ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1940 เธอมีความก้าวหน้าในอาชีพการงานและได้รับเสียงชื่นชมในการแสดงโดยเธอถูกเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมถึงห้าครั้งและเข้าชิงเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์เรื่อง Smash-Up, the Story of a Woman (1947) ความสำเร็จของเธอยังคงดำเนินต่อไปจนถึง ค.ศ. 1950 เช่นในภาพยนตร์เรื่อง My Foolish Heart (1949), With a Song in My Heart (1952), I'll Cry Tomorrow (1955) และ I Want to Live! จากบทนักโทษประหาร บาร์บารา เกรแฮม ซึ่งทำให้เธอได้รับรางวัลออสการ์[2]