Հայնրիխ Լյուբկե

գերմանացի քաղաքական գործիչ

Կառլ Հայնրիխ Լյուբկե (հոկտեմբերի 14, 1894(1894-10-14)[1][2][3][…], Sundern, Հոխզաուերլանդ, Առնսբերգ, Province of Westphalia, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական կայսրություն - ապրիլի 6, 1972(1972-04-06)[1][2][3][…], Բոնն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4]), գերմանացի քաղաքական գործիչ, 1959 - 1969 թվականներին Արևմտյան Գերմանիայի երկրորդ նախագահն էր։

Հայնրիխ Լյուբկե
գերմ.՝ Heinrich Lübke
Դիմանկար
Ծնվել էհոկտեմբերի 14, 1894(1894-10-14)[1][2][3][…]
ԾննդավայրSundern, Հոխզաուերլանդ, Առնսբերգ, Province of Westphalia, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական կայսրություն
Մահացել էապրիլի 6, 1972(1972-04-06)[1][2][3][…] (77 տարեկան)
Մահվան վայրԲոնն, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4]
ԳերեզմանQ52158849?
Քաղաքացիություն Գերմանիա
Մայրենի լեզուգերմաներեն
ԿրոնՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
ԿրթությունԲոննի համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և ճարտարագետ
ԱմուսինWilhelmine Lübke?
Զբաղեցրած պաշտոններԳերմանիայի նախագահ, Գերմանական Բունդեսթագի անդամ, member of the Landtag of North Rhine-Westphalia?, Պրուսիայի լանդտագի անդամ, Գերմանական Բունդեսթագի անդամ և Գերմանական Բունդեսթագի անդամ
ԿուսակցությունԿենտրոնական կուսակցություն և Քրիստոնեական-դեմոկրատական միություն
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունK. D. St. V. Ascania Bonn?
Կայքheinrichluebke.de
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Heinrich Lübke Վիքիպահեստում

Նա իր կարիերայի ավարտին տառապում էր առողջության վատթարացումից և հայտնի է մի շարք ամոթալի դեպքերով։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ընթացքում նացիստական ռեժիմի հետ ներգրավվածության սկանդալի ֆոնին Լյուբկեն հրաժարական է տալիս իր երկրորդ ժամկետի նախանշված ժամանակի ավարտից երեք ամիս առաջ։

Կենսագրություն

Լյուբկեն Ադենաուրի հինգերորդ կաբինետում
Լյուբկեն Քենյայի նախագահի՝ Ջոմո Քենյաթայի և իր որդի Ուհուրույի հետ

Ծնվել է Վեստֆալիայի Էնխաուզեն քաղաքում։ Լյուբկեն ունեցել է շատ համեստ դաստիարակություն։ Նա կոշկակարի և ֆերմերի որդի էր Աուուերլանդիայից և վերապատրաստմամբ զբաղվում էր որպես գեոդեզիստ[6]: Լյուբկեն կամավոր ծառայության է անցել Առաջին աշխարհամարտում՝ հասնելով լեյտենանտի կոչման։1923 թվականից Բեռլինում որպես փոքր ֆերմերների շահերը ներկայացնող սպա աշխատելուց հետո 1930 թվականին նա դառնում է Հռոմեական կաթոլիկ կենտրոն կուսակցության (Zentrumspartei) անդամ, իսկ 1932 թվականի ապրիլին ընտրվում է Պրուսիայի խորհրդարանի անդամ։1933 թվականին նացիոնալ-սոցիալիստների կողմից իշխանությունը զավթելուց և հետագայում Zentrumspartei-ի լուծարումից հետո Լյուբկեն մեղադրվում է հանրային միջոցները յուրացնելու մեջ և բանտարկվում է։ Քսան ամիս բանտարկությունից հետո նա ազատ է արձակվում, երբ որևէ ապացույց չի ներկայացվում՝ հիմնավորված քաղաքական դրդապատճառներով։ Միայն 1937 թվականինն նա կարողանում է բարձր պաշտոն ստանալ շինարարական կազմակերպոււթյունում (գերմ. ՝ Wohnungsbaugesellschaft): 1939 թվականին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի բռնկումից անմիջապես առաջ, նա տեղափոխվում է շինարար ինժեներների ընկերություն, որը ղեկավարում էր ճարտարապետ Ուոլտեր Շլեմպը։ Այստեղ նա նկատում է Ալբերտ Շպերին և ստանձնում պատասխանատվություն խոշոր շինարարական նախագծերի համար, որոնց մի մասը գտնվում էր Սպերի կողմից ղեկավարվող Սպառազինությունների նախարարության հովանու ներքո[6]։

Պատերազմից հետո Լյուբկեն վերադառնում է իր քաղաքական կարիերային՝ դառնալով Արևմտյան Գերմանիայի ՔԴՄ կուսակցության անդամ։ 1947 թվականին նշանակվում է Հյուսիսային Ռեյն-Վեստֆալիայի նահանգային խորհրդարանում որպես գյուղատնտեսության նախարար։ 1959 թվականին Կոնրադ Ադենաուերը նրան նշանակում է իր կաբինետում՝ որպես Դաշնային Գյուղատնտեսության նախարար Բոննում[6]։

Նրա պաշտոնավարման ընթացքում վերջնական դրոշմակնիք

Լյուբկեն ընտրվել է Ադենաուերի կողմից որպես Նախագահի պաշտոնի թեկնածու:1959 թվականին կայացած քվեարկության երկրորդ փուլում Լյուբկեն հաղթում է SPD թեկնածու Կառլո Շմիդին և նախագահի թեկնածու FDP թեկնածու Մաքս Բեկերին։

Պատմաբան Թոնի Թադտը նկատել է, որ Լյուբկեի նախագահությունը, ինչպես նաև Կուրտ Գեորգ Կիզինգերի կանցլերությունը, ցույց տալիս է «Բոննի Հանրապետության ինքնապատկերում ակնհայտ հակասությունը»՝ հաշվի առնելով նրանց նախորդ նացիստական հավատարմությունները [7]:

Նախկին նախագահի առողջությունը վատթարարանում է։ Ժաամանակ առ ժամանակ Արևմտյան Բեռլինում ապրելու նրա մտադրությունը հնարավոր չի լինում իրականացնել, և նա չի կարողանում իր 5000 գրքերի մասնավոր գրադարանով զբաղվել, նաև չի կարողանում զբաղվել իր գիտական հոբբիներով համեմատական լեզվաբանության և մանրէաբանություն մանրէաբանության ոլորտում։ Լյուբկեի քաղաքական ընկերներն անտեսում էին նրան։ Նախագահությունում նրա իրավահաջորդն է դառնում Գուստավ Հայնեմանը, սակայն կապը շարունակվում էր նրա հետ։ 1969 թվականի աշնանը և 1970 թվականին, նաև 1971 թվականին Սուրբծննդյան տոներին ուղևորությունները Տեներիֆե չէին բերում նրա վիճակի բարելավման։ Պրոգրեսիվ ուղեղային սկլերոզը գնալով նկատելի էր դառնում, ինչը հանգեցնում էր խոսքի լուրջ խանգարումների և հիշողության պրոգրեսիվ կորստի։ Հետադարձ հայացքից պարզ է դառնում, որ այս հիվանդությունը սկսվել էր մի քանի տարի առաջ և դրանով բացատրվում էր պաշտոնավարման վերջին տարիներին Արևմտյան Գերմանիայի նախագահի վարքի բազմաթիվ կողմեր։ 1971 թվականի նոյեմբերին նախկին նախագահը վերջին անգամ այցելում է Էնխաուզենի ծննդավայր։ 1972 թվականի մարտի 30-ին ստամոքսի սուր արյունահոսությունը պահանջում է շտապ վիրահատություն։ Պարզվում է, որ նա տառապում էր ստամոքսի շատ առաջադեմ քաղցկեղով, որն արդեն մետաստազացվել էր ուղեղի մեջ։ Եվս երկու արյունահոսությունից հետո Լյուբկեն մահանում է 1972 թվականի ապրիլի 6-ին՝ 77 տարեկան հասակում։

Պարգևներ

Ազգային պարգև

«Հանրապետության վաստակի շքանշան» հատուկ դաս (և նախկին գրոսմայստեր)[8][9][10]։

Արտասահմանյան պարգևներ

  • :
    • Grand Cordon of the Order of Valour[11]
  • Եթովպիա
    • Սողոմոն թագավորի շքանշան[12][13]
  • :
    • Պատվո լեգիոնի շքանշան[14]
  • Իրան։
    • First Class with Collar of the Order of Pahlavi[15][16]
  • :
    • Պատկեր:MY Darjah Utama Seri Mahkota Negara (Crown of the Realm), DMN.svg Honorary Recipient of the Most Exalted Order of the Crown of the Realm
  • :
    • Grand Collar (Raja) of the Order of Sikatuna[17][18]
  • :
    • Knight of the Order of the Rajamitrabhorn[19]
    • Knight Grand Cordon (Special Class) of the Order of Chula Chom Klao[9]
  • :
    • Մրցանակ Մեծ խաչի ասպետ[10][20]

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հայնրիխ Լյուբկե» հոդվածին։