Τζιν Κέλι
Ο Τζιν Κέλι (αγγλικά: Eugene Curran "Gene" Kelly, 23 Αυγούστου 1912 - 2 Φεβρουαρίου 1996) ήταν Αμερικανός ηθοποιός, σκηνοθέτης, χορευτής, χορογράφος, παραγωγός ταινιών και τραγουδιστής. Είναι γνωστός μέχρι και σήμερα για το χορευτικό του στυλ και την ενέργειά του, για την ωραία του εμφάνιση και τους συμπαθείς ρόλους που ερμήνευσε στην μεγάλη οθόνη.
| Τζιν Κέλι | |
|---|---|
 Ο Τζιν Κέλι το 1943 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Gene Kelly (Αγγλικά) |
| Γέννηση | Γιουτζίν Κιουράν "Τζιν" Κέλι 23 Αυγούστου, 1912 Πίτσμπεργκ, Πενσιλβάνια, ΗΠΑ |
| Θάνατος | 22 Φεβρουαρίου 1996 (83 ετών) Μπέβερλι Χιλς, Καλιφόρνια, ΗΠΑ |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Westwood Village Memorial Park Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Θρησκεία | μη ασκούμενος Καθολικός (έως 1939) αγνωστικισμός (από 1939) |
| Ύψος | 173 cm  |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Αμερικανικά αγγλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[1][2] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια Peabody High School[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Χορευτής, Χορογράφος, Παραγωγός, Τραγουδιστής |
| Περίοδος ακμής | 1938 - 1994 |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπέτσι Μπλερ (1941 - 1957, διαζύγιο) Τζίνι Κόιν (1960 - 1973, θάνατος της) Πατρίσια Γουόρντ (1990 - 1996, θάνατος του) |
| Τέκνα | 3 |
| Γονείς | James Patrick Kelly[4] και Harriet Catherine Curran[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Εθνικό μετάλλιο των τεχνών Daytime Emmy Award for Outstanding Children's Animated Program (1967) Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής βραβείο συνολικής προσφοράς του σωματείου ηθοποιών βραβείο Κένεντι AFI Life Achievement Award (1985) Τιμητικό Όσκαρ (1951) Χρυσή Άρκτος (1956) αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[5] Χρυσή Σφαίρα Σέσιλ Ντε Μιλ (1981) |
| Εν ενεργεία | 1913 έως 1961 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οι γνωστότερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε είναι: Βίρα τις άγκυρες (Ancors Aweigh, 1945), Ο πειρατής (The Pirate, 1948), Ένας Αμερικανός στο Παρίσι (An American in Paris, 1951), Τραγουδώντας στη βροχή (Singing in the Rain, 1952) το οποίο σκηνοθέτησε ο ίδιος, Μπριγκαντούν (Brigadoon, 1954) και Κληρονομήστε τον άνεμο (Inherit the Wind, 1960). Το 1969 σκηνοθέτησε επίσης την Μπάρμπρα Στράιζαντ και τον Γουόλτερ Ματάου στο μιούζικαλ Χελόου Ντόλι (Hello, Dolly).
Ο Κέλι μεσουράνησε στο είδος μιούζικαλ κατά τη δεκαετία του 1940 και μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1950, όταν το είδος άρχισε να παρακμάζει. Οι νεωτερισμοί που εισήγαγε απογείωσαν και άλλαξαν ριζικά τη μορφή του χολιγουντιανού μιούζικαλ, κάνοντας το αμερικανικό κοινό να αγαπήσει το μπαλέτο.
Ο ηθοποιός έλαβε Τιμητικό Όσκαρ το 1952 για τα επιτεύγματά του, ενώ αργότερα τιμήθηκε από το Κέντρο Κένεντι, από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου και από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών.
