Տրապիզոնի գավառ

Հյուսիսից սահմանը Սև ծովն է, հարավից՝ Գյումուշխանեի գավառը, իսկ հարավ-արևելքից՝ Էրզրումի վիլայեթը։

Ըստ «Հուշամատյան Մեծ եղեռնի» ժողովածուի տվյալների 1914 թվականին գավառակն ուներ 60 000 հայ բնակիչ, իսկ ըստ Լեփսուսի՝ 32700: Հայերը հիմնականում բնակվում էին Տրապիզոն քաղաքում և Օրդուի գավառակում։

1915 թվականի մեծ եղեռնի ժամանակ հայերի մեծագույն մասը ենթարկվել է բռնագաղթի և բնաջնջման։

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործություն, անասնապահություն, հացահատկիների, պտուղ-բանջարեղենի և հատկապես «Սամսոն» ընտիր տեսակի ծխախոտի մշակությունն էր։

Մինչև 1915 թվականը գավառակը բաժանված էր հետևյալ գավառակների^[1].

• Աղճապատ
• Կերասուն
• Կյուրելե
• Մաչկա
• Սյուրմենե
• Վագֆը Քեպիր
• Տիրեբոլու
• Տրապիզոն
• Օրդու
• Օֆ

• Տրապիզոնի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն