Κόβεντρι

Το Κόβεντρι είναι μια πόλη που χρονολογείται παλαιότερα από μεγαλύτερες πόλεις κοντά σε αυτήν, όπως το Λέστερ και το Μπέρμιγχαμ. Προέρχεται μάλλον από έναν οικισμό της Εποχής του Χαλκού, ο οποίος δημιουργήθηκε εκεί λόγω των ιδανικών συνθηκών κλίματος και τοποθεσίας τότε: ένας μεγάλος ποταμός και λίμνες, πυκνά δάση και ήπιες κλιματικές συνθήκες.

Οι Ρωμαίοι ίδρυσαν άλλον έναν οικισμό, ενώ άλλος ένας αναπτύχθηκε γύρω από ένα σαξωνικό γυναικείο μοναστήρι γύρω στο 700 από την Αγία Οσμπούργκα,^[6] το οποίο αργότερα το 1016 ερειπώθηκε από την εισβολή του βασιλιά Κνούτου και του Δανικού στρατού του.

Ο κόμης Λεόφρικ της Μερκίας και η σύζυγός του, Γκοντγκίφου, ίδρυσαν το 1043 ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων σε ένα λόφο που έβλεπε στον ποταμό Σόου, στα ερείπια του παλαιού γυναικείου μοναστηριού, και η πόλη του Κόβεντρι αναπτύχθηκε γύρω από αυτόν.^[7][8] Το μοναστήρι καθιέρωσε μια αγορά, η οποία προκαλούσε με τη σειρά της εισροή αγαθών και χρημάτων στην πόλη, καθώς και φορολογία. Σύμφωνα με το θρύλο, καθώς η ιστορικότητα και ο ρεαλισμός του γεγονότος για εκείνη την περίοδο αμφισβητείται, η Λαίδη Γκοντίβα περιφέρθηκε στους δρόμους της πόλης γυμνή πάνω σε ένα άλογο, ως διαμαρτυρία για την υψηλή φορολογία που επιβαλλόταν στην πόλη.

Κατά το Μεσαίωνα (1100-1500), η πόλη αναπτύχθηκε ως κέντρο μαλλιού και υφαντουργίας. Μέχρι το 1100, το Κοινό των Βενεδικτίνων της πόλης ίδρυσε έναν καθεδρικό ναό, από τους μεγαλύτερους στη Βρετανία. Μάλιστα, οι επίσκοποι του Λίτσφιλντ συχνά αναφέρονταν ως "επίσκοποι Λίτσφιλντ και Κόβεντρι" (1102-1541). Οι επόμενοι τρεις αιώνες χαρακτηρίζονται από οικοδομικό οργασμό, όπως φανερώνεται από οικοδομήματα που σώζονται ακόμη στο κέντρο της πόλης, όπως η εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ που έγινε καθεδρικός το 1918 και η Αίθουσα Συνεδριάσεων της Αγίας Μαρίας, που χτίστηκε το 1342 από τη συντεχνία των εμπόρων της πόλης. Από την ίδια περίοδο χρονολογείται και το τείχος της πόλης, το οποίο είχε αρχικά 12 πύλες (σήμερα σώζονται μόνο 2). Μέχρι το 1400, το Κόβεντρι ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Αγγλίας, πίσω από το Λονδίνο, το Μπρίστολ και την Υόρκη. Το 1451, το Κόβεντρι έγινε αυτόνομη κομητεία, έχοντας ήδη αποκτήσει την ιδιότητα της "πόλης" λόγω αρχαίας εθιμικής συνήθειας.^[9][10]