Το 1999, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατέταξε στην 15η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.[6]
Φιλμογραφία
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1942 | For Me and My Gal | Για σένα π' αγαπώ | Χάρι Πάλμερ |
| 1943 | Du Barry Was a Lady | Η Ντου Μπάρι ήταν κυρία | Άλεκ Χάουι / Μαύρο Βέλος |
| Pilot #5 | Βίτο Αλεσάντρο | ||
| Thousands Cheer | Χίλιες τρέλες | στρατιώτης Έντι Μαρς | |
| The Cross of Lorraine | Ο σταυρός της Λορένης | Βίκτορ | |
| 1944 | Cover Girl | Σαν τα παραμύθια | Ντάνι Μαγουάιρ |
| Christmas Holiday | Θα σ' αγαπώ παντοτινά | Ρόμπερτ Μανέτ | |
| 1945 | Anchors Aweigh | Βίρα τις άγκυρες | Τζόζεφ Μπρέιντι |
| Ziegfeld Follies | κύριος | ||
| Combat Fatigue Irritability | ναύτης Μπομπ Λούκας | ||
| 1947 | Living in a Big Way | Λίο Γκόγκαρτι | |
| 1948 | The Pirate | Ο πειρατής | Σέραφιν |
| The Three Musketeers | Οι τρεις σωματοφύλακες | Νταρτανιάν | |
| Words and Music | Ένα τραγούδι, μια ζωή | Τζιν Κέλι | |
| 1949 | Take Me Out to the Ball Game | Φίλησέ με με πάθος | Έντι Ομπράιαν |
| On the Town | 3 κορίτσια και 3 ναύτες | Γκάμπεϊ | |
| 1950 | Black Hand | Η μαύρη χειρ | Τζοβάνι Κολούμπο (Τζόνι) |
| Summer Stock | Ζητώ μια μπαλαρίνα | Τζο Ρος | |
| 1951 | An American in Paris | Ένας Αμερικανός στο Παρίσι | Τζέρι Μάλιγκαν |
| It's a Big Country: An American Anthology | Ίκαρους Ζίνοφον | ||
| 1952 | Love Is Better Than Ever | 7 ημέρες έρωτα | Τζιν Κέλι |
| Singin' in the Rain | Τραγουδώντας στη βροχή | Ντον Λόκγουντ | |
| The Devil Makes Three | Γιατί σε πρόδωσα | Τζεφ Έλιοτ | |
| 1954 | Seagulls Over Sorrento | Μπράντβιλ (Μπραντ) | |
| Brigadoon | Τόμι Όλμπραϊτ | ||
| Deep in My Heart | Βαθιά μες στην καρδιά μου | Ομπράιαν | |
| 1955 | It's Always Fair Weather | Ραντεβού σε 10 χρόνια | Τεντ Ράιλι |
| 1956 | Invitation to the Dance | Πρόσκληση σε χορό | κλόουν / πεζοναύτης / Σίνμπαντ |
| The Magic Lamp | Σίνμπαντ (φωνή) | ||
| 1957 | The Happy Road | Μάικ Άντριους | |
| Les Girls | Τα κορίτσια | Μπάρι Νίκολς | |
| 1958 | Marjorie Morningstar | Το πρώτο γλίστρημα | Νόελ Έρμαν |
| 1960 | Inherit the Wind | Κληρονομήστε τον άνεμο | Ι. Κ. Χόρνμπεκ |
| Let's Make Love | Έλα ν' αγαπηθούμε | Τζιν Κέλι | |
| 1964 | What a Way to Go! | Η κυρία και οι άντρες της | Πίνκι Μπένσον |
| 1967 | Les demoiselles de Rochefort | Τα κορίτσια του Ροσφόρ | Άντι Μίλερ |
| A Guide for the Married Man | Οδηγός για παντρεμένους | αφηγητής (φωνή) | |
| 1973 | 40 Carats | Σαράντα καράτια | Μπίλι Μπόιλαν |
| 1977 | Viva Knievel! | Μοτοσικλέτες του θανάτου | Γουίλ Άτκινς |
| 1980 | Xanadu | Ντάνι |