Кут
Кут[1][2][3] (вугал[4]) плоскі — геамэтрычная фігура, якая складаецца з пункту — вяршыні кута і дзьвюх розных паўпростых, што выходзяць з гэтага пунту — бакоў кута.
Інакш кажучы, кут — фігура, утвораная двума прамянямі з агульнай вяршыняй.
Шэраг практычных задачаў вядзе да мэтазгоднасьці разглядаць кут як фігуру, што атрымліваецца пры вярчэньні фіксаванага прамяня вакол пункту О (зь якой зыходзіць прамень) да зададзенага становішча. У гэтым выпадку кут зьяўляецца мерай павароту прамяня. Такое азначэньне дазваляе абагульніць паняцьце кута: у залежнасьці ад кірунку вярчэньня адрозьніваюць дадатныя і адмоўныя куты, разглядаюць куты, вялікшыя за 360°, куты, роўныя 0°, і г. д. У трыганамэтрыі падобны разгляд дазваляе вывучаць трыганамэтрычныя функцыі для любых значэньняў аргумэнту.
Паняцьце кута таксама абагульняецца на розныя аб’екты, што разглядаюцца ў стэрэамэтрыі (двухгранны кут, шматгранны кут, целавы кут).
Велічыня кута
Куты звычайна вымяраюць у градуснай меры, радзей — у радыяннай. Градус (1°) — частка разгорнутага кута 
Сувязь паміж градуснай і радыяннай мерай кута: калі кут зьмяшчае 
Клясыфікацыя кутоў
Паводле велічыні вылучаюць:
- Вострыя куты (ад 0 да 90°)
- Просты кут (90°)
- Тупыя куты (ад 90° да 180°)
- Разгорнуты кут (180°)
- Непукаты кут (ад 180° да 270°)
- Поўны кут (360°)
 |  |  |  |