Օդետ Ժուայո
Օդետ Ժուայո (ֆր.՝ Odette Joyeux, դեկտեմբերի 5, 1914[1][2][3][…], Փարիզի 14-րդ շրջան, Փարիզ[4] - օգոստոսի 26, 2000[1][2][3][…], Ollioules[4]), ֆրանսիացի դերասանուհի, դրամատուրգ և վիպասան։ Ծնվել է Փարիզում։ Նախքան բեմում հանդես գալը սովորել է Փարիզի օպերայի բալետի թատերախմբում։ Կինոկարիերան սկսել է 1931 թվականին։ Նրա առաջին նշանավոր ֆիլմը եղել է Մարկ Ալլեգրեի «Entrée des artistes» («Վարագույրը բարձրանում է», 1938 թվական)։ 1940-ական թվականներին Օդետ Ժուայոն եղել է Ֆրանսիայի ամենահայտնի կինոդերասաններից, սակայն 1950-ական թվականներից նկարահանվել է մի քանի ֆիլմում։
| Օդետ Ժուայո ֆր.՝ Odette Joyeux | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 5, 1914[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Փարիզի 14-րդ շրջան, Փարիզ[4] |
| Մահացել է | օգոստոսի 26, 2000[1][2][3][…] (85 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Ollioules[4] |
| Գերեզման | Q110358143? |
| Քաղաքացիություն |  Ֆրանսիա |
| Մայրենի լեզու | ֆրանսերեն |
| Մասնագիտություն | սցենարիստ, կինոդերասանուհի, մանկագիր և բալետի պարող |
| Ամուսին | Պիեռ Բրասյոր և Philippe Agostini? |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| Երեխաներ | Կլոդ Բրասյոր |
Ժուայոն եղել է պարային պիեսների և էսսեների հեղինակ, ինչպես նաև գրել է գյուտարար Ժոզեֆ Նյեպսի մասին։ Նա նաև գրել է պարարվեստը քաջալերող երկու վեպ՝ L'age heureux (որն ադապտացվել է հեռուստատեսային շարքի համար) և Côté jardin: Հեղինակել է նաև «Հարսը շատ գեղեցիկ է» (1956 թվական, ադապտացվել է ֆիլմի համար) ստեղծագործությունը։
1935 թվականին ամուսնացել է դերասան Պիեռ Բրասյորի հետ, ամուսնալուծվել են 1945 թվականին, ունեցել են մեկ երեխա՝ Կլո Բրասյորը, որն Ալեքսանդր Բրասյորի հայրն է։
1958 թվականին ամուսնացել է ռեժիսոր Ֆիլիպ Ագոստինի հետ։ Օդետ Ժուայոն մահացել է 85 տարեկան հասակում` սրտի կաթվածից Ֆրանսիայի Վար դեպարտամենտի Գրիմո համայնքի Պրովանս Ալպեր Լազուր ափում։
Ընտրյալ ֆիլմագրություն
- Lake of Ladies (1934)
- The Curtain Rises (1938)
- Le Lit à colonnes (1942)
- The Phantom Baron (1943)
- Love Story (1943)
- Les Petites du quai aux fleurs (1944)
- Les Mariage de Chiffon (1945)
- Lessons in Conduct (1946)
- Summer Storm (1949)
- La Ronde (1950) as Anna, the Grisette
Պարգևներ
- Պատվո Լեգեոնի ասպետ, 1989 թ., նոյեմբերի 29[5], Սպա (Officer), 1998 թ.[5]
- «Վաստակի համար» սպայի ազգային շքանշան, 1994 թ.[6]
Հրատարակություններ
- 1941 : Agathe de Nieuil-l'Espoir. Éditions Gallimard. Roman. Broché. 292 pages. Réédition en 1999, éditions du Pont-Neuf (Poitiers), 256 pages, (ISBN 978-2-910351-21-2).
- 1951 : Côté Jardin - Mémoires d'un rat. Éditeur : Gallimard. Roman. Broché. 217 pages.
- 1951 : Le Château du carrefour. Éditions Gallimard. Roman.
- 1952 : À cœur ouvert. Éditions Gallimard. 234 pages. Roman. Broché. 234 pages.
- 1954 : La Mariée est trop belle. Éditeur : Pierre Horay, Collection Pschitt. Roman. Broché. 250 pages. Couverture illustrée par Françoise Estacky.
- 1956 : La Mariée ingénue. Éditeur : Pierre Horay, Collection Pschitt. Roman. Broché. 220 pages.
- 1962 : La Porte interdite. Société Nouvelle des Éditions G. P., Collection Rouge et Or souveraine. Illustrations de Michel Gourlier. 186 pages.
- 1964 : On demande secrétaire. Librairie académique Perrin. Roman. relié. 311 pages.
- 1966 : L'Âge heureux : le Journal de Delphine[7]. Hachette, Nouvelle Bibliothèque rose.
- 1967 : Le Monde merveilleux de la danse. Hachette. Relié.
- 1969 : Le Trésor des Hollandais. Hachette, collection Les Grands livres Hachette. Illustrations de Philippe Daure.
- 1969 : Elle a tort Jacinthe de se pencher comme ça. Roman. Éditions Denoël.
- 1975 : Premiers Pas, Premier Amour. Ariane Éditeur. Roman. 183 pages.
- 1977 : L’Âge en fleur[8], Hachette. 284 pages.
- 1977 : Le Beau Monde. Éditeur : Albin Michel. Roman.
- 1990 : Niépce, le troisième Œil, Éditions Ramsay. Essai
- 1994 : Entrée d'une artiste. Éditions Payot, coll. Documents. Roman autobiographique. Broché. 401 pages.
Մատենագիտություն
- Françoise Ducout, Séductrices du cinéma français : 1936-1956, Henri Veyrier éditeur, 1978 (ISBN 2851991655 et 9782851991652)
- Yvan Foucart, Dictionnaire des comédiens français, Mormoiron, Éditions cinéma, 2008, 1185 p. (ISBN 9782953113907)