جابه‌جاگر جریان
جابجاگر جریان جداسازی برای یک قطعه الکترونیکی آنالوگ سه ترمینال است. این نوعی تقویت‌کننده الکترونیکی با بهره واحد است. سه نسخه از نسل قطعه‌های ایده‌آل، CCI ,CCII و CCIII وجود دارد.[۱] در صورت پیکربندی با سایر عناصر مدار، جابجاگرهای جریان واقعی می‌توانند بسیاری از کارکردهای پردازش سیگنال آنالوگ را انجام دهند، به طریق مشابه با تقویت‌کننده‌های عملیاتی و مفهوم ایده‌آل تقویت‌کننده عملیاتی استفاده می‌شود.[۲]
تاریخ
هنگامی که سدرا و اسمیت برای اولین بار جابجاگر جریان را در سال ۱۹۶۸ معرفی کردند،[۱] مشخص نبود که مزایای این مفهوم چه خواهد بود. ایده تقویت‌کننده عملیاتی از دهه ۱۹۴۰ به خوبی شناخته شده بود و تولیدکنندگان مدار مجتمع بهتر توانستند از این دانش گسترده در صنعت الکترونیک استفاده‌کنند. پیاده‌سازی جابجاگر جریان یکپارچه معرفی نشده بود و آپ-امپ به‌طور گسترده‌ای پیاده‌سازی می‌شد.[۲] از اوایل سال ۲۰۰۰، پیاده‌سازی مفهوم جابجاگر جریان، به ویژه در پروژه‌های بزرگتر VLSI مانند تلفن‌های همراه، ارزشمندیش به اثبات رسیده‌است.[۳]
مزایای
جابجاگرهای جریان می‌توانند حاصل ضرب بهره در پهنای‌باند بهتری را نسبت به آمپ-امپ‌های قابل مقایسه تحت هر دو حالت سیگنال کوچک و بزرگ ارائه دهند. در تقویت‌کننده‌های ابزاردقیق، بهره آنها به تطبیق جفتی اجزای خارجی بستگی ندارد، فقط به مقدار مطلق یک عنصر مدار منفرد بستگی دارد.[۲]
جستارهای وابسته
- فهرست مدارهای مجتمع خطی