Κότσερ Μπίρκαρ

Ο Μπίρκαρ είναι Κούρδος, γεννήθηκε το 1978 στην κομητεία Μαριβάν, επαρχία Κουρδιστάν, του Αυτοκρατορικού Ιράν, σε ένα αγρόκτημα και μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ^[10]. Έχει πέντε αδέλφια^[10] και έμαθε πολλά μαθηματικά από τα αδέλφια του κατά τα πρώτα σχολικά χρόνια^[11][10]. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο^[10], σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, από όπου πήρε το πτυχίο του. Κέρδισε το τρίτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Μαθηματικών για Φοιτητές το 2000^[12] και λίγο αργότερα, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο ως πρόσφυγας και υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο^[13]. Από το 2001 έως το 2004, ο Μπιρκάρ ήταν διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ^[14]. Το 2003, του απονεμήθηκε υποτροφία Cecil King^[15] από τη Μαθηματική Εταιρεία του Λονδίνου ως ο πιο πολλά υποσχόμενος διδακτορικός φοιτητής^[16]. Αφού μετανάστευσε στο Ηνωμένο Βασίλειο, άλλαξε το όνομά του σε Κότσερ Μπίρκαρ, που σημαίνει "μαθηματικός μετανάστης" στα κουρδικά^[17].

Μαζί με τους Πάολο Κασκίνι, Κρίστοφερ Χέικον και Τζέιμς ΜακΚέρναν, ο Μπίρκαρ έλυσε διάφορες εικασίες, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης των λογαριθμικών log flips, της πεπερασμένης γενιάς log-κανονικών δακτυλίων και της ύπαρξεως ελαχίστων μοντέλων για ποικιλίες γενικού log τύπου, βασιζόμενος σε προηγούμενες εργασίες του Βιάτσεσλαβ Σοκούροφ και των Χέικον και ΜακΚέρναν.

Στο πλαίσιο των λογαριθμοκανονικών ιδιομορφιών, απέδειξε την ύπαρξη των λογαριθμοαλλαγών, καθώς και βασικές περιπτώσεις του ελάχιστου μοντέλου και των εικασιών για την αφθονία. (Αυτό έχει επίσης αποδειχθεί ανεξάρτητα από τους Χέικον και ΜακΚέρναν)^[18].

Σε μια διαφορετική κατεύθυνση, μελέτησε το παλιό πρόβλημα του Iitaka σχετικά με την αποτελεσματικότητα των ινιδίων Iitaka που προκαλούνται από πολυκανονικά συστήματα σε ποικιλίες μη αρνητικής διάστασης Κοντάιρα. Το πρόβλημα αποτελείται από δύο σκέλη: ένα σχετικό με τις γενικές ίνες της ίνας και ένα σχετικό με τη βάση της ίνας. Οι Μπίρκαρ και Ζανγκ έλυσαν από κοινού το δεύτερο μισό του προβλήματος, περιορίζοντας έτσι το πρόβλημα του Iitaka στην ειδική περίπτωση μηδενικής διάστασης Κοντάιρα^[19].

Σε πιο πρόσφατες εργασίες, ο Μπίρκαρ μελέτησε τις ποικιλίες Fano και τις ιδιομορφίες των γραμμικών συστημάτων. Επέλυσε αρκετά βασικά προβλήματα, όπως η εικασία του Σοκουρόφ για την περιοριστικότητα των συμπληρωμάτων και την εικασία των Μπορίσοφ-Αλεξέγιεφ-Μπορίσοφ για την περιοριστικότητα των ποικιλιών Φάνο.^[20][21] Το 2018, ο Μπίρκαρ έλαβε το Μετάλλιο Φιλντς για το έργο του στις ποικιλίες Φάνο και άλλες συνεισφορές στο πρόβλημα του ελάχιστου μοντέλου. ^[9] Σε ένα βίντεο που διατέθηκε από το Ίδρυμα Simons, ο Μπίρκαρ εξέφρασε την ελπίδα ότι το μετάλλιο Φιλντς του θα βάλει "μόνο ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη" των περίπου 40 εκατομμυρίων Κούρδων του κόσμου.^[22] Το μετάλλιο Φιλντς του Μπίρκαρ κλάπηκε την ίδια μέρα που του απονεμήθηκε.^[23] Σε μια ειδική τελετή στο ICM 2018, ο Μπίρκαρ έλαβε ένα μετάλλιο αντικατάστασης, γεγονός που προκάλεσε αστείες αντιδράσεις  ότι ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έλαβε δύο φορές το μετάλλιο Φιλντς.^[24]

Ο Μπίρκαρ δραστηριοποιείται επίσης στον τομέα της αμφίρρητης γεωμετρίας σε θετικά χαρακτηριστικά πεδία. Το έργο του μαζί με το έργο του Χακόν-Χου σχεδόν ολοκληρώνει το πρόγραμμα του ελάχιστου μοντέλου για 3-πτυχές πάνω από πεδία χαρακτηριστικών τουλάχιστον.^[25]

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις

• 2010 Βραβείο Leverhulme στα μαθηματικά και τη στατιστική για "την εξαιρετική συμβολή του στη θεμελιώδη έρευνα στην αλγεβρική γεωμετρία".^[7][26]
• 2010 Βραβείο του Ιδρύματος Μαθηματικών Επιστημών του Παρισιού (Fondation Sciences Mathématiques de Paris)^[27]
• 2016 Βραβείο Moore της AMS^[28]
• 2018 Μετάλλιο Φιλντς ^[9]
• 2019 Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Σαλαχαντίν, Ερμπίλ^[29].

• Kevin Hartnett (1 August 2018), "An innovator who brings order to an infinitude of equations", Quanta Magazine.