فالکون ۹

فالکون ۹ یک پرتابگر متوسط قابل استفاده مجدد است که توسط شرکت هوافضای آمریکایی اسپیس‌اکس طراحی، تولید و پرتاب شده‌است. این راکت می‌تواند محموله و خدمه را به مدار زمین حمل کند. همچنین می‌توان از آن به عنوان پرتابگر سنگین مصرفی استفاده کرد. اولین پرتاب فالکون ۹ در ژوئن ۲۰۱۰ بود. اولین مأموریت تجاری فالکون ۹ در ۸ اکتبر ۲۰۱۲ به ایستگاه فضایی بین‌المللی بود.^[۸] در سال ۲۰۲۰ این اولین راکت تجاری بود که انسان را به مدار زمین ارسال کرد و در حال حاضر تنها پرتابگری‌است که قادر به انجام این کار است.^[۹] این تنها راکت ایالات متحده است که در حال حاضر برای انتقال انسان به ایستگاه فضایی بین‌المللی تأیید شده‌است.^{[۱۰][۱۱][۱۲]} در سال ۲۰۲۲، این راکت با بیشترین پرتاب در تاریخ و با داشتن یک شکست، به ایمن‌ترین راکت تبدیل شد.^[۱۳]

فالکون ۹

یک فالکون ۹ در حال پرتاب از پایگاه پرتاب مرکز فضایی کندی، حامل دمو-۲
عملکرد	پرتابگر مداری
سازنده	اسپیس‌اکس
کشور مبدأ	ایالات متحده آمریکا
هزینهٔ هر پرتاب	۶۷ میلیون دلار (۲۰۲۲)[۱] نسخه ۱٫۰: ۵۴میلیون دلار - ۵۹٫۵ میلیون دلار[۲]
ابعاد
بلندی	v1.1: ۶۸٫۴ متر (۲۲۴ فوت)[۳] v1.0: ۵۴٫۹ متر (۱۸۰ فوت)[۲]
قطر	۳٫۶۶ متر (۱۲٫۰ فوت)
جرم	v1.1: ۵۰۵٬۸۴۶ کیلوگرم (۱٬۱۱۵٬۲۰۰ پوند)[۳] v1.0: ۳۳۳٬۴۰۰ کیلوگرم (۷۳۵٬۰۰۰ پوند)[۲]
تعداد مراحل	۳
ظرفیت
بار مفید به لئو	v1.1: ۱۳٬۱۵۰ کیلوگرم (۲۸٬۹۹۰ پوند)[۱][۳] v1.0: ۱۰٬۴۵۰ کیلوگرم (۲۳٬۰۴۰ پوند)[۲]
بار مفید به جی‌تی‌اُ	v1.1: ۴٬۸۵۰ کیلوگرم (۱۰٬۶۹۰ پوند)[۱][۳] v1.0: ۴٬۵۴۰ کیلوگرم (۱۰٬۰۱۰ پوند)[۲]
تاریخچهٔ پرتاب
وضعیت	V1.1: فعال v1.0: بازنشسته
سایت‌های پرتاب	پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال، اس‌ال‌سی-۴۰ پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ، اس‌ال‌سی-۴ئی
مجموع پرتاب‌ها	۱۳ (v1.1: 8, v1.0: 5)
پرتاب(های) موفق	۱۲ (v1.1: 8, v۱٫۰: ۴)
پرتاب(های) ناتمام	1 (v1.۰)
نخستین پرواز	v1.1: 29 September, 2013[۴] v1.0: June 4, 2010[۵]
مرحلهٔ نخست
موتورها	v1.1: 9 Merlin 1D[۳] v1.0: 9 Merlin 1C[۲]
رانش	v1.1: ۵٬۸۸۵ کیلونیوتن (۱٬۳۲۳٬۰۰۰ پوند-نیرو) v1.0: ۴٬۹۴۰ کیلونیوتن (۱٬۱۱۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)
تکانه ویژه	v1.1 سطح آب‌های آزاد: 282 s[۶] خلأ: 311 sv1.0 سطح آب‌های آزاد: 275 s خلأ: 304 s
مدت‌زمان سوختن	v1.1: 180 seconds v1.0: 170 seconds
سوخت	اکسیژن مایع/RP-1
مرحلهٔ دوم
موتورها	v1.1: 1 Merlin Vacuum (1D) v1.0: 1 Merlin Vacuum (1C)
رانش	v1.1: ۸۰۱ کیلونیوتن (۱۸۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) v1.0: ۴۴۵ کیلونیوتن (۱۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو)
تکانه ویژه	خلأ: 342 s[۷]
مدت‌زمان سوختن	نسخه ۱٫۱: ۳۷۵ ثانیه نسخه ۱٫۰: ۳۴۵ ثانیه
سوخت	اکسیژن مایع/RP-1
[ویرایش در ویکی‌داده]

فالکون ۹ یک پرتابگر آسانسوری بردِ متوسط دو مرحله‌ای تا مدار است که امکان استفاده مجدد دارد و توسط اسپیس‌اکس در ایالات متحده طراحی و ساخته شده‌است. فالکون ۹ از موتورهای مرلین استفاده می‌کند و سوخت اکسیژن مایع کریوژنیک و نفت سفید موشک (آرپی-۱) را به عنوان پیشرانه می‌سوزاند. نام آن برگرفته از سفینه فضایی تخیلی Star Wars Millennium Falcon و نه موتور مرلین مرحله اول موشک است.^[۱۴][۱۵] موشک با نسخه‌های v1.0 (2010–2013)، v1.1 (2013–2016)، v1.2 «Full Thrust» (۲۰۱۵ – حال)، از جمله نوع Block 5 Full Thrust، از ماه مه سال ۲۰۱۸ پرواز کرد. برخلاف اکثر راکت‌ها، که سیستم پرتابی یکبار مصرف و پر هزینه هستند، از زمان معرفی نسخه کامل، فالکون ۹ تا حدودی قابل استفاده مجدد است. مرحله اول موشک قادر به ورود مجدد به جو و فرود آمدن عمودی پس از جدا شدن از مرحله دوم است. این شاهکار برای اولین بار در پرواز ۲۰ با نسخه نسخه ۱٫۲ در دسامبر ۲۰۱۵ حاصل شد.