Քեննեթ Էրրոու (անգլ.՝ Kenneth Joseph Arrow, օգոստոսի 23, 1921(1921-08-23)[1][2][3][…], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] - փետրվարի 21, 2017(2017-02-21)[5][2][3][…], Պալո Ալտո, Սանտա Կլարա շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ[5]), ամերիկացի ականավոր տնտեսագետ, Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր (Ջոն Հիկսի հետ համատեղ)` հավասարակշռության ընդհանուր տեսության մեջ նորարական ներդրման համար (1972)։
Քեննեթ Էրրոու
անգլ.՝ Kenneth Arrow |
|---|
 |
| Ծնվել է | օգոստոսի 23, 1921(1921-08-23)[1][2][3][…]
Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] |
|---|
| Մահացել է | փետրվարի 21, 2017(2017-02-21)[5][2][3][…] (95 տարեկան)
Պալո Ալտո, Սանտա Կլարա շրջան, Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ[5] |
|---|
| Բնակության վայր(եր) | Կալիֆոռնիա և Նյու Յորք |
|---|
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ[6] |
|---|
| Մասնագիտություն | տնտեսագետ, վիճակագրագետ, ուսուցիչ, քաղաքագետ, գրող և համալսարանի դասախոս |
|---|
| Գործակից | Սթենֆորդի համալսարան[1] |
|---|
| Հաստատություն(ներ) | Չիկագոյի համալսարան և Սանտա Ֆե ինստիտուտ |
|---|
| Գործունեության ոլորտ | տնտեսագիտություն[7], economics and politics?[7] և գրականություն[7] |
|---|
| Անդամակցություն | Լոնդոնի թագավորական ընկերություն, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Pontifical Academy of Social Sciences?[8], Ամերիկական փիլիսոփայական ընկերություն[9], Գիտության զարգացման աջակցության ամերիկյան ասոցացիա[9], Մաթեմատիկական վիճակագրության ինստիտուտ[10] և Տնտեսաչափական ընկերություն[11] |
|---|
| Ալմա մատեր | Նյու Յորք քաղաքի քոլեջ, Թաունսենդ Հարիսի ավագ դպրոց, Կոլումբիայի համալսարան (1941), Կոլումբիայի համալսարան (1951) և Նյու Յորքի քաղաքային համալսարան |
|---|
| Գիտական աստիճան | փիլիսոփայության դոկտոր[1] (1951), բակալավր (1940) և մագիստրոս (1941) |
|---|
| Տիրապետում է լեզուներին | անգլերեն[12][7][13] |
|---|
| Գիտական ղեկավար | Հարոլդ Հոթելինգ |
|---|
| Եղել է գիտական ղեկավար | Ջոն Հարսանյի, Menahem E. Yaari?, Մայքլ Բրունո, Jan Kmenta?, Karl Shell?, Մայքլ Սփենս, Jean-Jacques Laffont?, Էրիք Մեսքին, Ռոջեր Մայերսոն, Nancy Stokey?, John Geanakoplos?, Andrea Prat?, David M. Grether?, David Bradford?, David Donaldson?, Avraham Beja?, Thomas Marschak?, Ted Bergstrom?, Hajime Oniki?, David A. Starrett?, Dean Jamison?, Ross Starr?, Michael Reich?, Սեբաստիան Պինյերա, John Stuart Lane?[14], Robert Clarence Lind?[14], John Conlisk?[14], Thomas D. Quint?[14], Peter Ole Anderson?[14], Meiring de Villiers?[14], Prashant Parikh?[14], Daniel William Osborn?[14], Peter Joseph Edward Stan?[14], William Balson?[14], Jerry Stewart Kelly?[14], Michael Bruno?[14], Michael A. Schwarz?[14], William Kip Viscusi?[14], Luis Fernando Medina S.?[14], Junjie Edward Li?[14], Esther-Mirjam Sent?[14], Elena Antoniadou?[14], Herakles M. Polemarchakis?[14], Pankaj Tandon?[14], Takatoshi Ito?[14] և Walter P. Heller?[15] |
|---|
| Հայտնի աշակերտներ | Anthony Downs? |
|---|
| Ազդվել է | Ալֆրեդ Տարսկի, Ջորջ Դանցիգ և Հարոլդ Հոթելինգ |
|---|
| Ազդել է | Ամարտյա Սեն
Ալան Ջիբարդ
Ջոն Հարշանի
Ռոջեր Մայերսոն
Մայքլ Սպենս
Էրիք Մեսքին
Նենսի Ստոքի
Կարլ Շել
Էնթոնի Դաունս |
|---|
| Պարգևներ | |
|---|
| Կայք | economics.stanford.edu/faculty/arrow(անգլ.) |
|---|
 Kenneth Arrow Վիքիպահեստում |
Կենսագրություն
Ծնվել է 1921 թվականին Նյու Յորք քաղաքում՝ ռումինացի հրեաների ընտանիքում[22]։ 1940 թ. Սիթի քոլեջում ստացել է մաթեմատիկայի բակալավրի աստիճան, այնուհետև Կոլումբիայի համալսարանում 1941 թվականին՝ մագիստրոսի, իսկ 1951 թվականին՝ դոկտորի աստիճան[23] տնտեսագիտության ոլորտում՝ «Սոցիալական ընտրությունը և անհատական արժեքները» ուսումնասիրության համար։ Աշխատել է Չիկագոյի, Ստենֆորդի և Հարվարդի համալսարաններում։
1983-1986 թթ. եղել է Միջազգային տնտեսագիտական ասոցիացիայի, իսկ 1956 թվականին՝ Տնտեսագիտական ընկերության նախագահը։ ԱՄՆ տնտեսագիտական ասոցիացիայի նախագահ (1973)։ Պարգևատրվել է Ջ․ Կլարկի անվան շքանշանով (1957), անդամակցում է Games and Economic Behavior ամսագրի խմբագրական աշխատանքներին։ 2012 թ. մարտի 30-ին նրան շնորհվել է Տնտեսագիտության բարձրագույն դպրոցի վաստակավոր պրոֆեսորի կոչում[24]։
1947 թվականին ամուսնացել է Սելմա Շվեյցարի հետ։ Ունի 2 որդի։
Աշխատություններ
- Սոցիալական ընտրությունը և անհատական արժեքները (1951)
- Դասական տնտեսության բարեկեցության բազային տեսությունների ընդլայնումը (1954)
- Կապիտալի փոխարինումը աշխատանքով և տնտեսական արդյունավետությունը (1961)
- Պետական ինվեստիցիաները, շահույթի նորման և օպտիմալ հարկային քաղաքականությունը (Մ․ Կուրցի հետ համատեղ) (1970)
Տես նաև
Գրականություն
- Блауг М. Эрроу, Кеннет Дж. // 100 великих экономистов после Кейнса = Great Economists since Keynes: An introduction to the lives & works of one handred great economists of the past. — СПб: Экономикус, 2009. — С. 370-374. — 384 с. — (Библиотека «Экономической школы», вып. 42). — 1 500 экз. — ISBN 978-5-903816-03-3
Աղբյուրներ
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
