جلال طبیب شیرازی
جلال‌الدین احمد بن یوسف بن الیاس طبیب شیرازی معروف به جلال طبیب شیرازی حکیم، طبیب و شاعر قرن هشتم بود. [۱] او پزشک مخصوص شاه شجاع (حکـ: ۷۶۰ - ۷۸۶) به شمار می‌رفت. از او در مآخذی نظیر تذکره الشعرای دولتشاه سمرقندی، و سفینه خوشگو و عرفات العاشقین و عرصات العارفین سخن رفته و نمونه‌هایی از شعر وی نقل شده است. [۲] منظومه گل و نوروز (سروده ۷۳۴) از آثار اوست که به تصحیح علی محدث منتشر شده است. [۳] دیوان شعر او نیز توسط نصرالله پورجوادی به چاپ رسیده‌است.
جلال طبیب شیرازی | |
|---|---|
| نام اصلی | جلال‌الدین احمد بن یوسف بن الیاس طبیب شیرازی |
| تخلص | طبیب، جلال |
| زمینه کاری | شعر، طب و حکمت |
| ملیت | ایرانی |
| دوره | آل مظفر |
| کتاب‌ها | منظومه گل و نوروز، دیوان شعر |
| پدر و مادر | یوسف بن صائن‌الدین الیاس |
زندگی‌نامه
از سال تولد وی اطلاع درستی در دست نیست. پدر او یوسف بن صائن‌الدین الیاس، که بنا به گفته خود جلال مردی اهل شیراز و در زهد و پارسایی مشهور و فردی گوشه‌گیر بوده است. عموی او نجم‌الدین محمود بن صائن‌الدین الیاس طبیب شیرازی که مردی بسیار دانشمند و طبیبی سرشناس بوده و به جز طب در علوم دیگر نیز دست داشته است. در منظومه گل و نوروز جلال دو مرتبه از این عمو یاد کرده و عنوان نموده که او استادش بوده است. پدربزرگ او فقیهی به نام صائن‌الدین بوده که شاعر از سخنان معنوی و حیات‌بخش او یاد کرده است. [۴]