Εμφύλιος πόλεμος

Ο εμφύλιος πόλεμος είναι πόλεμος μεταξύ δύο οργανωμένων ομάδων που ανήκουν στο ίδιο κράτος ή χώρα^[1], ή, λιγότερο συχνά, ανάμεσα σε δύο χώρες που δημιουργήθηκαν από έναν πρώην ενωμένο κράτος^[2]. Ο στόχος της μιας πλευράς μπορεί να είναι η κατάληψη του ελέγχου της χώρας ή μιας περιοχής, η ανεξαρτησία μιας περιοχής ή η αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής^[1]. Ο όρος είναι ένα παράγωγο της Λατινικής φράσης civile bellum η οποία χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στους διάφορους εμφύλιους πολέμους της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας του 1ου αιώνα π.Χ.

Ένας εμφύλιος πόλεμος είναι μια σύγκρουση υψηλής έντασης , που συχνά σχετίζεται με τακτικές ένοπλες δυνάμεις, που είναι, οργανωμένες και μεγάλης κλίμακας. Οι εμφύλιοι πόλεμοι μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλο αριθμό θυμάτων και σε κατανάλωση σημαντικών πόρων^[3]. Στους περισσότερους σύγχρονους εμφύλιους πολέμους, γίνεται και επέμβαση εξωτερικών δυνάμεων. Σύμφωνα με τον ιστορικό Πάτρικ Μ. Ρίγκαν και στο βιβλίο του, Εμφύλιοι πόλεμοι και Ξένες επεμβάσεις (2000) περίπου στα δύο τρίτα των 138 διακρατικών συγκρούσεων μεταξύ του τέλους του Β΄ ΠΠ και του 2000 είδαν διεθνή παρέμβαση, με τις ΗΠΑ να παρεμβαίνουν σε 35 από αυτές τις συγκρούσεις.^[4]

Οι εμφύλιοι πόλεμοι από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά, έχουν διαρκέσει κατά μέσο όρο μόλις πάνω από τέσσερα χρόνια, μια δραματική αύξηση από το μέσο όρο του ενάμισι έτους της περιόδου 1900-1944. Ενώ ο ρυθμός εμφάνισης νέων εμφυλίων πολέμων υπήρξε σχετικά σταθερός από τα μέσα του 19ου αιώνα, η αυξανόμενη διάρκεια αυτών των πολέμων έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των εμφυλίων σε εξέλιξη ανά πάσα στιγμή. Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν περισσότεροι από πέντε εμφύλιους πολέμους που διεξάγονταν ταυτόχρονα κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, ενώ υπήρχαν πάνω από 20 ταυτόχρονους εμφύλιους πολέμους κοντά στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Από το 1945, οι εμφύλιοι πόλεμοι είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο πάνω από 25 εκατομμυρίων ανθρώπων, καθώς και τον ξεριζωμό περισσότερων εκατομμυρίων. Οι εμφύλιοι πόλεμοι είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω οικονομική κατάρρευση χωρών. Η Σομαλία, η Βιρμανία (Μιανμάρ), η Ουγκάντα ​​και η Ανγκόλα είναι παραδείγματα εθνών που θεωρήθηκαν ότι θα έχουν πολύ υποσχόμενο μέλλον πριν ξεσπάσουν οι εμφύλιοι πόλεμοι τους^[5].