გაეროს უშიშროების საბჭოს რეზოლუცია

ტერმინი „რეზოლუცია“ არ არის განმარტებული გაეროს წესდების ტექსტში. იგი შეიცავს მრავალ ფორმულირებას, როგორიცაა „გადაწყვეტილება“ ან „რეკომენდაცია“, რაც გულისხმობს რეზოლუციებს, სადაც არ დაკონკრეტებულა გამოყენების მეთოდი.

გაეროს წესდება მრავალმხრივი ხელშეკრულებაა. ეს არის საკონსტიტუციო დოკუმენტი, რომელიც ადგენს უფლებამოსილებასა და ფუნქციებს გეროს სხვადასხვა ორგანოებს შორის. წესდება უფლებას აძლევს უშიშროების საბჭოს, მიიღოს შესაბამისი ზომები წევრთა სახელით, ასევე მიიღოს გადაწყვეტილებები და რეკომენდაციები. წესდებაში არ არის აღნიშნული, არც სავალდებულო და არც არასავალდებულო რეზოლუციები. საერთაშორისო სასამართლოს 1949 წლის „რეპატრიაციის“ მოსაზრებაში მითითებულია, რომ გაეროს გააჩნია, როგორც გამოკვეთილი, ისევე ნაგულისხმევი ძალაუფლება. სასამართლომ, გაეროს წესდების 104 და 2 (5) სტატიაზე დაყრდნობით აღნიშნა, რომ წევრებმა დაუკმაყოფილეს ორგანიზაციას საჭირო იურიდიული უფლებამოსილებით, რომ იგი განახორციელოს თავისი ფუნქციები, ასევე წევრები შეთანხმდნენ, რომ გაუწევდნენ დახმარებას გაეროს, მის ნებისმიერ ქმედებაში, წესდების შესაბამისად.^[2]

წესდების 25-ე მუხლში წერია, რომ „გაეროს წევრები ეთანხმებიან მიიღონ და განახორციელონ უშიშროების საბჭოს გადაწყვეტილებები, წინამდებარე წესდების შესაბამისად“. გაეროს საქმიანობის აღწერის ჟურნალში, რომელიც გაეროს სამართლებრივი გამოცემაა, წერია, რომ გაეროს საერთაშორისო ორგანიზაციის კონფერენციაზე, რომელიც შედგა 1945 წელს სან-ფრანცისკოში, მცდილობამ მოვალეობების შეზღუდვის, წესდების 25-ე მუხლის თანახმად, ვერ მოხერხდა. აღსანიშნავია, ისიც რომ, იმ დროს ეს ვალდებულებები გამომდინარეობდა, საბჭოს საწყისი მინიჭებული უფლებამოსილებებიდან, რომელიც 24-ე (1) მუხლში იყო მოცემული.^[3]

• გაეროს უშიშროების საბჭოს რეზოლუციები სრული ტექსტით
• მოძებნეთ რეზოლუცია

• გაეროს გენერალური ასამბლეის რეზოლუცია