Сірата

21 сьнежня 2005 г. А.Лукашэнка падпісаў Закон № 73-З «Аб гарантыях па сацыяльнай абароне дзяцей-сірот, ...», паводле 8-га артыкула якога тыя забясьпечваліся ў дзяржаўных дзіцячых прытулках «пражываньнем, харчаваньнем, адзеньнем, абуткам, мяккім інвэнтаром і абсталяваньнем, падручнікамі, навучальнымі дапаможнікамі і прыналежнасьцямі, прадметамі асабістай гігіены, іншымі прадметамі першай неабходнасьці, а таксама па дасягненьні імі ўзросту 7 гадоў — штомесяц грашовымі сродкамі на асабістыя выдаткі па ўсталяваных нормах». Забесьпячэньне захоўваецца пры паступленьні ў дзяржаўныя навучальныя ўстановы па-за дзіцячым прытулкам. Паводле 12-га артыкула Закона, сіротам «жылыя памяшканьні сацыяльнага карыстаньня дзяржаўнага жылога фонду даюцца цягам 6 месяцаў пасьля дасягненьня імі паўналецьця» і захоўваюцца за імі на праве ўласнасьці цягам усяго жыцьця. За 2007—2012 гады колькасьць сіротаў у Беларусі скарацілася з 28,2 тысячаў да 24,7 тысячаў. У выніку зачынілі 23 сіроцкія прытулкі^[2]. На 1 студзеня 2012 году ў чарзе на атрыманьне памяшканьня сацыяльнага карыстаньня стаялі звыш 11 000 сіротаў^[3].

Доля сіраты шырока апісваецца ў мастацтве, як цяжкая, у тым ліку ў народных прыказках і прымаўках: «Усе бачаць, як сірата скача, але ніхто ня бачыць, як яна плача», «Ніхто ня ведае, як сірата абедае», «Сірату б’юць, а плакаць не даюць», «Як сіраце жаніцца, дык і дзень кароткі», «Сіратою жыць, сьлёзы ліць»^[4].

У беларускай літаратуры творы пра сіротаў напісалі Ўладзіслаў Сыракомля (драма «Магнаты і сірата», 1859 г.)^[5], Алаіза Пашкевіч (апавяданьне «Сірата», 1906 г.), Якуб Колас (апавяданьне «Сірата Юрка», 1914 г.)^[6], Янка Брыль (апавяданьне «Сіроцкі хлеб», 1956 г.)^[7].

У Старым Запавеце:

• «Ні ўдавы, ні сіраты ня ўціскайце» (Кніга Выхаду 22:22);
• «Ты бачыш; бо Ты глядзіш на крыўды і ўціскі, каб аддаць Тваёю рукою. Табе аддае сябе бедны; сіраце Ты памочнік» (Псальмы 9:35);
• «Пакінь сіротаў тваіх, Я падтрымаю жыцьцё іхняе, і ўдовы твае хай спадзяюцца на мяне» (Кніга прарока Ераміі 49:11).

У Новым Запавеце: «Чыстая і беспахібная пабожнасьць перад Богам і Айцом ёсьць тое, каб дагледзець сірот і ўдоваў у іхніх скрухах і захоўваць сябе неапаганенага сьветам» (Пасланьне Якава 1:27)^[8].

Сірата — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

• Сірата // Газэта «Зьвязда», 5 жніўня 2017 г. Праверана 10 кастрычніка 2017 г.
• Алена Прус. У Беларусі 1001 дзіця-сірата знайшло сям'ю за два гады работы інфармпартала dadomu.by // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 8 кастрычніка 2015 г. Праверана 10 кастрычніка 2017 г.