Žołty štyrjownik
Žołty štyrjownik (Lotus maritimus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eurosidy I | |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
ród: | Ledźbjenc[1] (Lotus) |
družina: | Žołty štyrjownik |
wědomostne mjeno | |
Lotus maritimus | |
L. | |
Žołty štyrjownik (Lotus maritimus) (syn.: Tetragonolobus maritimus (L.) Roth) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
Žołty štyrjownik je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 10 hač 30 cm.
Stołpik je ležacy hač wustupowace.
Łopjena
Łopjena su namódreń zelene a pjećličbnje pjerite. Delnje łopjena na stołpiku sedźa.
Kćenja
Kćěje wot meje hač junija. Swětłožołte kćenja su dołho stołpikate, steja po jednym abo po dwěmaj w rozporach a docpěja dołhosć wot 2,5 hač 3 cm. Pod kóždym kćenjom je třiličbne łopješko. Chorhojčka je jara wulka.
Płody
Łušćinowy płód ma štyri křidłate hrany a docpěje dołhosć wot 4 hač 5 cm a šěrokosć wot 3 mm.
Stejnišćo
Rosće na suchich trawnikach nad wapnom, žórłowych městnach na zwisach a łuhojtych łukach. Ma radšo ćopłe, bazowe pódy.
Rozšěrjenje
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena, při čimž sewjernje hač južneje Skandinawiskeje wustupuje.
Nóžki
Žórła
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 148, pod wědomostnym mjenom Tetragonolobus maritimus (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 324, pod woběmaj wědomostnymaj mjenomaj, ale tudyši synonym je tamniše prěnje mjeno (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
- Žołty štyrjownik. W: FloraWeb.de. (němsce)