واچوفسکی‌ها

لانا در سال ۱۹۶۵ در شیکاگو به دنیا آمد. لیلی دو سال و نیم بعد در سال ۱۹۶۷ به دنیا آمد. مادر آنها، لین (با نام لاکینبیل)، یک پرستار و نقاش بود. پدر آنها، ران واچوفسکی، یک تاجر لهستانی تبار بود. لارنس لاکینبیل بازیگر، تهیه‌کننده و برنده جوایز امی ساعات پربیننده عموی آنها است.^[۷] ران و لین به فاصله پنج هفته در اواخر دهه ۲۰۱۰ درگذشتند.^[۸] آنها دو خواهر دیگر دارند: جولی و لورا.^[۹] جولی به عنوان دستیار هماهنگ‌کننده در فیلم محدودیت شناخته شده‌است.^[۱۰] او رمان‌نویس و فیلمنامه‌نویس است.^[۱۱]

خانواده واچوفسکی در مدرسه ابتدایی کلوگ در منطقه بورلی شیکاگو تحصیل کردند و به ترتیب در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵ از دبیرستان ویتنی یانگ، که به خاطر برنامه درسی هنرهای نمایشی و علوم خود شهرت دارد، فارغ‌التحصیل شدند. همکلاسی‌های سابق آنها را در حال بازی سیاه‌چال‌ها و اژدهایان و کار در تئاتر و برنامه تلویزیونی مدرسه به یاد می‌آورند.

لانا به کالج بارد در نیویورک و لیلی به کالج امرسون در بوستون رفت. هر کدام قبل از فارغ‌التحصیلی ترک تحصیل کردند و یک تجارت نقاشی و ساخت و ساز خانه در شیکاگو را اداره کردند.

آنها در سال ۱۹۹۳ چندین شماره اکتوکید برای مارول کامیکس (که توسط رمان‌نویس ترسناک کلایو بارکر ایجاد شد) نوشتند که به لانا نسبت داده شد.^[۱۲] آنها همچنین برای سریال‌های هل‌ریزر از کلایو بارکر و نایت‌برید از کلایو بارکر برای کمیک‌های افسانه‌ای مارول نوشتند.

لیلی در سال ۱۹۹۱ با آلیسا بلاسینگیم ازدواج کرد.^[۱۳] او در سال ۲۰۱۶ به داشتن دوست پسر اشاره کرد.^[۱۴] او در ۲۰۱۹ گفت که میکی ری ماهونی شریک زندگی او شده و با او نقل مکان کرد.^[۱۵][۱۶] ماهونی یک استاد کمکی در دانشکده انستیتوی هنر شیکاگو و یک مرد ترنس است.^[۱۴]

لانا در سال ۱۹۹۳ با تئا بلوم ازدواج کرد. پس از انتشار ماتریکس، لانا شروع به حضور در یک کلوب بی‌دی‌اس‌ام در لس آنجلس به نام دانجن (The Dungeon) کرد، جایی که با کارین وینسلو آشنا شد، کسی که در آنجا به عنوان یک دامیناتریکس زیر نام ایلسا استریکس کار می‌کرد. بلوم در سال ۲۰۰۲ پس از کشف این رابطه از لانا طلاق گرفت.^[۱۷] لانا و کارین اولین حضور عمومی خود را با هم در اولین نمایش ماتریکس ۲ در سال ۲۰۰۳ انجام دادند و در سال ۲۰۰۹ ازدواج کردند. وینسلو یکی از اعضای هیئت مدیره خانه شیکاگو و آژانس خدمات اجتماعی است.^[۱۸][۱۹]

این دو که توسط پدری «خداناباور و سرسخت» و مادر «کاتولیک سابق، شمن‌باور» بزرگ شدند، زمانی عقاید مذهبی خود را غیر-مذهبی توصیف کردند.^[۲۰] لانا یک گیاهخوار است.^[۲۱] در طول انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری حزب دموکرات در سال ۲۰۱۶، ادوکیت یک پیام ویدیویی از لانا منتشر کرد که در آن صحبت می‌کرد که چرا از برنی سندرز حمایت می‌کند.^[۲۲]

شایعاتی مبنی بر مراحل گذار جنسیت لانا واچوفسکی در اوایل دهه ۲۰۰۰ منتشر شد، اگرچه هیچ‌یک از خواهران در آن زمان مستقیماً در مورد این موضوع صحبت نکردند. در سال ۲۰۰۳، گاتامیست انتقال احتمالی را گزارش کرد.^[۲۳] در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۷، جوئل سیلور، تهیه‌کننده بسیاری از فیلم‌های واچوفسکی، گفت که شایعات مربوطه «همگی نادرست هستند» و گفت که «آنها مصاحبه نمی‌کنند، پس مردم چیزهایی را می‌سازند.» اعضای خدمه‌ای که روی مسابقه سرعت کار می‌کردند چیزهای مشابهی گفتند.^[۲۴]

