تائو

واژهٔ تائو (道) دارای تنوعِ معانی در هر دو زبانِ باستانی و مدرنِ چینی است. گذشته از استفادهٔ عامِ آن به معنیِ جاده، راه، مسیر، اصل و .. ،^[۱] این واژه دارای مفاهیمِ متفاوت و گاهی گیج کننده در زمینه‌های استعاری، فلسفی و مذهبی است.

با گوآ

باگوآ یا پاکوآ، با معنی لغوی «هشت نماد»، عبارت است از هشت سه‌خطی که در کیهان‌شناسی تائو برای بیان حقایق با هشت مفهوم مرتبط با هم بکار گرفته می‌شود. هر کدام از این هشت نماد شامل سه خط است که هر کدام می‌تواند خط کامل به عنوان یانگ یا خط شکسته به عنوان یین باشد. به خاطر ساختارشان در انگلیسی آنها را با نام سه‌خطی (trigram) می‌شناسند.

سه‌خطی‌ها مربوط به فلسفه تای‌جی، تای چی چوان و وو ژینگ یا «پنج عنصر» هستند.^[۲] رابطه میان این سه‌خطی‌ها را به دو گونه نشان می‌دهند: روش بسیار کهن (先天八卦) که با نام‌های «بهشت پیشین»^[۳] یا باگوآی فوژی (伏羲八卦) هم شناخته می‌شود و دیگری روش آشکارشده (後天八卦) که با نام‌های «بهشت پسین»^[۳] یا باگوآی شاه ون هم شناخته می‌شود. سه‌خطی‌ها در نجوم، طالع‌بینی، جغرافی، کالبدشناسی و موارد دیگر هم کاربرد دارد.^[۴][۵]

دِ

دِ (德 به‌معنایِ قدرت، فضیلت، صداقت) اصطلاحی عام برای اشاره به پایبندیِ شخص به تائو است.^[۶] «دِ» به یک زندگیِ فعالانه و رشدِ تائو در یک رهرو تأکید دارد.

• درمه
• لوگوس
• واجب
• ارته
• خدا

• متنِ تائو ت چینگ به انگلیسی
• Gia-Fu Feng & Jane English (translators). 1972. Laozi/Dao De Jing. New York: Vintage Books.
• Komjathy, Louis. Handbooks for Daoist Practice. 10 vols. Hong Kong: Yuen Yuen Institute, 2008.
• Robinet, Isabelle. Taoism: Growth of a Religion (Stanford: Stanford University Press, 1997 [original French 1992]) page 14,20. ISBN 0-8047-2839-9.
• مدخلِ دائو از مرکزِ پژوهش‌های دائویی (انگلیسی)