Անդրեաս Բրեմե

Բրեմեն ծնվել է Համբուրգում և իր կարիերան սկսել է տեղական «Բարմբեկ Ուլենհորստ» ֆուտբոլային ակումբում։

1981 թվականի մինչև 1986 թվականը նա խաղացել է «Կայզերսլաուտերն» ֆուտբոլային ակումբում, այդ ակումբի կազմում էլ Բրեմենը 1998 թվականի ավարտել է իր կարիերան։ 1986-ից 1988 թվականներին նա խաղացել է «Բավարիա» ակումբում,1987 թվականի խաղացել է Բունդեսլիգայում և հասել է Եվրոպայի չեմպիոնների Գավաթի եզրափակիչ։ Դրանից հետո նա միացել է «Ինտերնացիոնալ» ֆուտբոլային ակումբին, այդտեղ խաղացել է 1988-ից 1922 թվականներին, իսկ 1989 թվականին խաղացել է Սերիա Ա-ում, իսկ 1991 թվականին խաղացել է ՈւԵՖԱ-ի Գավաթում։ Գերմանիա վերադառնալուց առաջ Բրեմենը «Ռեալ Սարագոսի» կազմում խաղացել է 1992/93 Լա Լիգայում։ Վերադառնալով «Կայզերսլաուտերն», 1996 թվականի նա խաղացել է Գերմանիայի գավաթում, սակայն թիմը անցել է ավելի ցածր դիվիզիոն։ Բրեմեն մնացել է ակումբում և զգալի ներդրում ունեցել թիմի էլիտա վերադառնալու և հաջորդ տարի Բունդեսլիգայում հաղթելու գործում։

Գերմանիայի հավաքականի կազմում Բրեմեն մասնակցել է 1986 թվականի աշխարհի առաջնությանը։ Կիսաեզրափակչում Բրեմենը տուգանայինից գոլ է խփել Ֆրանսիայի դարպասի վրա։ Նրա միակ թիմը խաղացել է Արգենտինայի եզրափակչում։ 1990 թվականի աշխարհի առաջնության կիսաեզրափակչի ժամանակ Բրեմենը նորից տուգանայինից գոլ է խփել Անգլիայի դարպասը։ Գերմանիայի եզրափակչում ռևանշ է վերցրել Արգենտինայից, Բրեմենը խփել է միակ գոլը 11 մետրանոցի ժամանակ։ Հավաքականի միակ 11 մետրանոցը, իրականացրել է Բրեմենը 1985 թվականի հունիսի 12-ին Անգլիայի դեմ ընկերական խաղում։ Պիտեր Շիլտոնը հետ է մղել նրա հարվածը^[5]։ Դրանից հետո Բրեմենը 11 մետրանոցների շարքում իրականացրել է իր 11 մետրանոցը, 1990 թվականի աշխարհի առաջնության Անգլիայի դեմ խաղում։ Հաջորդ 86 խաղերը^[6] հավաքականի կազմում Բրեմենը խաղացել է 1994 թվականի աշխարհի առաջնությունում, որտեղ Գերմանիան հասել է քառորդեզրափակիչ։

«Կայզերսլաուտերնի» 1998 թվականի առաջնության հաղթանակից հետոу, Բրեմենը ավարտել է իր ֆուտբոլիստի կարիերան, Բունդեսլիգայում խաղալով 301 խաղ^[7], և որոշել է դառնալ մարզիչ։ Նա գլխավորել է «Կայզերսլաուտերն» ակումբը 2000 թվականից մինչև 2002 թվականը, նրան ազատել են աշխատանքից, որովհետև թիմը իջել է ստորին դիվիզիոն։ Դրանից հետո նա գլխավորել է Երկրորդ Բունդեսլիգայի «Ունտերխախինգ» ֆուտբոլային ակումբը, ազատվել է աշխատանքից 2005 թվականի ապրիլին, ստորի դիվիզիոն տեղափոխվելու վտանգի պատճառով։ Դրանից հետո դարձել է «Շտուտգարտ» ակումբի մարզիչ՝ Ջովանի Տրապատոնի օգնական, սակայն երկուսն էլ հեռացվել են աշխատանքից ակումբում մի քանի ամիս անցկացնելուց հետո։

«Կայզերսլաուտերն»

• Գերմանիայի չեմպիոն - 1997/98
• Գերմանիայի Գավաթի դափնեկիր - 1995/96

«Բավարիա»

• Գերմանիայի չեմպիոն - 1986/87
• ՈւԵՖԱ լիգայի առաջնության եզրափակչի մասնակից - 1986/87
• Գերմանիայի Սուպերգավաթ - 1987

«Ինտերնացիոնալ»

• Իտալիայի չեմպիոն - 1988/89
• Իտալիայի Սուպերգավաթի դափնեկիր - 1989
• ՈՒԵՖԱ Գավաթի դափնեկիր - 1990/91

«Ռեալ Սարագոսա»

• Իսպանիայի գավաթի եզրափակչի մասնակից - 1992/93

Գերմանիայի հավաքական

• Աշխարհի առաջնություն - 1986 (եզրափակչի մասնակից), 1990
• Եվրոպայի առաջնություն - 1998 (3-րդ հորիզոնական), 1992 (եզրափակչի մասնակից)

Անձնական ձեռքբերումներ

• France football վարկածով «Բրոնզե գնդակի» դափնեկիր - 1990
• Guerin Sportivo վարկածով Իտալիայի տարվա ֆուտբոլիստ - 1989
• ՈՒԵՖԱ-ի վարկածով ընդգրկվել է խորհրդանշանակի հավաքականի կազմում Եվրոպայի առաջնությունում (2) - 1984, 1992
• Ընդգրկվել է խորհրդանշական հավաքականում աշախարհի առաջնությունում - 1990

• Վիճակագրությունը National Football Teams կայքում(անգլ.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անդրեաս Բրեմե» հոդվածին։