Qəbilə

Qəbilə (ərəb. قبيلة‎, fars. قبیله‎) — ibtidai cəmiyyətdə bir soydan törəmiş və bir başçının iradəsi altında birlikdə yaşayan köçəri nəsil; oymaq.[1] "Divanü Lüğat-it-Türk"ə görə[2] (XI əsrdə) oğuzca qəbiləyə "boy" (بوى) deyilirdi.[3]

İstinadlar

Həmçinin bax