Ծովային կայարան (Սանկտ Պետերբուրգ)

Կայարանի շենքը կառուցվել է 1973-1983 թվականներին ճարտարապետ Վ․ Սոխինի նախագծով։ Կայարանի պատերն ակոսվել են ծավալուն պանելներով, որոնք առագաստանավի տեսք ունեին․ 78 մետրանոց տիտանե փաթանիվին պատկերված էր նավը։ Ի սկզբանե շենքը կառուցվում էր Բալթիկ ծովի նավագնացության համար և միաժամանակ ծառայում էր նաև ծովով ժամանած հյուրերին և նավաստիներին։ Ծովային կայարան էին ժամանում նավեր Գերմանիայից, Ֆինլանդիայից և Շվեդիայից։ Բալթիկ ծովի նավագնացության վերակազմավորման արդյունքում շենքը դարձավ քաղաքի սեփականությունը։ 1997 թվականին ստեղծվեց «Ծովային կայարան» ՓԲԸ-ն, որի մեջ են մտնում «Բալթիկ տրանսպորտային համակարգեր» (բեռնա և բեռնա- ուղևորափոխադրումներ) և «Բալթիկ-Լայն» (ուղևորային փոխադրումներ և տուրիստական ծառայություններ) ընկերությունները։ Միջռեյսային բազայի տեղում տեղակայվեց «Մորսկայա» հյուրանոցը (այժմ՝ Մորսկոյ վոկզալ հյուրանոց)^[2]։

Շենք

Շենքն ունի 7 հարկ։ Վերին 3 հարկերում տեղակայված է հյուրանոցը, 4-րդ հարկում՝ տեխնիկական, 3-րդում՝ կենցաղային սպասարկման գոտիները, 2-րդ հարկն զբաղեցնում են կայարանի աշխատակիցները, առաջինը՝ մաքսային և սահմանային ծառայությունները^[2]։

Բնութագրեր

Նավամատույցների ընդհանուր երկարությունը 720 մ է, խորությունը՝ մինչև 9 մ։ Այդ իսկ պատճառով Ծովային կայարանը կարող է ընդունել գործնականում ցանկացած տիպի նավ՝ ներառյալ մեծատոննաժ։ Ինչպես նաև 5 նավամատույցներից երկուսում տեղադրված է թեքամուտք՝ լաստանավերի համար։ Իր տեխնիկական հնարավորություններով «Ծովային կայարան» համալիրը կարող է ընդունել մինչև 1 միլիոն ուղևոր։ Սակայն 19-րդ դարի վերջում կառուցված նավահանգիստ տանող ջրանցքի յուրահատկության պատճառով 200 մետրից ավել երկարություն ունեցող նավերը չեն կարողանում մոտենալ Ծովային կայարանին։ Շրջագայական նավերը և լաստանավերն ընդունվում են նոր ծովային ուղևորային նավահանգստի նավամատույցներում^[1]։

Ընդունվող նավեր

2012 թվականի մայիս ամսվա դրությամբ Ծովային կայարանը ընդունում և ճանապարհում է St. Peter Line ընկերության հետևյալ նավերին՝ «Princess Maria» (Սանկտ Պետերբուրգ - Հելսինկի) և «Princess Anastasia» (Սանկտ Պետերբուրգ - Հելսինկի - Ստոկհոլմ - Տալլին - Սանկտ Պետերբուրգ)։ 2011 թվականին 2 նավերը ծրագրվում էր տեղափոխել Ծովային ուղևորային տերմինալ՝ Մորսկոյ ճակատամասի տարածք, սակայն այդ ծրագրերը չիրագօրծվեցին («Princess Maria» նավը որոշ ժամանակ մեկնում էր նոր նավահանգստից, սակայն ետ բերվեց Ծովային կայարան^[3]։

2003-2010 թվականներին Ծովային կայարանից կանոնավորապես Կալինինգրադ էր մեկնում «Գեորգ Օտս» լաստանավը։ 2010 թվականին լաստանավերի մուտքը Կալինինգրադ փակվեց, իսկ «Գեորգ-Օտս» լաստանավը տեղափոխվեց Վլադիվոստոկ^[4]։

• Горбачевич К. С., Хабло Е. П. "Почему так названы?", 1985, стр․ 84

• Կայարանի պաշտոնական կայքը Արխիվացված 2014-05-17 Wayback Machine
• «Морской вокзал» հյուրանոցը Արխիվացված 2011-09-05 Wayback Machine