ივლისის რევოლუცია

ივლისის რევოლუცია (ფრანგ. Révolution de Juillet), ივლისის დღეები, — საყოველთაო აჯანყება პარიზში 1830 წელს, რომელმაც დაამხო შარლ X, საფრანგეთის უკანასკნელი მეფე ბურბონთა დინასტიის მთავარი შტოდან და ტახტზე აიყვანა მისი ბიძაშვილი, ლუი-ფილიპ ორლეანელი.

რევოლუციური გამოსვლების უშუალო მიზეზი გახდა შარლ X-ის 1830 წლის 26 ივლისის ბრძანებები, რომელიც კვეცდა სამოქალაქო უფლებებს და ეწინააღმდეგებოდა 1814 წლის ქარტიას. საპროტესტო აქციებსა და ქუჩის დემონსტრაციებს მოჰყვა პარიზში სამდღიანი შეიარაღებული შეტაკებები (27-29 ივლისი). 2 აგვისტოს შარლი იძულებული გახდა გადამდგარიყო, 9 აგვისტოს კი ლუი-ფილიპი „ფრანგთა მეფედ“ გამოცხადდა. საფრანგეთში დამყარდა „ივლისის მონარქია“, რომელიც საშუალო კლასის ზედა ფენების (ბურჟუაზია) პოლიტიკური და საზოგადოებრივი დომინირების ხანა იყო და 1848 წლის რევოლუციამდე გაგრძელდა.