va haber dividendos pa 2015 y 2016, amás el bancu fixo corte de 15,000 trabayos.^[36][37]

^{[ensin referencies]}

Premios y reconocencies

El bancu foi llargamente reconocíu^[38] pol so tresformamientu a lo llargo de los diez años que trescurrieron ente 2002 y 2012 pa pasar d'una organización centrada n'Alemaña, reconocida pola so presencia minorista y comercial, a un bancu d'inversión global que depende menos de los sos mercaos tradicionales pola so rentabilidá^[39] Deutsche Bank recibió'l nome de Bancu del Añu de la International Financing Review dos veces nun periodu de trés años, en 2003 y 2005. Tamién llogró'l premiu en 2010.^[40] En 2012, per segunda vegada en trés años, el Deutsche Bank foi nomáu Meyor Bancu Mundial d'Inversiones nos Premios Euromoney d'Excelencia.^[41]

N'avientu de 2012, la International Financing Review (IFR) reconoció a Deutsche Bank como la so Casa de Equidad del Añu y Casa de Bonos del Añu 2012. Ye la primer vegada que'l Bancu foi nomáu Casa de Equidad del Añu y la sesta vegada que ganó'l primer premiu de Bond. Deutsche Bank ye tamién l'únicu bancu européu que foi gallardoniáu colos meyores premios Equity y Bond nel mesmu añu.IFR señaló que "Deutsche lideró les principales IPOs, asumió dures posiciones de riesgu (especialmente n'Europa) y convirtióse n'unu de los bancos preferíos de l'Ayalga d'Estaos Xuníos". IFR tamién emponderó la "fortaleza y habilidá" del Bancu nos mercaos de bonos, diciendo que combinaba "una mano firme con una sólida execución pa faer tou tipu d'alcuerdos en cuasi tolos rincones del mundu".^{[ensin referencies]}

Deutsche Bank ganó otros siete premios IFR:

• Commodity Derivatives House
• EMEA Structured Equity House
• EMEA Loan House
• EMEA High-Yield Bond House
• EMEA Liability Management House
• SSAR Bond House
• Sterling Bond House

Nel 2016, Standard Ethics Aei asignó una calificación a Deutsche Bank pa incluyila na so Standard Ethics German Index.^[42]

Cuando'l Deutsche Bank foi entamáu per primer vegada en 1870 nun había CEO. Sicasí, la xunta directiva yera representada por un orador de la xunta. A partir de febreru del 2012, el bancu foi lideráu por dos cos-CEOs, y en xunetu de 2015 anunció que va ser lideráu por un CEO a partir de 2016.^[43]

Los órganos de xestión de Deutsche Bank

• Xunta xeneral añal
• Comité alministrativu
• Conseyu de Supervisión
• Comité Executivu del Grupu

Comité alministrativu

Miembros del Conseyu d'Alministración al 12 de febreru de 2016:

• John Cryan, Presidente y Conseyeru Delegáu (CEO a partir del 20 de mayu de 2016)
• Juergen Fitschen, Copresidente, salió (19 de mayu de 2016)
• Stuart Lewis, Direutor de Riesgos
• Sylvie Matherat, Xefe de Regulación
• Quintin Price, Xefe de Deutsche Asset Management
• Garth Ritchie, Direutor de Mercaos Globales
• Karl von Rohr, Oficial Alministrativu en Xefe
• Dr. Marcus Schenck, Direutor Financieru
• Christian Sewing, Direutor de Veceros Privaos y Comerciales
• Jeffrey Urwin, Direutor de Banca Corporativa y d'Inversión

Conseyu de Supervisión

Miembro del Conseyu de Supervisión a partir del 1 de xineru de 2013:

• Paul Achleitner, Presidente
• Karin Ruck, Vicepresidente, Asesor Cimeru de Tresformamientu Rexonal, Rexón Frankfurt / Hesse-Esti, Deutsche Bank AG, Miembru del Conseyu del Personal Combinao
• Wolfgang Böhr, Presidente del Conseyu del Personal Combinao Düsseldorf, Miembru del Conseyu del Personal, Miembru del Conseyu del Personal del Grupu
• Karl-Gerhard Eick (Consultor de Xestión KGE Asset Management & Consulting Ltd.)
• Katherine Garrett-Cox (Conseyeru delegáu de Alliance Trust PLC)
• Alfred Herling, Presidente del Conseyu del Personal Combinao Wuppertal / Sauerland, Presidente del Conseyu del Personal, Presidente del Conseyu del Personal de Grupu
• Henning Kagermann (Presidente de Acatech - Academia Alemana de Ciencia ya Inxeniería)
• Martina Klee, Presidente del Conseyu del Personal GTO Eschborn / Frankfurt, Miembru del Conseyu del Personal Xeneral, Miembru del Conseyu del Personal del Grupu
• Suzanne Labarge (Enantes vicepresidente y xefe de riesgos, Royal Bank of Canada en Toronto)
• Peter Löscher (Conseyeru delegáu de Renova Management AG)
• Henriette Mark, Presidente del Conseyu del Personal Combinao Munich y Baviera del Sur, Miembru del Conseyu del Personal, Miembru del Conseyu del Personal del Grupu, Presidente del Conseyu Européu del Personal
• Gabriele Platscher, Presidente del Conseyu de Personal Combináu de Braunschweig / Hildesheim
• Rudolf Stockem (Secretariu sindical de Vereinte Dienstleistungsgewerkschaft y asesor independiente d'organización y comunicación)
• Johannes Teyssen (Presidente del Conseyu d'Alministración de Y.ON)
• Marlehn Thieme, Direutor Infraestructura / Xestión Rexonal Comunicaciones Ciudadanía Corporativa
• Tilman Todenhöfer (Managing Partner Robert Bosch Industrietreuhand KG)
• Klaus Rüdiger Trützschler (Enantes miembru del Conseyu d'Alministración de Franz Haniel & Cie. GmbH)
• Stefan Viertel, Xefe de Manexu d'Efectivu ya Instituciones Financieres Austria y Hungría, Xerente de Ventes
• Renate Voigt, Presidente del Conseyu del Personal Combinao Stuttgart / Esslingen / Heilbronn
• Werner Wenning, (Presidente del Conseyu de Supervisión de Y.ON, Presidente del Conseyu de Supervisión de Bayer AG)

Comité Executivu del Grupu (GEC)

El Comité Executivu del Grupu ta constituyíu polos miembros del Conseyu d'Alministración y polos altos directivos de les divisiones de negociu dirixíes al veceru y de la xestión de les rexones designaes pol Conseyu d'Alministración. El GEC sirve como una ferramienta pa coordinar los negocios y les rexones. Tien como principales xeres y responsabilidaes apurrir información actualizada al Conseyu d'Alministración sobre la evolución de los negocios y les transaiciones concretes, la revisión periódica de los segmentos de negociu, la consulta y l'asesoramientu al Conseyu d'Alministración sobre les decisiones estratéxiques y la preparación de les decisiones a adoptar pol Conseyu d'Alministración.

Miembros del Comité a partir del 1 de xineru de 2013:

