Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας

Ο Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας (Τουρκικά: İstiklâl Harbi, «Πόλεμος της Ανεξαρτησίας» ή Kurtuluş Savaşı, «Πόλεμος της Απελευθέρωσης», 19 Μαΐου 1919 – 24 Ιουλίου 1923) διεξήχθη ανάμεσα στο Τουρκικό Εθνικό Κίνημα και τους συμμάχους της Αντάντ, ανάμεσα στους οποίους και την Ελλάδα, καθώς και την Αρμενία, αφότου η χώρα καταλήφθηκε και διαμοιράστηκε μετά την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.^[5][6][7]

Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας
Τουρκικό τμήμα πεζικού κατά τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας
Χρονολογία	19 Μαΐου 1919 – 11 Οκτωβρίου 1922 (Ανακωχή) 24 Ιουλίου 1923 (Ειρήνη)
Τόπος	Μικρά Ασία, Βόρεια Μεσοποταμία και Θράκη
Αίτια	Διαμοιρασμός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας
Έκβαση	Αποφασιστική Τουρκική νίκη[1] Κατάργηση του Οθωμανικού Σουλτανάτου Σφαγή και εθνοκάθαρση άμαχων πληθυσμών της Μικράς Ασίας Συνθήκη της Λωζάννης Ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας
Αντιμαχόμενοι
Τουρκία Σοβιετική Ένωση Ιταλία (κρυφά)[2][3][4] Ελλάδα Γαλλία Αρμενία Βρετανία και Ιρλανδία Οθωμανική κυβέρνηση Γεωργία
Ηγετικά πρόσωπα
Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ Φεβζί Τσακμάκ Ισμέτ Ινονού Καζίμ Καραμπεκίρ Αλή Φουάτ Τζεβεσού Βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ Λεωνίδας Παρασκευόπουλος Αναστάσιος Παπούλας Γεώργιος Χατζανέστης Χέρι Γκούαρντ Δρασταματ Καναυαν Μοvσεσ Σιλικυαν Τζορτζ Μίλν Μωάμεθ ΣΤ΄ Σουλεϊμάν Σετίκ Πασά

Το «Τουρκικό Εθνικό Κίνημα» (Kuva-yi Milliye) της Μικράς Ασίας που αρχικά συγκρούστηκε στρατιωτικά με τις δυνάμεις του τουρκικού στρατού που ήταν πιστές στο σουλτάνο, επικράτησε σύντομα με το σχηματισμό μιας νέας Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης από το Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τους συντρόφους του. Στην συνέχεια κήρυξαν τον λεγόμενο Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, ο οποίος κατέληξε σε νίκη τους αλλά στον διωγμό των Ελλήνων της Δυτικής Μικράς Ασίας, των Αρμένιων της Δυτικής Αρμενίας, των Ποντίων και των Ασσυρίων. Με το τέλος του Τουρκοαρμενικού, του Γαλλοτουρκικού, και του Ελληνοτουρκικού πολέμου (που συχνά αναφέρονται ως Ανατολικό, Νότιο και Δυτικό μέτωπο του πολέμου, αντίστοιχα), η συνθήκη των Σεβρών εγκαταλείφθηκε και υπογράφηκε τον Ιούλιο του 1923 η συνθήκη της Λωζάννης. Οι Σύμμαχοι εγκατέλειψαν τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη και η Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας αποφάσισε την εγκαθίδρυση ''δημοκρατίας'' στην Τουρκία, που ανακηρύχθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1923.

Με την εγκαθίδρυση του «Τουρκικού Εθνικού Κινήματος», τον διαμοιρασμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και την κατάργηση του σουλτανάτου, η Οθωμανική εποχή και η Αυτοκρατορία ήρθαν στο τέλος τους. Έτσι, οι Τούρκοι δημιούργησαν σύγχρονο, κοσμικό έθνος-κράτος της Τουρκίας.