Το 1539, ο βασιλιάς Ερρίκος Η' της Αγγλίας διέταξε το κλείσιμο του κοινοβίου των Βενεδικτίνων και την καταστροφή του αρχικού καθεδρικού της πόλης, της Αγίας Μαρίας. Από τότε παρήκμασε και το εμπόριο υφασμάτων, συνεπώς και η πόλη. Εμπορική και βιομηχανική δραστηριότητα υπήρχε, αν και σε μικρότερο βαθμό. Αναπτύχθηκε η ωρολογοποιία, φέρνοντας το Κόβεντρι στην τρίτη θέση σε όλη τη χώρα στη δραστηριότητα αυτή^[11][12] Σταδιακά, η βιομηχανία παρήκμασε λόγω ανταγωνισμού από τους Ελβετούς ωρολογοποιούς και έτσι ο μεγάλος αριθμός ειδικευμένων τεχνιτών πέρασε στη βιομηχανία ποδηλάτων, αυτοκινήτων και μηχανών.

Στα μέσα του 19ου αιώνα, οπότε και έγινε δημοφιλής η χρήση ποδηλάτων, στο Κόβεντρι κατασκευάζονταν τα μηχανικά τμήματα των ποδηλάτων και έτσι κυριάρχησε στη βιομηχανία ποδηλάτων της Βρετανίας (π.χ. Εταιρεία Rover). Ορισμένοι από τους κατασκευαστές αυτούς μεταπήδησαν σε άλλες μορφές βιομηχανίας, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες Ντάιμλερ και Τζάγκουαρ. Κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα υπήρχαν εταιρείες της πόλης που κατασκεύαζαν οικογενειακά αυτοκίνητα για την ανερχόμενη μεσαία τάξη της χώρας, ωστόσο λίγες επέζησαν από τις συγχωνεύσεις και εκσυγχρονισμούς που ακολούθησαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παραγωγή αυτοκινήτων στην πόλη τερματίστηκε το 2006, όταν το εργοστάσιο της Peugeot μεταφέρθηκε στη Σλοβακία. Τα κεντρικά γραφεία σχεδιασμού της Τζάγκουαρ βρίσκονται ακόμα στην πόλη: παρόλο που η εταιρεία έκλεισε το εργοστάσιο παραγωγής της εκεί το 2004, κάποιες επιχειρησιακές λειτουργίες γίνονται εκεί.

Το 1918, η πόλη απέκτησε και πάλι καθεδρικό ναό, καθώς η Αγγλικανική Εκκλησία όρισε ως καθεδρικό την εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ (14ος αιώνας).

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Κόβεντρι υπέστη μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμούς από τους Ναζί. Στις 14 Νοεμβρίου 1940, η Λουφτβάφε έριξε 500 τόνους ισχυρών εκρηκτικών και 30.000 εμπρηστικές βόμβες στο κέντρο και στα εργοστάσια της πόλης (η επιδρομή έμεινε γνωστή ως Coventry Blitz).^[13] 568 άνθρωποι σκοτώθηκαν και καταστράφηκαν 46.000 κατοικίες, καθώς και το 75% της βιομηχανίας της πόλης.^[13] Τον Απρίλιο του 1941 ακολούθησαν και άλλες αεροπορικές επιδρομές, ενώ πυρκαγιά κατέστρεψε το κέντρο της πόλης και τον Καθεδρικό Ναό.

Από τον βομβαρδισμό της πόλης δημιουργήθηκε στα γερμανικά ο όρος "coventri(si)eren", που πέρασε και στην αγγλική γλώσσα ως "coventrate", που σήμαινε την ολοκληρωτική καταστροφή μιας πόλης σε μια επιδρομή.^[14] Ο όρος επινοήθηκε πιθανότατα από τον Γκέμπελς και εντάσσεται σε μια ομάδα ευφημισμών των Ναζί, όπως π.χ. ο όρος Τελική Λύση^{[εκκρεμεί παραπομπή]}.

Το 1962, πλάι στα ερείπια του παλιού ναού του Αγίου Μιχαήλ χτίστηκε ο νέος Καθεδρικός Ναός, ο οποίος με την μοντερνιστική του σχεδίαση πλάι στην παλαιά μεσαιωνική κατασκευή τονίζει την ένωση και συμφιλίωση. To 1967 ανεγέρθηκε το πρώτο τζαμί της πόλης στην Eagle Street.

