Տապակ, սննդի (տապակա կամ թխուկ) պատրաստման համար նախատեսված մետաղյա (կամ ապակյա) բարակ շերտ՝ ծալված ծայրերով և ոչ բարձր կողմերով ։
Ենթադրում են, որ «տապակ» բառը ծագել է գերմ.՝ Bratpfanne («թավա, տապակ»), որը ռուսական կենցաղում հայտնվել է XVIII դարում (այն ժամանակահատվածում, երբ ռուսական խոհանոցն աստիճանաբար միջազգայնացվում էր) և այնքան արագ ռուսաֆիկացվեց[1], որ փոխեց տառերի կեսը։
Այդ ժամանակ թխման համար օգտվում էին առանց բռնակի թավայից և ուղղանկյուն կաղապարից, որն ուներ բարձր կողմեր, ինչը ռուսերենում կոչվում էր «կերակրաման» կամ «պուտուկ»։ Սկսեցին տապակ անվանել և՛ առանց բռնակի թավաները, և՛ «կերակրամանները»։ Հետո «տապակ» սկսեց նշանակել միայն կերակրաման, ինչը դուրս մղեց նախասկզբնական ռուսական փոխառնությունները։
Ըստ ձևի՝ սովորաբար քառանկյուն է, հիմքը, որպես կանոն, արվում է ամբողջական շերտից, բայց հայտնի են նաև ծակոտկեն տապակներ։
Տապակները սովորաբար պատրաստում են պողպատից և ալյումինից, երբեմն տապակները պատվում են հատուկ հրակայուն ծածկույթով։
Ըստ նշանակության՝ տեղադրվում է միկրոալիքային վառարանի, ջեռոցի կամ վառարանի մեջ։