Françesko Moçi

O, Montevarkidə doğulmuş və Romada vəfat etmişdir. Onun erkən sənət müəllimi anti-manyerist Florensiya rəssamı Santi di Tito olmuş, Titonun emalatxanasında Moçi xəttin aydınlıq və ilkliyini öyrənmişdir. 1599-cu ildə Romaya köçən Moçi Venesiya heykəltəraşı Kamillo Marianinin emalatxanasında öyrənməyə davam etmişdir. Moçi Covanni Lorenso Bernini və onun atası Pyetro ilə eyni dövrdə fəaliyyət göstərmişdir.

Moçi, Stefano Maderno ilə birlikdə mühüm Papa sifarişinin yerinə yetirərək Santa-Mariya-Maccore kilsəsindəki Paolina kapellasında çalışmış, burada “Müqəddəs Matfey və Mələk” əsərini yaratmışdır. Onun ilk böyük əsəri olan “Müjdə” (“Mələk” 1605-ci ildə, “Bakirə” isə 1608-ci ildə tamamlanmışdır, hər iki heykəl Orvieto kafedralında saxlanılır) iki heykəldən ibarətdir.^[2] Sənət tarixçisi Rudolf Uittkoverin “heykəltəraşlığı yuxudan oyandıran fanfar” adlandırdığı əsər ölçülü emosionallığı ilə barokko heykəltəraşlığını geridə qoyur. Moçi həm də bürünc və çuqunla işləməyi bacaran azsaylı XVII əsr heykəltəraşlarından biri olmuşdur.^[3] O, Pyaçentsadakı Pyaçça Kavallidə ucaldılmış I Ranuçço Farneze və Parma hersoqu Alessandro Farnezenin atlı bürünc heykəllərinin müəllifidir. Farnezelərin atlı heykəlləri heykəltəraşın şah əsərləri hesab edilir.

Pyaçentsadan Romaya qayıdan Moçi, şəhərdə barokko incəsənətinin inkişaf etdiyini və əsas böyük layihələrinin Berniniyə həvalə olunduğunu görür. Qayıdışından sonra o, Romada Məsihin vəftiz olunması^[4] (1635 və ya daha sonra, Ponte Mello, Roma); Müqəddəs Faddey (1641-1644, Orvieto), Müqəddəs Pyotr və Pavel (1638-1652, Porta del Popolo), San-Andrea della Valle kilsəsində yerləşən Barberini kapellası üçün Müqəddəs Marta (1609-1621) heykəllərini işləmişdir.

Müqəddəs Veronika heykəli

Müqəddəs Pyotr bazilikasının mərkəzi günbəzi altında yerləşən dörd nişdən birində ucaldılmış “Veronika pərdəsi” tutmuş Müqəddəs Veronika heykəli (1629-1640)^[5] Moçinin ən məşhur şah əsəridir. Digər üç heykəl isə Fransua Dükenua (Müqəddəs Andrey), Bernini (Müqəddəs Lonqin) və Andrea Bolci (Müqəddəs Yelena) tərəfindən hazırlanmışdır.

Dörd heykəl arasında Moçinin əsəri yerləşdirildiyi yerə daha uyğun olması və orijinallığı ilə seçilir. Bernininin Müqəddəs Lonqini Dükenua və Bolcinin klassisizmdən ilhamlanmış əsərləri ilə Moçinin emosional dinamizm əks etdirəm əsəri arasında keçid rolunu oynayır.^[6] Moçinin ehtiraslı təsviri isə məkanın ədəb çərçivələrindən kənara çıxır. Veronika sanki irəli çıxaraq hönkürtü ilə danışmağa hazırlaşır.^[7] Ona edilməli olan ödənişin tamamlanması üçün xahiş məktubunda Moçi qeyd edir ki, “yaşlı vaxtımda yaddaqalan əsər yaratmaq üçün” bütün var gücümlə çalışmışam.^[8]

1981-ci ildə Moçinin yaradıcılığına həsr edilmiş “Francesco Mochi 1580–1654 ” adlı sərgi (Montaveraki, Pyaçentsa, Roma) keçirilmişdir.

• Wittkower, Rudolf. Art and Architecture in Italy, 1600–1750. Penguin Books. 1980.

• Biographic entry Arxivləşdirilib 2005-11-22 at the Wayback Machine
• WGA entry
• The Vatican: spirit and art of Christian Rome, a book from The Metropolitan Museum of Art Libraries (fully available online as PDF), which contains a good deal of material on Mochi