Κατά τις του '50 και του του '60, το Κόβεντρι γνώρισε τη "χρυσή του εποχή" λόγω της άνθησης της βιομηχανίας του. Το διαθέσιμο εισόδημα των κατοίκων του ήταν από τα υψηλότερα στη χώρα και από την οικονομική αυτή ευρωστία ωφελήθηκαν ο αθλητισμός και οι τέχνες. Κατασκευάστηκαν νέες αθλητικές εγκαταστάσεις, με πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων, και η ποδοσφαιρική ομάδα Κόβεντρι Σίτι ανέβηκε στην Α' Κατηγορία. Παράλληλα, κατασκευάστηκε το Belgrade Theatre και η Herbert Art Gallery. Ωστόσο, η δεκαετία του '70 έφερε την παρακμή στη βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία και το Κόβεντρι επλήγη σε μεγάλο βαθμό, καθώς τα χρόνια που ακολούθησαν είχε από τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας στη χώρα. Τα τελευταία χρόνια, η πόλη έχει επανέλθει με νέες βιομηχανίες να εδρεύουν εκεί.

Στις 12 Μαρτίου 2008, ανακαλύφθηκε στο κέντρο της πόλης μια βόμβα της Λουφτβάφε που είχε ξεμείνει από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν είχε εκραγεί ακόμα.^[15] Ομάδα εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών επιστρατεύτηκε από το Βρετανικό Πεζικό και έγινε ελεγχόμενη έκρηξη.^[16] Αποκλείστηκαν αρχικά περιοχές κοντά στο σημείο της βόμβας, αλλά αργότερα όλο και μεγαλύτερα τμήματα του Κόβεντρι.

Κάτω από το κέντρο της πόλης κυλάει ο ποταμός Σέρμπορν, ο οποίος επιστρώθηκε μετά την ανοικοδόμηση της πόλης μεταπολεμικά κι έτσι δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός. Τα νέα σχέδια ανοικοδόμησης και διάπλασης του κέντρου της πόλης προβλέπουν ότι ο ποταμός θα εκτεθεί και πάλι και στις όχθες του θα γίνουν πεζόδρομοι.^[17]

Το Κόβεντρι αποτελεί βιομηχανικό κέντρο από το 1896. Οι κύριες βιομηχανίες του περιλαμβάνουν: αυτοκίνητα, ηλεκτρονικό εξοπλισμό, μηχανές, αγροτικό εξοπλισμό, τεχνητές ίνες, αεροδιαστημικά υλικά και τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό. Τα τελευταία χρόνια, η πόλη έχει απομακρυνθεί από τον τομέα των κατασκευαστικών βιομηχανιών και στρέφεται κυρίως σε επιχειρήσεις, χρηματοοικονομικά, έρευνα και ανάπτυξη, διοικητική μέριμνα, σχεδιασμό και διασκέδαση.

Το Κόβεντρι αποτέλεσε ανεξάρτητο δήμο το 1889, καθώς προηγουμένως ανήκε στο Γουόρικσαϊρ, αν και πέρασε μια περίοδο 400 ετών που αποτελούσε ξεχωριστή κομητεία. Το 1974, έγινε μητροπολιτική περιφέρεια της κομητείας Γουεστ Μίντλαντς, αν και ήταν εντελώς ξεχωριστό προάστιο του επεκτεινόμενου αστικού κέντρου του Μπέρμιγχαμ. Το 1986, καταργήθηκε το Κομητειακό Συμβούλιο των Γουσε Μίντλαντς και το Κόβεντρι ανεξαρτητοποιήθηκε διοικητικά. Παρόλ' αυτά, εξακολουθεί να συνδέεται με το Γουόρικσαϊρ, λόγω της γεωγραφικής του θέσης.

