Ажына

Расьліна расьце па берагох рэк і вазёраў, на заліўных лугох і палёх, у хмызьняках — утварае густыя непраходныя зарасьнікі. Таксама вырошчваюць садаводы-аматары. Квіце ў чэрвені-ліпені, ягады высьпяваюць у жніўні.

Расьліна валодае наступнымі якасьцямі:

• лекавая (слабільны і патагонны сродак) — выкарыстоўваюць ягады, карані, лісьце (зьбіраюць у жніўні-верасьні)
• вітамінаносная
• мёданосная
• гаспадарчая — зь ягадаў гатуюць сокі, салодкае варыва, жэле, віны
• мацаваньне яроў — расьліна прыдатная для лесамэліярацыйнай працы

Ягады расьліны багатыя цукрамі, вітамінамі, карацінам, тамідамі.^[1]

Куст вышынёй 60—150 сантымэтраў. Карэнішча шматгадовае. Надземныя парасткі двухгадовыя, ляжачыя альбо ўздымаюцца, часта дугападобна сагнутыя, фіялетава-шызыя, звычайна пакрытыя шыпамі й шчацінкамі. Лісьце — чаргаванае, буйназубчатае, трайчастае, на шыпаваных чаранках, сярэдні лісьцік буйнейшы за бакавыя, частка трох-лопасьцевы. Кветкі двухполыя, белага колеру, дыямэтрам да 3 сантымэтраў, зь лямцавай чашачкай, у негустой шчыткападобнай гронцы на канцах сьцяблоў і галінак.

Плады (ягады) — чорныя, з шызым налётам, сакаўныя салодкія шматкасьцянкі.^[1]

Пашырана ў краінах Заходняй Эўропы, у Малой Азіі, Іране, Заходняй Сыбіры, Каўказе, Крыме. У Беларусі трапляецца ўсюды, асабліва на Палесьсі. Першыя прамысловыя гатункі зьявіліся ў пачатку ХIХ ст. у ЗША, а ў другой палове ХIХ ст. яе пачалі вырошчваць у Эўропе. У Беларусі першыя гатункі ажыны зьявіліся ў 1930-х гадах^[2].

• Чорная маліна

• Валянціна Шпілеўская. Чорная маліна — кумбэрлэнд // Зьвязда : газэта. — 3 лістапада 2011. — № 210 (27074). — С. 5. — ISSN 1990-763x.

Гэта — накід артыкула пра батаніцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.