Νιγηροκονγκολεζικές γλώσσες
Οι Νιγηροκογγολεζικές γλώσσες αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες γλωσσικές οικογένειες στον κόσμο και τη μεγαλύτερη στην Αφρική όσον αφορά τη γεωγραφική περιοχή, τον αριθμό των ομιλητών και τον αριθμό των ξεχωριστών γλωσσών[1]. Θεωρείται ότι είναι η μεγαλύτερη γλωσσική οικογένεια στον κόσμο όσον αφορά τον αριθμό των γλωσσών που περικλείει[2][3] μπροστά από τις Αυστρονησιακές γλώσσες. Ο αριθμός περιπλέκεται από τη διφορούμενη άποψη για το τι συνιστά ξεχωριστή γλώσσα. Ο αριθμός των κατονομαζόμενων νιγηροκογκολεζικών γλωσσών, είναι, κατά τον Εθνολογό, 1.540[4]. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη οικογένεια γλωσσών με βάση τον αριθμό ομιλητών. Περιλάμβανε περίπου 700 εκατομμύρια ομιλητές το 2015. Στο εσωτερικό των νιγηροκογκολέζικων γλωσσών, οι Γλώσσες Μπαντού αντιπροσωπεύουν 350 εκατομμύρια ομιλητές (2015).
| {{{όνομα}}} {{{εναλλακτικό όνομα}}} | |
|---|---|
| Γεωγραφική διασπορά: | — |
| Γλωσσολογική κατάταξη: | |
| Υποομάδες γλωσσών: | — |
| ISO 639-2 και 639-5: | nic |
Οι πιο ομιλούμενες νιγηροκογκολέζικες με βάση τον αριθμό των γηγενών ομιλητών είναι η Γιορούμπα, η Ίγκμπο, η Φούλα και η Σόνα. Η πιο ευρέως διαδεδομένη ανά αριθμό ομιλητών είναι η Σουαχίλι[1].