Το Κόβεντρι θεωρούνταν επί μακράν "προπύργιο" των Εργατικών, μέχρι τις τοπικές εκλογές του 2006, οπότε και νίκησαν οι Συντηρητικοί, αρχηγός των οποίων είναι ο Κεν Τέιλορ. Αρχηγός των Εργατικών είναι ο Τζον Μάτον. Στο Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου, το Κόβεντρι εκπροσωπείται με τρεις Βουλευτές, ενώ με τέσσερις εκπροσωπείτο μέχρι το 1997. Στις 15 Μαΐου 2008, νέος δήμαρχος του Κόβεντρι εκλέχτηκε ο Άντι Μάτσετ.^[18] Επίσκοπος του Κόβεντρι από τον Απρίλιο του 1998 μέχρι το Δεκέμβριο του 2007 ήταν ο Αιδεσιμότατος Κολιν Μπένετς, ενώ από τις 3 Μαρτίου 2008 είναι ο Αιδεσιμότατος Δρ. Κρίστοφερ Κόκσγουορθ.

Όπως οι περισσότερες πόλεις της Μεγάλης Βρετανίας, το Κόβεντρι έχει ένα μεγάλο πληθυσμό εθνικών μειονοτήτων, που φτάνουν το 25,2% του πληθυσμού (2006).^[19] Μεγαλύτερη θρησκευτική μη χριστιανική μειονότητα αποτελούν οι Σιχ. Το 8,2% του πληθυσμού είναι Ινδοί, το 2,2% Πακιστανοί, το 1,7% Αφρικανοί, το 1,2% Μαύροι της Καραϊβικής, το 1,5% Κινέζοι και το 0,7% Βρετανο-Ασιάτες από το Μπανγκλαντές.^[19]

• St Mary's Guildhall, αίθουσα δεξιώσεων που χρονολογείται από τους μεσαιωνικούς χρόνους
• Καθεδρικός του Κόβεντρι
• Τείχος και Πύλες του Κόβεντρι
• Εκκλησία της Αγίας Τριάδας, η μόνη ακέραια σωζόμενη μεσαιωνική εκκλησία στην πόλη και μια από τις μεγαλύτερες στην Αγγλία. Καταστράφηκε το 1257 από πυρκαγιά, αλλά ανοικοδομήθηκε και επεκτάθηκε, έχοντας διακοσμηθεί με βάση διαφορετικές τεχνοτροπίες.
• Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, ιδρύθηκε το 1344 από τη βασίλισσα Ισαβέλλα, χήρα του Εδουάρδου Β'.
• Herbert Art Gallery/Museum
• Οχυρό Λουντ, ανακατασκευασμένο ρωμαϊκό οχυρό.
• Αεροπορικό Μουσείο Μίντλαντς
• Στάδιο Χάιφιλντ Ρόουντ, η παλαιά έδρα της Κόβεντρι Σίτι, η οποία έχει μεταφερθεί πλέον στην Ricoh Arena στα βόρεια της πόλης.

• Μο Μόουλαμ, πολιτικός των Εργατικών
• Κόλιν Τζόρνταν, ακροδεξιός ηγέτης του Εθνικο-Σοσιαλιστικού Κόμματος στη δεκαετία του '60
• Φρανκ Γουίτλ, εφευρέτης του αεριωθητήρα.
• Τζέιμς Στάρλεϊ, εφευρέτης και κύρια φυσιογνωμία στη βιομηχανία ποδηλάτων
• Κέβιν Γουόρικ, επιστήμονας της κυβερνητικής
• Τζον Κεμπ Στάρλεϊ, ανιψιός του Τζέιμς Στάρλεϊ και ιδρυτής της αυτοκινητοβιομηχανίας Rover.
• Φίλιπ Λάρκιν, ποιητής
• Νάιτζελ Χώθορν, ηθοποιός
• Κλάιβ Όουεν, ηθοποιός
• Λίζα Ντίλον, ηθοποιός
• Λι Τσάινλτ, συγγραφέας
• Τζίλιαν Μπράντσοου, συγγραφέας
• Κλιντ Μάνσελ, μουσικός
• The Specials, μουσικό συγκρότημα σκα
• The Enemy, μουσικό συγκρότημα indie rock

