جمالی دهلوی

حامد بن فضل‌اللّه جمالی دِهلَوی، (۸۶۲ یا ۸۴۵–۹۴۲ قمری) از پارسی‌گویان هند بود.

جمالی دهلوی
زادهٔ۸۶۲ یا ۸۴۵ هجری
هند
درگذشت۹۴۲ هجری
هندوستان
مدفنهندوستان
محل زندگیهندوستان و ایران
ملیتهندوستان
پیشهشاعر و نویسنده
آثارمهر و ماه
عنوانجمالی کَنْبَوی، درویش جمالی، ملا جمالی، شاه فضل‌اللّه جمالی، جمال‌الدین فضل‌اللّه
فرزندانحسن، عبدالحی حیاتی (شاعر)، عبدالرحمان متخلص به گدایی (شاعر)

وی شاعر، تذکره‌نویس و از مشایخ سهروردیه در هند بود. نام‌آوری او بیشتر به خاطر نوشتن کتاب تذکره سِیر العارفین است. این تذکره زندگی‌نامه کوتاه سیزده عارف از سلسله‌های چشتیه و سهروردیه را دربردارد.

جمالی در زمان پادشاهی بهلول لودی (۸۵۵–۸۹۴ هجری) زاده شد و در زمان سکندر لودی (۸۹۴–۹۲۳ قمری) شهرت همگانی یافت.

کتاب‌شناسی

  • تذکره سیر العارفین (زندگی‌نامه سرایندگان)
  • مرآة المعانی (مثنوی عرفانی به فارسی)
  • مهر و ماه، (داستان عاشقانه شاهزاده‌ای به نام ماه و شاهزاده خانمی به نام مهر، سروده در ۹۰۵، به سفارش اهالی تبریز)
  • دیوان اشعار به فارسی

آثار منسوب:

  • بیان الحقایق احوال سید المرسلین، در شرح احوال پیامبر
  • محبوب الصادقین، (شامل پنج مثنوی)

منابع

  • بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه)، مقدمه و تصحیح حسام‌الدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی