Barro

Os seus límites son, polo sur, os municipios de Poio e Pontevedra, polo leste, o de Moraña; ao norte, o de Portas e, polo oeste, Meis.

Os primeiros restos humanos datan da cultura castrexa, atopados no castro Bandufe e Monte da Chan(Agudelo). Coa romanización a zona comezou a cobrar importancia, ao estar atravesada de norte a sur pola vía XIX (Aquis celenis) do itinerario de Antonino. Dita vía é paralela ou similar á vía portuguesa do camiño de Santiago e á estrada N-550.

Segundo o censo de Floridablanca, durante o antigo réxime as parroquias do actual concello de Barro pertencían á xurisdición de Peñaflor, na provincia de Santiago. Trala constitución española de 1812 e a demarcación dos concellos, Barro pertenceu ao municipio de Trasumia e ao partido xudicial de Caldas de Reis. En 1822, cando Galiza pasou a ter 4 provincias, seguiu existindo o concello de Trasumia. Foi suprimido polo Decreto de Fernando VII do 1 de outubro de 1823, que retomaba a organización do Antigo Réxime.
O 23 de xullo de 1835 dispúxose por real Decreto a formación de novos concellos. O 23 de agosto de 1835 propúxose a creación do concello de Barro, con sete parroquias e 2.459 habitantes. Unha vez constituída a Deputación de Pontevedra, o 22 de xuño de 1836 propuxo que o concello de Barro tivese seis parroquias, pasando a de Romai ao concello de Portas. O concello quedou finalmente constituído no Boletín Oficial da Provincia do 3 de decembro de 1836.

A capital do concello estivo en Porráns até 1900, cando pasou a Santo Antoniño.

• Petróglifos do monte Bazar, en Portela. Son tres conxuntos, denominados de Castro Loureiro, de Outeiro de Codeso e do Outeiro da Pedra Mirtada.
• Castros de Barro e de Randulfe.
• Vía romana XIX, Aquis Celenis.
• Igrexa románica de San Martiño de Agudelo, da segunda metade do século XII, moi modificada posteriormente.
• Igrexa de Santa María de Curro, de comezos do XVI en estilo oxival tardío.

Tamén existen pazos (como o da Crega, en Santo Antoniño, Perdecanai), cruceiros e muíños.

O Camiño Portugués cruza o concello de sur a norte, en paralelo á estrada N-550. Na parroquia de Portela existe un albergue de peregrinos adaptado sobre unha vella escola.

Neste concello ten a súa sede a Banda de música Xuvenil de Barro, formada no ano 1992.

A festa do patrón do concello, San Martiño, celébrase o 11 de novembro. O primeiro domingo de outubro celébrase a romaría de San Breixo, avogoso contra a reuma. O terceiro domingo de xuño celébrase a festa do viño de Barro, fundada a finais da década de 1970.

Destaca o Parque da Natureza do Río Barosa, unha carballeira en desnivel pola que baixa a fervenza que forma o río Barosa, que se aproveitaba antigamente mediante dezasete muíños, algúns deles rehabilitados. O espazo tamén está axeitado para as visitas como zona de lecer.

• 
  Capela de San Antoniño
• 
  Fervenza e muíños no río Barosa
• 
  Muíños de auga
• 
  Fervenza e muíños no río Barosa

Para unha lista completa de todos os lugares do concello de Barro vexa: Lugares de Barro.