Πάβεου Ανταμόβιτς

Ο Ανταμόβιτς γεννήθηκε στο Γκντανσκ σε οικογένεια της μεσαίας τάξης. Οι γονείς του Ρίσαρντ και Τερέσα ήταν οικονομολόγοι, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στην Πολωνία από το Βίλνιους της Λιθουανικής ΣΣΔ το 1946.^[19] Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Γκντανσκ, όπου έγινε επίσης εξέχον μέλος του φοιτητικού κινήματος. Ήταν ένας από τους διοργανωτές της απεργίας του 1988 και έγινε επικεφαλής της απεργιακής επιτροπής.^[20] Μεταξύ του 1990 και 1993, υπηρέτησε ως αντι-πρύτανης για φοιτητικά θέματα.^[21][22]

Το 1990, ο Ανταμόβιτς εξελέγη μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Γκντανσκ, προεδρεύοντας του Συμβουλίου από το 1994 στη δεύτερη θητεία του και διατηρώντας αυτή τη θέση μέχρι το 1998, όταν εξελέγη ο δήμαρχος του Γκντανσκ. ^[22] Στις 10 Νοεμβρίου 2002 επανεξελέγη με το 72% ψήφων.^[23]

Τιμήθηκε με το χρυσό σταυρό Προ Εκκλέσια ετ Ποντίφιτσε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ και με το Σταυρό του τάγματος της Αξίας το 2003 από τον Πρόεδρο Αλεξάντερ Κβασνιέβσκι.^[24] Το 2014, έγινε παραλήπτης του Σταυρού της Ελευθερίας και της Αλληλεγγύης για να τιμηθεί η συνεισφορά του εκ μέρους της πολωνικής δημοκρατίας.^[25]

Το 2018, ήταν τιμητικός υποστηρικτής του 4ου Gay Pride του Γκντανσκ, στον οποίο συμμετείχε.^[26]

Τον Νοέμβριο του 2018, ο Ανταμόβιτς ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος για το αξίωμα του Δήμαρχου του Γκντανσκ, όπου επανεκλέχθηκε για έκτη θητεία, ενώ εγκρίθηκε από την Πολιτική Πλατφόρμα και παρέμεινε κριτικός του κυβερνώντος κόμματος Νόμος και Δικαιοσύνη. Η θητεία του επρόκειτο να διαρκέσει μέχρι το 2023.^[27]

Στις 13 Ιανουαρίου 2019, ο Ανταμόβιτς μαχαιρώθηκε στην καρδιά, στη σκηνή της μεγάλης φιλανθρωπικής εκδήλωσης των Χριστουγέννων στο Γκντανσκ και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, όπου υποβλήθηκε σε πεντάωρη χειρουργική επέμβαση για πληγές στην καρδιά και στα εσωτερικά όργανα. ^[28] Πέθανε την επόμενη μέρα.^{[29] [30]} Ο δολοφόνος αργότερα συνελήφθη. Ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας του Γκντανσκ δήλωσε ότι ο κρατούμενος ήταν ένας 27χρονος που ζούσε στην πόλη. Ονομάστηκε ως Στεφάν Β. από το γραφείο του εισαγγελέα του Γκντανσκ^[31], με τον εκπρόσωπο της αστυνομίας να δηλώνει ότι ο άνθρωπος έχει μεγάλο ποινικό μητρώο, συμπεριλαμβανομένης μιας ληστείας τράπεζας και μιας επίθεσης εναντίον αστυνομικού.^[32] Μετά το μαχαίρωμα του δημάρχου, μίλησε στο μικρόφωνο και ισχυρίστηκε ότι είχε κατηγορηθεί λανθασμένα από την προηγούμενη κυριαρχική κυβέρνηση της Πολιτικής Πλατφόρμας και βασανίστηκε.^{[33] [34]} Η επίθεση καταγράφηκε σε βίντεο.^[35]

• Χρυσός Σταυρός Προ Εκλέσια ετ Ποντίφιτσε (Βατικανό, 2001)
• Μετάλλιο Αξίας του Συνδέσμου Λάιονς Κλαμπ Ιντερνάσιοναλ (2005)
• Ασημένιο Μετάλλιο για την Αξία του Πολιτισμού - Γκλόρια Άρτις (Πολωνία, 2005)
• Μετάλλιο του Αγίου Αδαλβέρτου (2010)
• Σταυρός Ιππότης του Τάγματος της Πολόνια Ρεστιτούτα (Πολωνία, 2010) ^[36]
• Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (Γαλλία, 2012) ^[37]
• Διάταγμα για την Πολιτική Αξία (Ισπανία, 2013)
• Τάγμα του Σταυρού της Τέρα Μαριάνα (Εσθονία, 2014) ^[38]
• Σταυρός Ελευθερίας και Αλληλεγγύης (Πολωνία, 2014)

• Αρχειοθετήθηκε επίσημη ιστοσελίδα (Πολωνικά)