اسلیر

جف هنمن و کری کینگ اعضای بنیان‌گذار اسلیر هستند. اسلِیِر در سال ۱۹۸۶ و با انتشار آلبوم فرمانروایی میان خون نوید ظهور یک پدیدهٔ جدید در موسیقی ترش متال آمریکا را داد. این آلبوم از سوی نشریهٔ موسیقی انگلیسی کرانگ! به عنوان هوی‌ترین آلبوم همهٔ دوران شناخته شد.^[۴]

مشخصه موسیقی اسلیر پیگینگ سریع، دابل باس درامینگ و فریادهای خواننده است. متن آهنگ‌ها و طرح جلد آلبوم‌های گروه متأثر از مضامینی همچون مذهب، شیطان‌پرستی، قتل‌های زنجیره‌ای و جنگاوری است، که اغلب اوقات باعث ممنوع شدن آلبوم‌ها، تأخیر در انتشار آنها، طرح شکایت علیه گروه و بروز اعتراض‌هایی از سوی انجمن‌های مذهبی و عامه مردم می‌شود.

از سال ۱۹۸۳ که اولین آلبوم گروه منتشر شد، آن‌ها تا کنون دو آلبوم اجرای زنده، یک مجموعه، شش موزیک ویدئو و دوازده آلبوم استودیویی را روانه بازار کرده‌اند، که باعث شد گروه چهار بار از گواهی‌نامه انجمن صنعت ضبط آمریکا نشان طلا را دریافت کند و همچنین پنج بار نامزد دریافت جایزه گرمی شود که دو بار موفق به دریافت آن برای آهنگ «چشمان دیوانه» (۲۰۰۷) و «پایان ششم» (۲۰۰۸) گشت.^[۵]
اسلیر در جشنواره‌های مختلفی در سرتاسر جهان از جمله آنهولی آلیانس، میهم و آزفست به اجرا پرداخته‌ است.

نهایی

• تام آرایا: آواز و گیتار بیس (۱۹۸۱-۲۰۱۹)
• کری کینگ: گیتار الکتریک (۱۹۸۱-۲۰۱۹)
• پال باستاف: درامز (۱۹۹۲-۱۹۹۶، ۱۹۹۷-۲۰۰۱، ۲۰۱۳-۲۰۱۹)
• گری هالت: گیتار الکتریک (۲۰۱۳-۲۰۱۹)

پیشین

• جف هنمن: گیتار الکتریک (۱۹۸۱-۲۰۱۳)
• دیو لومباردو: درامز (۱۹۸۱-۱۹۸۶، ۱۹۸۷-۱۹۹۲، ۲۰۰۲-۲۰۱۳)
• جان دت: درامز (۱۹۹۶-۱۹۹۷)

جدول زمانی

آلبوم‌های استودیویی

آلبوم‌های اجرای زنده

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Slayer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۹.