لانا انتقال خود را پس از انتشار مسابقه سرعت سال ۲۰۰۸^[۲۵] و حداقل تا دسامبر ۲۰۱۰ به‌طور عمومی فاش کرد، پس از آن مجلات تجاری و روزنامه‌ها از او به عنوان "لانا واچوفسکی»،^[۲۶] و از این دو به عنوان «اندی و لانا واچوفسکی» نام بردند.^[۲۷] در برخی از اسناد نام او به عنوان لاورنسا واچوفسکی نشان داده شده‌است.^[۲۸] در ژوئیه ۲۰۱۲، لانا اولین حضور عمومی خود را پس از انتقال جنیست، در ویدئویی در مورد فرآیند خلاقیت در پشت اطلس ابری انجام داد.^[۲۹] لانا اولین کارگردان بزرگ هالیوود است که به عنوان تراجنسیتی ظاهر شد.^[۳]

در سپتامبر ۲۰۱۲ در مصاحبه ای با الکساندر همن از نیویورکر، لانا حادثه‌ای را در کلاس سوم مدرسه کاتولیک توصیف کرد که در آن مردد بود به خط پسران بپیوندد و ناخودآگاه خود را به عنوان متعلق به دختران پذیرفت.^[۳۰]

در اکتبر ۲۰۱۲، لانا واچوفسکی جایزه دید کمپین حقوق بشر را دریافت کرد.^[۳۱] او در سخنرانی پذیرش خود فاش کرد که یک بار در دوران جوانی به دلیل احساس سردرگمی در مورد هویت جنسی خود به خودکشی فکر کرده‌است. سخنرانی پذیرش او یکی از طولانی‌ترین حضورهای عمومی هر یک از خواهران گوشه‌گیر بود. لانا گفت، اگرچه او و لیلی در دهه گذشته به‌طور علنی در مورد انتقال خود اظهار نظر نکرده بودند، اما اصلاً به این دلیل نبود که از آن خجالت می‌کشید یا اینکه این موضوع را از خانواده و دوستانش مخفی نگاه می‌داشت. در عوض، او اظهار داشت، این دو به‌طور کلی از رسانه‌های خبری خجالتی هستند و ترجیح می‌دهند حریم خصوصی خود را حفظ کنند. با مقایسه قرار گرفتن در معرض رسانه‌ها با از دست دادن باکرگی به عنوان یک رویداد غیرقابل برگشت که فقط یک بار اتفاق می‌افتد، واچوفسکی‌ها سعی کرده بودند از انظار عمومی دور بمانند. آنها می‌ترسیدند حریم خصوصی خود و توانایی رفتن به مکان‌های عمومی را بدون توجه و آزار به عنوان افراد مشهور از دست بدهند.

لانا در توضیح تصمیم خود برای حضور در رویداد اچ‌آرسی، گفت:

کارهایی هست که برای خودمان انجام می‌دهیم، اما کارهایی هم هست که برای دیگران انجام می‌دهیم. من اینجا هستم چون وقتی جوان بودم، خیلی دلم می‌خواست نویسنده شوم، می‌خواستم فیلمساز شوم، اما نتوانستم کسی مثل خودم را در این دنیا پیدا کنم و احساس می‌کردم رویاهایم صرفاً به این دلیل که جنسیت من کمی معمولی‌تر از دیگران بود از بین رفته‌است. اگر من بتوانم آن شخص برای شخص دیگری باشم، فدا کردن زندگی خصوصی مدنی من ممکن است ارزش آن را داشته باشد.^[۳۲]

در فوریه ۲۰۱۴، لانا جایزه آزادی را از برابری ایلینوی در جشن سالانه خود در شیکاگو دریافت کرد.^{[۳۳][۳۴][۳۵]}

در مارس ۲۰۱۶، لیلی واچوفسکی نیز به عنوان یک زن تراجنسیتی ظاهر شد و پس از ملاقات خبرنگاری از روزنامه دیلی میل که تلاش کرده بود در مورد آن با او مصاحبه کند، بیانیه ای را برای ویندی سیتی تایمز صادر کرد.^[۳۶][۳۷] او در آن مقاله گفت: «من یکی از خوش‌شانس‌ها هستم. برخورداری از حمایت خانواده‌ام و امکانات مالی برای پزشکان و درمانگران به من این شانس را داده‌است که واقعاً از این روند جان سالم به در ببرم. تراجنسیتی‌ها بدون حمایت، امکانات و امتیاز این تجمل را ندارند و بسیاری زنده نمی‌مانند.»^[۳۸]

اولین حضور عمومی او از زمان شروع انتقال، چند هفته بعد، در بیست و هفتمین جایزه رسانه‌ای گلد بود، جایی که او جایزه‌ای را برای سریال سنس۸ در ردهٔ سریال‌های درام برجسته دریافت کرد.^[۳۹] او گفت: «من احساس وظیفه نمی‌کردم که اینجا باشم، اما می‌خواستم کاری انجام دهم. این یک نعمت غیر مترقبه است که جوایز چند هفته بعد برگزار شد و نمایش ما برای دریافت جایزه آماده شد.»^[۴۰]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ واچوفسکی‌ها موجود است.

• Lana Wachowski در IMDb
• Lilly Wachowski در IMDb