• Juergen Fitschen , Copresidente
• Anshu Jain , Copresidente
• Stefan Krause, Direutor Financieru
• Stephan Leithner, Direutor Xeneral d'Europa (sacante Alemaña y Reinu Xuníu), Recursos Humanos, Llegal y Cumplimientu, Gobiernu y Asuntos Regulatorios
• Stuart Lewis, Direutor de riesgos
• Rainer Neske, Direutor de Veceros Privaos y de Negocios
• Henry Ritchotte, Direutor d'Operaciones
• Melinda J. Hooker, Direutor Xeneral de Norteamérica
• Gunit Chadha, Co-Direutor Executivu d'Asia y el Pacíficu
• Alan Cloete, Co-Direutor Executivu d'Asia y el Pacíficu
• Michele Faissola, Xefe de Xestión d'Activos y Patrimonios
• Colin Fan, Co-Xefe de Banca Corporativa y Valores y Xefe de Mercado
• David Folkerts-Landau, Xefe d'investigación
• Colin Grassie, Direutor Executivu del Reinu Xuníu
• Robert Rankin, Co-Xefe de Banca Corporativa y Valores y Xefe de Finances Corporatives
• Christian Ricken, Direutor d'Operaciones, Veceros Privaos y de Negocios
• Werner Steinmüller, Direutor de Banca de Transaiciones Globales
• Richard Walker, Asesor Xeneral

Bancu Corporativu y d'Inversiones (CIB)

Deutsche Bank considérase dientro del "Bulge bracket" de los bancos globales d'inversión por cuenta del so gran tamañu y la so rentabilidá. El modelu de negociu del bancu basar en dos pilastres: el Bancu Corporativu y d'Inversión (CIB) y el de Veceros Privaos y Xestión d'Activos (PCAM).

El Bancu Corporativu y d'Inversiones (CIB) ye'l negociu de los mercaos de capitales del Deutsche Bank. El CIB entiende dos divisiones, Banca Corporativa & de Valores y Operaciones Bancaries Globales.

Banca Corporativa y Valores de valores (CB&S)

La división de Banca Corporativa y Valores de Deutsche Bank entiende Mercaos y Finances Corporatives.

Mercaos

La división de Mercaos ye responsable de les ventes y la negociación de valores del Deutsche Bank Group. La investigación de mercaos ufierta analises de productos financieros, mercaos y estratexes.

Finances Corporatives

La división de Finances Corporatives ye responsable d'asesoramientu, emisiones de Delda & Aiciones y Fusiones & alquisiciones (M & A).

Operaciones bancaries globales

Operaciones bancaries globales o GTB atiende a corporaciones ya instituciones financieres apurriendo productos bancarios comerciales incluyendo pagos tresfronterizos, mitigación de riesgos y financiamiento de comerciu internacional.

Xestión d'activos

Según el Scorpio Partnership Global Private Banking Benchmark 2014^[44] la compañía cuntaba con 384.1 mil millones de dólares d'activos so alministración, un aumentu de 13.7% en 2013.^[44]

==== Veceros Privaos y de Negocios Veceros Privaos y de Negocios (PBC) ye la división de banca minorista de Deutsche Bank. Amás d'Alemaña, opera n'otros siete países: Italia, España, Polonia, Bélxica, Portugal, India y China.

PCAM

Veceros Privaos y Xestión d'Activos (PCAM) componer de Xestión de patrimoniu priváu, Veceros Privaos y de Negocios y Xestión d'Activos. Esti tríu de divisiones de negocios inclúi'l negociu de xestión d'inversiones de Deutsche Bank pa veceros privaos ya institucionales, xunto con actividaes de banca minorista pa veceros privaos y pequeñes y medianes empreses.^[44]

Xestión de patrimoniu priváu

Xestión de patrimoniu priváu funciona como'l brazu de la banca privada del bancu, sirviendo a individuos y families d'altu valor netu en tol mundu. La división tien una fuerte presencia nos puntos d'accesu a la banca privada del mundu, incluyendo Suiza, Luxemburgu, Islles de la Canal, Islles Caimán y Dubai.^[44]

Comunicación

En 1972 el bancu creó'l mundialmente conocíu logo azul "Slash in a Square" - diseñáu por Anton Stankowski y destináu a representar la crecedera dientro d'un marcu controlando'l riesgu.^[45]

Deutsche Bank polo xeneral, según dellos emplegaos específicos tuvieron de cutiu en discutinios y allegamientos de comportamientu engañosu o transaiciones illegales. A partir del 2016, el bancu tuvo arreyáu nunos 7,800 conflictos llegales y calculó 5,400 millones d'euros como reserves de pleitos,^[46] con otros 2.2 mil millones d'euros calteníos frente a otros pasivos contingentes.^[5]

Fuximientu d'impuestos

Seis antiguos emplegaos fueron acusaos de tar arreyaos nun importante fraude fiscal con al respective de certificaos d'emisión de CO2, y la mayoría d'ellos fueron darréu condergaos. Envaloróse que la suma de dineru nel escándalu de fuximientu fiscal podría ser d'hasta 850 millones d'euros. Deutsche Bank nun foi condergáu por cuenta de la ausencia de lleis de responsabilidá corporativa n'Alemaña.^[47]

Escándalu d'espionaxe

Dende'l 2001 hasta'l 2007, a lo menos, el bancu dedicar al espionaxe tapáu de los sos críticos. El bancu almitió episodios d'espionaxe en 2001 y 2007 empobinaos pol so departamentu de seguridá corporativa, anque los caracteriza como " eventos aisllaos".^[48]

Según l'informe del Wall Street Journal, Deutsche Bank preparara una llista de nomes de 20 persones que deseyaben investigar por crítiques al bancu, ente elles Michael Bohndorf (un inversionista activista nel bancu) y Leo Kirch (ex executivu de medios de comunicación, en pleitu col bancu).^[48] Tamién na llista atopaba'l bufete d'abogaos de Múnich Bub Gauweiler & Partner, que representa a Kirch. Según el Wall Street Journal, el departamentu llegal del bancu taba arreyáu nel plan xunto col so departamentu de seguridá corporativa.^[48] El bancu contrató dende entós a Cleary Gottlieb Steen & Hamilton, una firma d'abogaos de Nueva York, pa investigar los incidentes nel so nome. La firma Cleary concluyó la so investigación y presentó'l so informe, que sicasí non se fixo públicu.^[48] Según el Wall Street Journal, la firma Cleary afayó un plan por aciu el cual Deutsche Bank se infiltraría na empresa Bub Gauweiler al tener un bancu "mole" contratáu como pasante na firma Bub Gauweiler. El plan foi supuestamente atayáu dempués de la contratación de Cleary.^[48] Peter Gauweiler, direutor del bufete d'abogaos, dixo: "Espero que les autoridaes competentes, incluyíos los fiscales estatales y les axencies de supervisión del bancu, lleven a cabu una investigación completa".^[48]

En mayu de 2009, Deutsche Bank informó al públicu que la direición executiva habíase enteráu sobre les posibles violaciones asocedíes nos últimos años de los procedimientos internos del bancu o los requisitos llegales rellacionaos coles actividaes rellacionaes col departamentu de seguridá corporativa del bancu. Deutsche Bank darréu retuvo'l bufete d'abogaos Cleary Gottlieb Steen & Hamilton en Frankfurt pa llevar a cabu una investigación independiente^[49] ya informó a l'Autoridá Federal de Supervisión Financiera d'Alemaña (BaFin). Les principales conclusiones del bufete d'abogaos, publicaes en xunetu de 2009,^[50]son les siguientes: Identificáronse cuatro incidentes que plantegen cuestiones xurídiques como la proteición de datos o les esmoliciones pola privacidá. En tolos incidentes, les actividaes surdieron de ciertos mandatos realizaos por provisores de servicios esternos en nome del Departamentu de Seguridá Corporativa del Bancu. Los incidentes fueron aisllaos y nun s'atopó nengún mal comportamientu sistémico. Y nun hai nenguna indicación de que los actuales miembros del Conseyu d'Alministración participaren n'actividaes que plantegen cuestiones xurídiques o tuvieren conocencia de tales actividaes.^[50] Esto foi confirmáu pola Fiscalía de Frankfurt n'ochobre de 2009.^[51] El Deutsche Bank informó a toles persones afeutaes poles actividaes antes mentaes y espresó les sos sinceres sides. BaFin atopó defectos nes operaciones dientro de la unidá de seguridá del Deutsche Bank n'Alemaña, pero nun atopó nenguna mala conducta sistémica per parte del bancu.^[52] El Bancu empecipió midíes pa fortalecer los controles pal mandatu de provisores de servicios esternos per parte del so Departamentu de Seguridá Corporativa y les sos actividaes.^[50]

