ایالت لو

مرکز این ایالت در تایفو بود و قلمرو آن عمدتاً مناطق مرکزی و جنوب غربی استان شاندونگ امروزی را پوشش می‌داد. لو در شمال با ایالت قدرتمند چی و در جنوب با ایالت قدرتمند چو هم مرز بود. موقعیت لو در مرزهای شرقی ایالت ژو غربی، در مقابل مردم غیر ژو در ایالت‌هایی مانند لای و خو، یکی از ملاحظات مهم در پایه‌گذاری این ایالت بود.

نام لو شاید اشاره‌ای به سنگ‌های نمک آن منطقه دارد.^[۳]

لو یکی از چندین ایالتی بود که در همان ابتدای دودمان ژو در شرق چین تأسیس شد تا حکومت ژو را به دور از پایتخت خود در زونگژو و پایگاه قدرت خود در منطقه گوانژونگ گسترش دهد. در طول دوران ژو باختری، نقش مهمی در تثبیت سلطه ژو در شاندونگ امروزی داشت.

در اوایل دوره بهار و پاییز، لو یکی از قوی ترین ایالت‌ها بود و رقیب چی در شمال بود. تحت رهبری حاکم یین و حاکم هوآن لو، لو در چندین نوبت هم چی و هم سونگ را شکست داد. در همان زمان، لشکرکشی‌هایی را علیه سایر ایالت‌های کوچک انجام داد.

این وضعیت در اواسط این دوره تغییر کرد، زیرا رقیب اصلی لو، چی، به طور فزاینده‌ای قدرتمند شد. اگرچه تهاجم چی در نبرد چانگ‌شائو در ۳۸۴ پ. م شکست خورد، لو هرگز در برابر همسایه خود برتری پیدا نکرد. در همین حال، قدرت حاکمان لو در نهایت توسط طایفه‌های فئودالی قدرتمند جیسون 季孫، منگسون 孟孫، و شوسون 叔孫 (که سه هوآن نامیده می‌شوند زیرا از نوادگان حاکم هوان لو بودند) تضعیف شد. تسلط سه هوآن به حدی بود که حاکم ژائو لو، در تلاش برای به دست آوردن مجدد قدرت، توسط آنها تبعید شد و هرگز بازنگشت. در نهایت در زمان سلطنت حاکم مو لو، در اوایل دوره ایالت‌های جنگ‌طلب، قدرت دوباره به حاکمان بازگشت.

در ۲۴۹ پ. م، پادشاه کائولیه چو به لو حمله کرد و آن را ضمیمه کرد. حاکم چینگ، آخرین فرمانروای لو، تبدیل به یک عامی شد.^[۱][۴]

نسل اصلی نوادگان حاکم ژو از پسر اول او، سومین پسر فرمانروای ایالت لو بوچین، یو (魚) که فرزندانش نام خانوادگی دونگی (東野) را برگزیدند، به وجود آمد. فرزندان حاکم ژو عنوان ووجینگ بوشی (五经博士؛ 五經博士؛ Wǔjīng Boshi) را داشتند.^[۵][۶]

پسر حاکم هوآن لو از طریق چینگفو (慶父) جد منسیوس بود. این در شجره‌نامه خانواده منسیوس (孟子世家大宗世系) یافت می‌شود.^[۷][۸][۹]