Economía de Angola
O alto índice de crecemento da economía de Angola en anos recentes deveuse ós elevados prezos internacionais do petróleo. O país tornouse un membro da OPEP o 2006, e a súa produción diaria de petróleo atinxe os 1,65 millóns de barrís.[1] A súa economía é unha das que crece mai rapidamente en África e no mundo.
| Economía de Angola | |
|---|---|
| Moeda | kwanza |
| Organizacións comerciais de que fai parte | OMC, Unión Africana |
| Datos estatísticos[1] | |
| PIB | 130,4 mil millóns (2012) |
| Posición do PIB | 66ª no mundo[2] |
| Crecemento do PIB | 8,4% (2012) |
| PIB per cápita | 6 500 (2012) |
| PIB por sector | agricultura 10,2%, industria 61,4%, servizos 28,4% (2011) |
| Inflación | 10,3% (2012) |
| Poboación abaixo da limiar de pobreza | dato non dispoñíbel |
| Total da forza de traballo | 8.468.000 (2012) |
| Forza de traballo por sector | agricultura 85%, industria e servizos 15% (2003) |
| Desemprego | dato non dispoñíbel |
| Industrias | petróleo; diamante, extracción de ferro, fosfato, feldespato, bauxita, uranio e ouro; cemento; produtos básicos de metal; procesamento de peixe, procesamento de alimentos, cervexa, tabaco, azucre; téxtiles |
| Parcerías comerciais[1] | |
| Exportacións | 69,26 mil millóns (2012) |
| Produtos de exportación | petróleo, diamante, derivados do petróleo, café, sisal, peixe e produtos de peixe, madeira, algodón |
| Principais mercados | A República Popular da China 45,8%, os Estados Unidos 13,7%, a India 11% e Suráfrica 4,1% (2012) (2012) |
| Importacións | 22,86 mil millóns (2012) |
| Principais produtos importados | máquinas e equipamentos eléctricos, vehículos e pezas, fármacos, alimentos, téxtiles, equipamento militar |
| Principais mercados | A República Popular da China 20,8%, Portugal 19,5%, os Estados Unidos 7,7%, Suráfrica 7,1% e o Brasil 5,9% (2012) (2012) |
| Finanzas públicas[1] | |
| Débeda externa | 21,78 mil millóns (2012) |
| Ingresos | dato non dispoñible |
| Gastos | dato non dispoñible |
Con todo, malia gozar duns bos indicadores de crecemento nos últimos anos, a clasificación do país nos índices internacionais de desenvolvemento humano (148ª posición no mundo en IDH, co 54,8% da poboación en pobreza extrema[3]) non é boa, o que pon de manifesto que a riqueza petrolera está concentrada nuns poucos membros da elite política, mentres que a maioría da poboación atópase sumida na máis absoluta pobreza. Mostra deste contraste, en 2009, a capital angolana (Luanda), superou a Toquio como a cidade máis cara do mundo, mentres que dous terzos da poboación vivían con menos de dous dólares ao día.[4]
Exceptuando os sectores de petróleo diamantes, os demais foron moi perxudiados polos 26 anos de guerra civil.[1] Desde o 2005, o goberno ten utilizado créditos de axuda da República Popular da China, Brasil, Portugal, Alemaña, España e toda a UE na reconstrución da súa infraestrutura.[1]
Angola concluíu en marzo de 2012 un acordo co FMI para financiar axustes macroeconómicos e contribuír ao aumento dos seus reservas internacionais. Os compromisos angolanos concretáronse nun axuste fiscal, política monetaria restritiva e reforzamento do sistema bancario e financeiro local. O importe da devandita facilidade financeira foron equivalentes a 1.400 millóns de dólares.[5]