Escándalu Libor d'abril del 2015

El 23 d'abril del 2015, Deutsche Bank alcordó multes de 2,500 millones de dólares -una multa de 2,175 mil millones de dólares per parte de los reguladores estauxunidenses y una sanción de 227 millones d'euros per parte de les autoridaes britániques- pola so participación nel escándalu Libor descubiertu en xunu de 2012. La compañía tamién se declaró culpable de fraude electrónicu, reconociendo que siquier 29 emplegaos participaren n'actividaes illegales. Riquiríase despidir a tolos emplegaos que tuvieron arreyaos nes transaiciones fraudulentas.^[53] Sicasí, nenguna persona sería acusada de delitu penal. En Libor primeru, Deutsche Bank tendría qu'instalar un monitor independiente.^[54] Comentando la multa, la direutora de l'Autoridá de Conducta Financiera de Gran Bretaña, Georgina Philippou, dixo: "Esti casu destaca pola gravedá y duración de les infraiciones ... Una división en Deutsche Bank tenía una cultura de xenerar beneficios ensin tener en cuenta la integridá del mercáu. Esto nun se llindaba a unos cuantos individuos, pero en dellos escritorios paecía fondamente enraigonáu."^[53] La multa representó un récor pa los casos rellacionaos cola tasa d'interés, clisando una multa rellacionada con Libor de 1.5 mil millones de dólares a UBS, y l'entós recaldada multa de 450 millones de dólares evaluada a Barclays primeramente nel casu.^[53][54] El tamañu de la multa reflexaba l'amplitú de les males aiciones en Deutsche Bank, la escasa supervisión del bancu de los comerciantes y la so falta d'aición cuando afayó signos d'abusu internamente.^[54]

Papel na crisis financiera 2007/2008

En xineru del 2017, Deutsche Bank alcordó un alcuerdu de 7.2 mil millones de dólares col Departamentu de Xusticia de los Estaos Xuníos sobre la so venta y agrupación de títulos hipotecarios tóxicos nos años previos a la crisis financiera de 2008. Como parte del alcuerdu, el Deutsche Bank tuvo de pagar una multa civil de 3,100 millones de dólares y apurrir 4,100 millones de dólares n'ayuda al consumidor, como la condonación de préstamos. Nel momentu del alcuerdu, el Deutsche Bank siguía enfrentándose a investigaciones sobre la supuesta manipulación de los tipos de cambéu, operaciones d'aiciones sospechoses en Rusia y presuntes violaciones de les sanciones estauxunidenses contra Irán y otros países. Dende'l 2012, Deutsche Bank había pagu más de 12,000 millones d'euros por pleitos, incluyendo un alcuerdu colos xigantes estauxunidenses de finances hipotecaries Fannie Mae y Freddie Mac.^[55]

2015 Violaciones a les sanciones

El 5 de payares de 2015, Deutsche Bank recibió la orde de pagar 258 millones de dólares (237.2 millones d'euros) en multes impuestes pol Departamentu de Servicios Financieros del Estáu de Nueva York y el Bancu de la Reserva Federal d'Estaos Xuníos dempués de que'l bancu foi descubiertu faciendo negocios con Birmania, Sudán, Irán y Siria que taben so les sanciones estauxunidenses nesi momentu. Según les autoridaes federales d'Estaos Xuníos, Deutsche Bank remanó 27,200 operaciones de compensación en dólares d'Estaos Xuníos por valor de más de 10,860 millones de dólares p'ayudar a safar les sanciones estauxunidenses ente principios de 1999 y 2006, que se fixeron en nome de los iranín, libiu, siriu y birmanu , y les instituciones financieres sudaneses y otres entidaes suxetes a sanciones estauxunidenses, incluyíes les entidaes de los nacionales especialmente designaes pola Oficina de Control d'Activos Estranxeros.^[56][57]

