کریستالهای شارکوت-لیدن
کریستال شارکوت لیدن (به انگلیسی: Charcot–Leyden crystals) بلورهای میکروسکوپی که در افرادی مبتلا به بیماریهای آلرژیک مانند آسم یا عفونتهای انگلی مانند پنومونی انگلی و آسکاریازیس است.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Charcot-Leyden_crystals%2C_HE_1.jpg/220px-Charcot-Leyden_crystals%2C_HE_1.jpg)
پروتئین کریستال شارکوت-لیدن با لیزوفسفولیپیاز های ائوزینوفیل واکنش میدهد.[۱]
ظاهر
کریستالها در اندازه متفاوت هستند و ممکن است به بزرگی 50 میکرون باشند. کریستال شارکوت–لیدن بلند و باریک و در هر دو انتها تیز هستند، متشکل از یک جفت هرم شش ضلعی در قاعده. در حالت طبیعی بیرنگ هستند، با رنگ آمیزی تری کروم (trichrome) به رنگ قرمز-ارغوانی در میآیند. این کریستالها شامل لیزوفسفولیپیاز (galectin-10)، یک آنزیم سنتز شده توسط ائوزینوفیل است و با تخریب این سلولها تولید شدهاست.
اهمیت بالینی
اینها نشان دهنده یک بیماری مربوط به التهاب ائوزینوفیلیک یا تکثیر هستند، برای مثال در واکنشهای آلرژیک و عفونتهای انگلی مانند انتامبا هیستولیتیکا یافت میشوند.
کریستال شارکوت–لیدن اغلب در بیماران مبتلا به آسم به صورت پاتولوژیک دیده میشود.
تاریخچه
فریدریش آلبرت فون زنکر اولین کسی بود که در سال ۱۸۵۱ متوجه این کریستال شد و پس از آن بهطور مشترک توسط ژان مارتین شارکوت و چارلز فیلیپ رابین در سال ۱۸۵۳[۲] و در سال ۱۸۷۲ توسط ارنست ویکتور فون لیدن توضیح داده شد.[۳]
جستارهای وابسته
- [Curschmann's Spirals]