Tor łyżwiarski
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Tor łyżwiarski – specjalnie zorganizowane lodowisko do uprawiania sportu łyżwiarstwa szybkiego.
Powierzchnia toru lodowego stanowi areał owalny o obwodzie 400 m, co odpowiada jednej długości okrążenia toru[1]. Długość ta odpowiada wymiarowi bieżni lekkoatletycznej na stadionie. Tor łyżwiarski ma dwa tory przeznaczone dla dwóch rywalizujących ze sobą zawodników, którzy podczas wyścigu naprzemiennie korzystają z torów wewnętrznego (krótszy) i zewnętrznego (dłuższy).
Podobnie jak lodowiska, tory dzielą się na dwie podstawowe grupy: naturalne i sztuczne. Obiekty sztucznie mrożone mogą mieć charakter architektoniczny otwarty lub kryty.
Poza zawodami łyżwiarstwa szybkiego na torach organizuje się także zawody ice speedway (wyścigi motocyklowe na lodzie, zwane też żużel na lodzie).
Pierwszy sztuczny tor łyżwiarski w Polsce (a 12 w Europie) o nazwie Torkat otwarto 7 grudnia 1930 w Katowicach przy ulicy Bankowej[2][3]. W 1976 otwarto tor łyżwiarski w Lubinie (o wymiarze 250 m).
Pierwszym i na razie jedynym, całorocznym sztucznie mrożonym torem łyżwiarskim jest wybudowana w latach 2016-2017 - Arena Lodowa Tomaszów Mazowiecki
Obecnie istnieją w Polsce cztery pełnowymiarowe, sztucznie mrożone obiekty[4]:
Wybrane tory łyżwiarskie na świecie: