گلدا مئیر
گُلدا مئیر (در عبری: גולדה מאיר) (در روسی: Голда Мабович، گُلدا مابُویچ) (۳ مه ۱۸۹۸ – ۸ دسامبر ۱۹۷۸) سیاستمدار اسرائیلی بود که از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ نخست‌وزیر این کشور بود. او اولین و تنها رئیس دولت زن در خاورمیانه بود تا سال 1993 که تانسو چیللر در ترکیه به نخست وزیری رسید.
گُلدا مئیر | |
|---|---|
 تصویری از گُلدا مئیر در دوران نخست‌وزیری | |
| ۴مین نخست‌وزیر اسرائیل | |
| دوره مسئولیت ۱۷ مارس ۱۹۶۹ – ۸ ژوئن ۱۹۷۴ | |
| رئیس‌جمهور | زالمان شائزیرافاریم کاتزیر |
| پس از | ایگال آلون (کفیل) |
| پیش از | اسحاق رابین |
| وزیر امور بین‌الملل | |
| دومین وزیر امورخارجه اسرائیل | |
| دوره مسئولیت ۱۸ ژوئن ۱۹۵۶ – ۱۲ ژانویه ۱۹۶۶ | |
| نخست‌وزیر | داوید بن گوریونلوی اشکول |
| وزیر کار و بیمه اجتماعی | |
| دوره مسئولیت ۱۰ مارس ۱۹۴۹ – ۱۹ ژوئن ۱۹۵۶ | |
| نخست‌وزیر | داوید بن‌گوریون |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | Golda Mabovitch ۳ مهٔ ۱۸۹۸ کی‌یف، اوکراین |
| درگذشته | ۸ دسامبر ۱۹۷۸ (۸۰ سال) اورشلیم، اسرائیل |
| ملیت |  اسرائیل |
| حزب سیاسی | رهبر حزب حزب کارگر |
| همسر(ان) | موریس مایرسون |
| فرزندان | دو فرزند |
| محل تحصیل | دانشگاه ویسکانسین در میلواکی |
| پیشه | معلم، سیاستمدار |
| امضا |  |
زندگی شخصی
گُلدا مئیر در ۱۸۹۸ در کی‌یِف پایتخت اوکراین به دنیا آمد.[۱] گُلدا دختر یک نجار فقیر روسی بود. گُلدا و ۳ خواهرش از فقر و گرسنگی رنج می‌بردند. خانواده گُلدا تمام اموال خود را فروخت و گُلدا در ۸ سالگی به همراه خانواده به ایالات متحده آمریکا رفت. در ۱۹۲۱ پس از انسجام صهیونیستها در ۲۳ سالگی به فلسطین رفت و در تشکیلات بن گورین عضو شد.
زندگی سیاسی
گُلدا مئیر یک سال بعد از عضویت در تشکیلات، توسط داوید بن گوریون، وزیر کار شد. سابقه او در دفتر سیاسی باعث شد در دولت بعدی داوید بن گوریون، وزیر خارجه اسرائیل شود. او تا ۱۹۶۶ و حدود ۱۰ سال، در زمان جنگ‌های اعراب و اسرائیل دیپلماسی اسرائیل را اداره کرد.
در حالی که همه فکر می‌کردند عمر سیاسی او به پایان رسیده، در ۶۸ سالگی به عنوان رهبر حزب کارگر پیروز شد و به مقام نخست‌وزیری کشور اسرائیل منصوب شد.[۲] وی اولین زن در خاورمیانه بود که رهبری کشوری را در عصر جدید به عهده داشت.
او اسرائیل را همانند اولین نخست‌وزیر اسرائیل داوید بن گورین با توسل به زور و پاسخ‌های خشونت‌بار به خشونت‌های اعراب اداره می‌کرد. جنگ ۱۹۷۳ نتیجه تصمیم او بود. اسرائیلی‌ها توانستند تحت رهبری مئیر، اعراب را به عقب برانند.
چندی بعد منتقدان وی، او را مسئول خسارت جنگ می‌دانستند و کمیته مسئول رسیدگی به مسائل جنگ وی را مقصر دانست.
پس از پایان جنگ، گُلدا مئیر از مقام خود استعفا داد و در ۸ دسامبر ۱۹۷۸ در سن ۸۰ سالگی درگذشت.
فعالیت‌ها
.jpg)
گلدا مئیر یکی از ۲۴ امضاء کنندهٔ منشور استقلال اسرائیل در ۱۴ مه ۱۹۴۸ بود و بلافاصله به‌عنوان اولین سفیر اسرائیل در اتحاد جماهیر شوروی مشغول به‌کار شد.
او پیش از رسیدن به مقام نخست‌وزیری، سومین زنی در جهان شد که به مقام «وزیر خارجه» رسید.
- آموزگار
- رئیس هیئت مدیره صندوق بیماری کارگران
- رئیس اداره سیاسی فدراسیون کارگری
- عضو هیئت نماینده کمیته اقدام حزب «ماپای» در سازمان جهانی صهیونیسم
- فعالیت در شرکت مقاطعه‌کاری و خدمات عمومی وابسته به هیستادروت
- وزیر کار و بیمه اجتماعی
- وزیر امور خارجه
- دبیرکل حزب ماپای
- نخست‌وزیر اسرائیل
- هیئت اجرایی و دبیرخانه فدراسیون کارگری
- رئیس اداره سیاسی آژانس یهود ویژه فلسطین (بیت‌المقدس)
- نماینده نخستین دوره کنست
- نخستین سفیر اسرائیل در اتحاد جماهیر شوروی
- دبیر شورای کارگری زنان هیستادروت
- عضو هیئت نمایندگی آمریکا در کنگره جهانی یهود
- عضو شورای مشورتی اقتصاد زمان جنگ حکومت قیمومت فلسطین
نگارخانه
گُلدا مایر در جلسهٔ هیئت دولت اسرائیل به ریاست داوید بن گوریون
گُلدا مایر در سال ۱۹۶۹ میلادی و در بازدید از یک مدرسهٔ ابتدایی در میلواکی، ویسکانسین که بعدها به افتخارش نام‌گذاری شد
قبر گُلدا مئیر در تپه هرتسل
.jpg)
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Golda Meir». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- Golda Meir (prime minister of Israel) -- Encyclopedia Britannica
- Golda Meir - Israel Ministry of Foreign Affairs