Ֆիլիպ Լենարդ
Ֆիլիպ Էդուարդ Անտոն ֆոն Լենարդ (գերմ.՝ Philipp Eduard Anton von Lenard, հունիսի 7, 1862[1][2][3][…], Բրատիսլավա, Թագավորական Հունգարիա, Ավստրիական կայսրություն[4] - մայիսի 20, 1947[1][2][3][…], Մեսելհաուսեն, Lauda-Königshofen, Մայն Տաուբեր, Շտուտգարտի ադմինիստրատիվ օկրուգ, Բադեն-Վյուրթեմբերգ), գերմանացի ֆիզիկոս։ Սովորել է Բուդապեշտի, Վիեննայի, Բեռլինի և Հայդելբերգի համալսարաններում։ Ֆիզիկայի պրոֆեսոր է եղել Բրեսլաուում (1894 թ.), Ախենում (1895 թ.), Հայդելբերգում (1896 թ., 1907-1931 թթ.), Քիլում (1898 թ.)։ 1909 թվականից եղել է Հայդելբերգի ռադիոլոգիական ինստիտուտի ղեկավարը։ Ուսումնասիրել է կաթոդային ճառագայթների բնույթը և դրանց հատկությունները (ֆիզիկայի Նոբելյան մրցանակ, 1905 թ.)։ Հետազոտել է նաև ուլտրամանուշակագույն ճառագայթման հատկությունները, ֆոտոէֆեկտի երևույթը, ֆոսֆորեսցենցման մեխանիզմը, մետաղների հատկությունները։
Հիտլերյան ռեժիմի օրոք գործակցել է նացիստներին։
Կենսագրություն և գիտական նվաճումներ
Ֆիլիպ Լենարդը ծնվել է Պրեսսբուրգում՝ Ավստրիայի կայսրությունում(այժմ ՝ Բրատիսլավա), 1862 թվականի հունիսի 7-ին։ 1722 թվականին Լենարդի ընտանիքին շնորհվեց ժառանգական ազնվականություն, որը, սակայն, 18-րդ դարի վերջից ի վեր, ընտանիքում չէր օգտագործվում։ Լենարդի ծնողները գերմանալեզու էին (Կարպաթական գերմանացիներ)[17]։ Նրա հայրը՝ Ֆիլիպ ֆոն Լենարդիսը (1812-1896), Պրեսբուրգում գինու վաճառական էր։ Մոր անունն էր Էնթոնի Բաուման (1831-1865)[18]։
1880 թվականին Լենարդը երկու կիսամյակի ընթացքում ուսումնասիրում է բնական գիտությունները, նախ՝ Բուդապեշտում, հետո՝ Վիեննայում[19]։ Դրանից հետո նա նախընտրում է աշխատել հոր Պրեսբուրգի գինու խանութում։ 1883-ին Լենարդը ուսումը շարունակում է Հեյդելբերգում՝ Հերման Քուինկեի և Ռոբերտ Բունսենի ղեկավարությամբ։ Հերման Հելմհոլցցի ղեկավարությամբ Բեռլինում մեկ կիսամյակի ընթացքում նա 1886 թվականին Հեյդելբերգում պաշտպանում է իր թեզը՝ «Թափվող կաթիլների տատանման մասին» թեմայով[20]։
1887 թվականին նա կրկին աշխատում է Բուդապեշտում Լորան Էտվոսի օրոք՝ որպես ցուցարար[19]։ Աախենում, Բոննում, Բրեսլայում, Հեդելբերգում (1896-1898) և Կիլում (1898-1907) աշխատելուց հետո 1907-ին նա վերջնականապես վերադառնում է Հեյդելբերգի համալսարան՝ որպես Ֆիլիպ Լենարդ ինստիտուտի ղեկավար։ Այս ընթացքում նա շարունակում է լյումինեսցենցիայի ուսումնասիրությունները ։ Հաջորդ տասնամյակների ընթացքում, այս ուսումնասիրությունների հիման վրա, նա կգրի հիմնարար աշխատանքներ Լենարդի ֆոսֆորների լուսավորության մեխանիզմի վերաբերյալ։ 1905-ին Լենարդը դարձավ Շվեդիայի Գիտությունների թագավորական ակադեմիայի անդամ, իսկ 1907-ին` Հունգարիայի Գիտությունների ակադեմիայի անդամ[19]։
Ծանոթագրություններ
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆիլիպ Լենարդ» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |