Յասունարի Կավաբատա
Յասունարի Կավաբատա (ճապ.՝ 川端 康成, հունիսի 11, 1899[1][2][3][…], Օսակա, Ճապոնական կայսրություն - ապրիլի 16, 1972[2][4][5][…], Ձուսի, Կանագավա, Ճապոնիա[6]), ճապոնացի գրող, 1968 թվականի Գրականության Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր, Ճապոնիայի արվեստների ակադեմիայի անդամ (1953)։
Յասունարի Կավաբատա ճապ.՝ 川端 康成 | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 11, 1899[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Օսակա, Ճապոնական կայսրություն |
Վախճանվել է | ապրիլի 16, 1972[2][4][5][…] (72 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Ձուսի, Կանագավա, Ճապոնիա[6] |
Մասնագիտություն | գրող, վիպասան, սցենարիստ և բանաստեղծ |
Քաղաքացիություն | Ճապոնիա |
Կրթություն | Տոկիոյի համալսարան |
Ժանրեր | վեպ |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Իձուցի պարուհին, Ձնե երկիր, Հազարաթև կռունկը, Հին մայրաքաղաքը, The House of the Sleeping Beauties? և Լեռան հառաչանքը |
Պարգևներ | |
Ամուսին | Հիդեկո Կավաբատա |
Ազգականներ | Կաորի Կավաբատա |
Kawabata Yasunari Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
Յասունարի Կավաբատան ծնվել է 1899 թվականին բժշկի ընտանիքում։ Վաղ հասակում կորցնելով ծնողներին՝ Յասունարի Կավաբատան ապրում է պապի հետ։ Երբ տասնվեց տարեկան է դառնում, մահանում է նաև պապը։ Այդ նույն տարում տպագրում է իր առաջին ստեղծագործությունը, որը կոչվում էր «Տասնվեցամյա պատանու օրագիրը»։ 1920 թվականին Կավաբատան ընդունվում է Տոկիոյի համալսարանի անգլիական բաժանմունքը, սակայն մեկ տարի անց տեղափոխվում է անգլիական գրականության բաժանմումք։ Նույն ժամանակ էլ «Սինտյո» («Նոր հոսանք») ամսագրում տպագրվում է նրա «Պատերազմում ընկած հիշատակի պատկերներ» պատմվածքը։ 1924 թվականին՝ համալսարանն ավարտելուց հետո, Կավաբատան մասնակցում է «Բունգեյ ձիդայ» («Գրական դարաշրջան») ամսագրի ստեղծմանը, որն իր շուրջն էր համախմբել, այսպես կոչված, նեոսենսուալիստներին։
Ստեղծագործություններ
Յասունարի Կավաբատան հայերեն
- Յասունարի Կավաբատա, Հազարաթև կռունկը, Երևան, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, 1978, 368 էջ (գրքում զետեղված է «Հազարաթև կռունկը» և «Ձյունոտ երկիրը» վիպակները, «Ճապոնիայի գեղեցկությամբ ծնված» նոբելյան բանախոսությունը)։ Գիրքը ռուսերենից թարգմանել է Մանե Զարեյանը։
- Յասունարի Կավաբատա, Լեռան հառաչանքը (վեպ), Երևան, «Սովետական գրող» հրատարակչություն, 1981, 265 էջ։ Գիրքը ռուսերենից թարգմանել է Անժելա Ստեփանյանը։
- Յասունարի Կավաբատա, Էլեգիա։ Տպագրվել է 1977 թվականին «Սովետական գրականություն» ամսագրի 3-րդ համարում։ Ռուսերենից թարգմանել է Մանե Զարեյանը։
- Յասունարի Կավաբատա, Պարուհին Իձուից։ Տպագրվել է 2005 թվականին «Նորք» հանդեսի 4-րդ համարում։ Ռուսերենից թարգմանել է Սեթ Կուրազյանը։
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Կավաբատայի նոբելյան բանախոսությունը
- Յասունարի Կավաբատա «Պարուհին Իձուից»
- Յասունարի Կավաբատա. Պատմվածքներ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յասունարի Կավաբատա» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 279)։ |