Фрыт’яф Нансэн

Фрыт’яф Нансэн (па-нарвэску: Fridtjof Nansen, 10 кастрычніка 1861 — 13 траўня 1930) — нарвэскі палярны дасьледчык, вучоны-заоляг, заснавальнік новай навукі — фізычнай акіянаграфіі, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру за 1922 год.

Фрыт’яф Нансэн
па-нарвэску: Fridtjof Nansen
Фрыцьёф Нансэн, 1896
Дата нараджэньня	10 кастрычніка 1861(1861-10-10)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Вэстрэ Акэр[d], Швэдзка-нарвэская унія[d]
Дата сьмерці	13 траўня 1930(1930-05-13)[4][2][3][…] (68 гадоў)
Месца сьмерці	, Бэрум[d], Нарвэгія
Прычына сьмерці	інфаркт міякарда
Месца вучобы	Унівэрсытэт Осьлё[5]
Занятак	заоляг, палярны даследчык, дыплямат, прафэсар, палітык, фатограф, канькабежац, пісьменьнік
Навуковая сфэра	акіяналёгія[d]
Месца працы	Бэргенскі музэй[d] Унівэрсытэт Осьлё
Навуковая ступень	доктар філязофіі[6][5] (1888)
Бацька	Baldur Fridtjof Nansen[d][7]
Маці	Baronesse Adelaide Johanne Thekla Isidore Wedel Jarlsberg[d][7]
Дзеці	Од Нансен[d] і Ірмелін Рэволд[d]
Узнагароды	Канстанцінаўскі мэдаль[d] Мэдаль Вэга[d] (1889) Мэдаль апекуноў[d] (1891) Мэдаль імя Аляксандра фон Гумбальта[d] (1897) мэдаль Карла Рытэра[d] (1889) Вялікі залаты мэдаль за дасьледаваньні[d] (1897) геаграфічны мэдаль Калума[d] (1897) ганаровы сябра Эдынбурскага каралеўскага таварыства[d]
Подпіс
Фрыт’яф Нансэн у Вікісховішчы