Το 1966, το ντουέτο των Peter and Gordon τραγούδησε για τη Λαίδη Γκοντάιβα, που κυκλοφορούσε στους δρόμους του Κόβεντρι γυμνή πάνω στο άλογό της.^[21]

Στο Κόβεντρι αφιέρωσαν οι The Specials το τραγούδι «Ghost Τown», συγκρότημα που πριν τη δημιουργία του είχε σχηματίσει την μπάντα "The Automatics" το 1977 στην πόλη.^[22][23]

Το Κόβεντρι και το Στάλινγκραντ (νυν Βόλγογκραντ) ήταν οι πρώτες παγκοσμίως αδελφοποιημένες πόλεις, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: οι κάτοικοι του Κόβεντρι ήθελαν να δείξουν τη συμπαράστασή τους στον Κόκκινο Στρατό κατά τη μάχη του Στάλινγκραντ.^[5] Στη συνέχεια, η πόλη αδελφοποιήθηκε με τη Δρέσδη της Γερμανίας, ως κίνηση ειρήνης και συμφιλίωσης μετά το τέλος του πολέμου. Η πόλη είναι πλέον αδελφοποιημένη με άλλες 26 πόλεις.

Πόλη	Χώρα	Χρονιά
Παρκς, Νέα Νότια Ουαλία	Αυστραλία	1956
Γκρατς	Αυστρία	1957
Σαράγιεβο	Βοσνία και Ερζεγοβίνη	1957
Κορνουάλη, Οντάριο	Καναδάς	1972
Γκράνμπι, Κεμπέκ	Καναδάς	1963
Γουίνδσορ, Οντάριο	Καναδάς	1963
Τζινάν	Κίνα	1983
Λίντιτσε	Τσεχία	1947
Όστραβα	Τσεχία	1959
Καέν	Γαλλία	1957
Σαιντ-Ετιέν	Γαλλία	1955
Κίελο	Γερμανία	1947
Ντουναουτσβάρος	Ουγγαρία	1962
Κετσκεμέτ	Ουγγαρία	1962
Μπολόνια	Ιταλία	1960
Κίνγκστον	Τζαμάικα	1962
Άρνεμ	Ολλανδία	1958
Βαρσοβία	Πολωνία	1957
Κορκ	Ιρλανδία	1958
Γκαλάτσι	Ρουμανία	1962
Βελιγράδι	Σερβία	1957
Κόβεντρι, Κονέκτικατ	ΗΠΑ	1962
Κόβεντρι, Νέα Υόρκη	ΗΠΑ	1972
Κόβεντρι, Ρόουντ Άιλαντ	ΗΠΑ	1971

• Smith, Albert & Fry, (1991) The Coventry We Have Lost. 2 vols. Berkswell: Simanda Press, 1991, 1993 ISBN 0-9513867-1-9; ISBN 0-9513867-2-7
• Coventry's Heritage, Levi Fox (1957)
• Coventry: History and Guide, David McGrory (1993) ISBN 0-7509-0194-2
• A History of Warwickshire, Terry Slater (1981) ISBN 0-85033-416-0

• Κόβεντρι Σίτι
• Πανεπιστήμιο του Κόβεντρι
• Πανεπιστήμιο του Γουόρικ

• Coventry City council
• Αεροδρόμιο του Κόβεντρι
• Lady Godiva's Conventry (Ιστορία της πόλης)(Αγγλικά)
• The Coventry Blitz
• Πανεπιστήμιο του Κόβεντρι