En respuesta a les sanciones, el bancu hai de pagar 200 millones de dólares (184 millones d'euros) al NYDFS ente que'l restu (58 millones de dólares, 53.3 millones d'euros) van destinar a la Reserva Federal. Amás del pagu, el bancu va instalar un monitor independiente, va despidir a seis emplegaos que participaron nel incidente y va prohibir a otros trés emplegaos de cualquier trabayu qu'arreye les operaciones del bancu n'Estaos Xuníos.^[58] El bancu sigue siendo investigáu pol Departamentu de Xusticia d'EE.XX. y NYDFS en posibles sanciones violaciones rellacionaes cola crisis d'Ucraína 2014-15 y les sos actividaes dientro de Rusia.^[59]

2017 Multa de llavadura de dineru

En xineru de 2017, el bancu foi multáu pol Departamentu de Servicios Financieros (DFS)^[60] de Nueva York con 425 millones de dólares y 163 millones de llibres a l'Autoridá de Conducta Financiera del Reinu Xuníu^[61] metanes acusaciones de llavadura de dineru 10 mil millones de dólares fora de Rusia.^[62][63][64]

• Morgan, Grenfell & Company, 1990.
• Bankers Trust, 30 de Payares de 1998.^[65]
• Scudder Investments, 2001
• RREEF^[66] (Rosenberg Real Ta Equities Fund, fundada en 1975), 2002^[67]
• Berkshire Mortgage Finance, 22 d'Ochobre de 2004.^[68]
• Chapel Funding (now DB Home Lending), 12 de Setiembre de 2006^[69]
• MortgageIT, 3 de Xineru de 2007^[70]
• Hollandsche Bank-Unie – 2 de xunetu de 2008: Fortis, ABN AMRO y Deutsche Bank anunciaron roblar un alcuerdu nel cual Deutsche Bank adquiriría de ABN AMRO el so Hollandsche Bank-Unie, filial que concentraba actividaes comerciales nos Países Baxos. L'alcuerdu foi puestu en suspensu primeramente cuando'l gobiernu holandés rescató y tomó el control de Fortis Bank Nederland. Sicasí, l'alcuerdu liquidóse más tarde y la filial foi mercada por Deutsche Bank por 709 millones d'euros en 2010.
• Sal. Oppenheim, 2010
• Deutsche Postbank, 2010^[71]

• Hermann Josef Abs - Presidente (1957-1968)
• Josef Ackermann - ex direutor executivu (2002-2012)
• Michael Cohrs - Xefe de Global Banking (2002-2010)
• Sir John Craven - financieru en Londres
• Alfred Herrhausen - Presidente (1988-1989)
• Anshu Jain - Direutor de Banca Corporativa y d'Inversión
• Karl Kimmich - Presidente (1942-1945)
• Georg von Siemens - co-fundador y direutor (1870-1900)
• Ted Virtue^[72]- miembru del conseyu executivu
• Hermann Wallich - co-fundador y direutor (1870-1893)
• Boaz Weinstein - operador de derivaos

Serviciu Públicu

• Sajid Javid – Ex miembru de la xunta directiva de Deutsche Bank International Limited (2007-2009)
• Otto Hermann Kahn – filántropu

• Best Banking Performer, Alemaña en 2016 por Global Brands Magacín Award.^[73]

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Deutsche Bank .
• Web de Deutsche Bank España.
• Productos y servicios pa particulares y empreses.
• Cotización na Bolsa de Frankfurt ISIN|DE0005140008
• Cotización na Bolsa de Nueva York NYSE: DB
• Web de Responsabilidá Social Corporativa de Deutsche Bank (n'inglés)