Приххут

Приххут (грек παροικία, ἐνορία) — христиансен ĕненекенсен пĕрлĕхĕ, вăл клиртан тата храм (чиркÿ) çумĕнчи ахаль ĕненевçĕсенчен тăрать^[1]. Хăшпĕр çĕршывсенче приххутсем администрацилле пайланупа тĕлме-тĕл килеççĕ.

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Приххут (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Чиркĕве çӳрекенсем «ыйтни» кунта янă; çавăн пекех урăх пĕлтерĕшсене пăхăр.

Ыйтнине кунта куçарса яраççĕ «Кирхшпиль». Çак темăпа уйрăм статья кирлĕ.

Асăрхавсем

Литература

Барсов Н. И. Приход, в церкви // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Н. Суворов, «Курс церковного права» (т. II, Ярославль, 1890).
Интернет-портал «Приходы». Все о приходской жизни Русской Церкви, каноническое устройство приходских общин, документы, регламентирующие деятельность приходов, новости приходской жизни Поместных Православных Церквей. Под эгидой Управления делами Московской патриархии.

[1]