ზეფიროსი
ზეფიროსი (ძვ. ბერძნ. Ζεφυρος, ძეფოს — „ბნელი“) — დასავლეთის ქარისა და გაზაფხულის ღმერთი ბერძნულ მითოლოგიაში, ბერძენთა გაგებით კი ქარიშხალი; ნიავქარი, ეოსის ძე. ერთ-ერთი ოთხი ქარის ღვთაებიდან. ბორეასის, ევროსის და ნოტოსის (ქარის ღმერთები) ძმა, ქლორას ქმარი. მათ ეყოლათ ნაყოფის ღმერთი, კარპოსი, ჰარპია პოდარგემ კი მისგან შვა შმაგი ცხენები. აპოლონისადმი ეჭვიანობით მოკლა ჭაბუკი იაკინთე. როგორც ქარი, იწყება გაზაფხულზე, როცა მეზღვაურები გადიან ზღვაში.
რესურსები ინტერნეტში
ლიტერატურა
- „მითოლოგიური ლექსიკონი“, გამომცემლობა „საბჭოთა საქართველო“, თბილისი, 1983, გვ. 192
🔥 Top keywords: მთავარი გვერდისპეციალური:ძიებაარასამთავრობო ორგანიზაციასაქართველო9 აპრილის ტრაგედიაილია ჭავჭავაძევეტოქართული დამწერლობადედამიწის დღესაქართველოს პარლამენტითბილისიდავით IV აღმაშენებელიკატეგორია:ქართული გვარებიასტრიდ ლინდგრენითამარ მეფევეფხისტყაოსანისულხან-საბა ორბელიანიდედამიწაუცხოური აგენტების კანონიკარტოფილიიაკობ გოგებაშვილიფარნავაზ Iკორუფციამეორე მსოფლიო ომიქუნთრუშავაჟა-ფშაველაშოთა რუსთაველივახტანგ I გორგასალიკატეგორია:საქართველოს წითელ წიგნში შეტანილი ცხოველებინიკო ფიროსმანისაქართველოს კანონისაბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირიპირველი მსოფლიო ომიქვეყნების სიასაქართველოს გეოგრაფიააფრიკასაქართველოს სახელმწიფო გერბიქართული ენაევროკავშირი