Δουλεμπόριο προς την Αμερική

Δουλεμπόριο προς την Αμερική γνωστό και ως τριγωνικό δουλεμπόριο ονομάζεται η μαζική αγορά ή και απαγωγή ιθαγενών Αφρικανών, κυρίως, από τη Δυτική Αφρική, η μεταφορά τους στην Αμερική, και η πώλησή τους σαν σκλάβους σε Αμερικανούς γαιοκτήμονες.

Διαφήμιση δούλων

Οι δουλέμποροι χρησιμοποιούσαν σαν οδό μεταφοράς την εμπορική τριγωνική οδό, που συνέδεε Βόρεια και Νότια Αμερική με Ευρώπη. [1] Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που υποδουλώθηκαν ήταν άνθρωποι από την Κεντρική και τη Δυτική Αφρική, που υποδουλώθηκαν από Αφρικανούς συνεργάτες των δουλεμπόρων (με έναν μικρό αριθμό να συνελήφθη απευθείας από τους δουλεμπόρους σε παράκτιες επιδρομές).

Η τριγωνική εμπορική οδός μεταφοράς προϊόντων και δούλων από τις αποικίες στην Ευρώπη, μέσω Αφρικής

[2] Οι Ευρωπαίοι συγκέντρωναν και φυλάκιζαν τους υποδουλωμένος και στη συνέχεια τους μετέφεραν στην Αμερική. [3][4] Εκτός από τους Πορτογάλους, οι Ευρωπαίοι έμποροι σκλάβων γενικά δεν συμμετείχαν στις επιδρομές επειδή το προσδόκιμο ζωής για τους Ευρωπαίους στην υποσαχάρια Αφρική ήταν λιγότερο από ένα έτος κατά την περίοδο του δουλεμπορίου (που ήταν πριν από την ευρεία διαθεσιμότητα της κινίνης ως θεραπεία για την ελονοσία). [5] Οι οικονομίες του Νοτίου Ατλαντικού και της Καραϊβικής εξαρτώνταν ιδιαίτερα από την σκλαβιά για την μαζκή και φτηνή παραγωγή ζαχαροκάλαμου και άλλων βασικών προϊόντων, βασικό στοιχείο του εμπορικού ανταγωνισμού των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. [6]

Οι Πορτογάλοι, τον 16ο αιώνα, ήταν οι πρώτοι που αγόρασαν δούλους της Δυτικής Αφρικής και τους μετέφεραν στον Ατλαντικό. Το 1526, έγινε το πρώτο υπερατλαντικό ταξίδι στη Βραζιλία και σύντομα ακολούθησαν και άλλοι Ευρωπαίοι. [7] Οι εφοπλιστές θεωρούσαν τους σκλάβους ως φορτία που θα μεταφέρονταν στην Αμερική όσο το δυνατόν γρηγορότερα και φθηνότερα, για να πουληθούν για να εργαστούν σε φυτείες καφέ, καπνού, κακάο, ζάχαρης και βαμβακιού, ορυχεία χρυσού και αργύρου, ορυζώνες, κατασκευαστική βιομηχανία, κοπή ξυλείας για πλοία, ως εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και ως οικιακοί υπάλληλοι.

Οι κύριοι δουλέμποροι, ταξινομημένοι κατά όγκο εμπορίου, ήταν οι Πορτογάλοι, οι Βρετανοί, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί και οι Δανοί. Αρκετοί είχαν δημιουργήσει φυλάκια στις αφρικανικές ακτές όπου αγόραζαν σκλάβους από τοπικούς αφρικανούς ηγέτες. [8] Οι τρέχουσες εκτιμήσεις είναι περίπου 12 εκατομμύρια έως 12.8 εκατομμύρια Αφρικανοί μεταφέρθηκαν σε διάστημα 400 ετών. [9] Ο αριθμός που αγόρασαν οι έμποροι ήταν σημαντικά υψηλότερος, καθώς το πέρασμα είχε υψηλό ποσοστό θανάτων περίπου 1.2–2.4 εκατομμύρια να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και εκατομμύρια ακόμη σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Καραϊβική μετά την άφιξή τους στον Νέο Κόσμο. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν επίσης ως αποτέλεσμα επιδρομών δούλων, πολέμων και κατά τη μεταφορά τους στην ακτή προς πώληση σε Ευρωπαίους δουλεμπόρους. [10][11][12][13] Κατά την ανατολή του 19ος αιώνα, το εμπόριο άρχισε να φθίνει. Στις αρχές του 21ου αιώνα, αρκετές κυβερνήσεις ζήτησαν συγγνώμη για το δουλεμπόριο.

Παραπομπές