მომხმარებელი:Tokoko/სავარჯიშო2
| შარლ მორის დე ტალეირანი Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord | |
 ტალეირანი, პიერ პოლ პრუდონის ნამუშევარი | |
| საფრანგეთის 1-ლი პრემიერ-მინისტრი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 9 ივლისი 1815 – 26 სექტემბერი 1815 | |
| წინამორბედი | —— |
| მემკვიდრე | არმან-ემანუელ დუ პლესი, რიშელიეს ჰერცოგი |
საფრანგეთის 45-ე, 47-ე, 52-ე და 55-ე საგარეო საქმეთა მინისტრი | |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 9 ივლისი 1815 – 26 სექტემბერი 1815 | |
| პრემიერ-მინისტრი | თვითონ |
| წინამორბედი | ლუი პიერ ედუარდი, ბარონი ბინონი |
| მემკვიდრე | არმან-ემანუელ დუ პლესი, რიშელიეს ჰერცოგი |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 13 მაისი 1814 – 20 მარტი 1815 | |
| წინამორბედი | ანტონ რენე შარლ მატურინი, ლაფორესტის გრაფი |
| მემკვიდრე | არმან ოგუსტინ ლუი, კოლენკურის მარკიზი |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 22 ნოემბერი 1799 – 9 აგვისტო 1807 | |
| წინამორბედი | კარლ ფრიდრიხ რაინარდი |
| მემკვიდრე | ჯან ბატისტ დე შამპანი |
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 15 ივლისი 1797 – 20 ივლისი 1799 | |
| წინამორბედი | შარლ დელაკრუა |
| მემკვიდრე | კარლ ფრიდრიხ რაინარდი |
| დაბადებული | 2 თებერვალი 1754 პარიზი, საფრანგეთი |
| გარდაცვლილი | 17 მაისი 1838 |
| ეროვნება |  საფრანგეთი |
| ხელმოწერა |  |
შარლ მორის დე ტალეირან–პერიგორი (ფრანგ. Charles Maurice de Talleyrand-Périgord), (დ. 1754 - გ. 1838) — ფრანგი პოლიტიკოსი და დიპლომატი, რომელსაც ეკავა საგარეო საქმეთა მინისტრის თანამდებობა სხვადასხვა რეჟიმის დროს, დაწყებული დირექტორიიდან დამთავრებული ლუი-ფილიპის მთავრობით. სიტყვა ტალეირანი გახდა მედროვეობისა და უპრინციპობის სინონიმი.
ბიოგრაფია
ადრეული ცხოვრება
შარლ მორის დე ტალეირან-პერიგორი დაიბადა 1754 წლის 2 თებერვალს პარიზში, გაღარიბებული არისტოკრატების ოჯახში. თავიდან ის ძიძას მიაბარეს. ბავშვობის სწორედ ამ პერიოდში ის დაკოჭლდა და ამის გამო მთელი სიცოცხლე ყავარჯნებით მოუწია გადაადგილება. შემდეგ მშობლებმა შარლი ოჯახის ნათესავს, ქალბარონ შალესთან გადაიყვანეს. ამ ქალის შესახებ სამოცდახუთი წლის ტალეირანი შემდეგ იგონებდა:
 | „ის იყო პირველი ქალი ჩვენს ოჯახში, რომელიც სიყვარულით მომეკიდა, ის პირველი იყო აგრეთვე, რომელმაც განმაცდევინა, თუ რა ბედნიერებაა, შეგიყვარდეს. ღმერთო მიაგე მის სულს ჩემი მადლობის სამაგიერო... დიახ ის ძლიერ მიყვარდა, რამდენჯერ მომგონებია სინანულით, რამდენჯერ მიგრძვნია მწარედ, თუ რა ძვირფასია ადამიანისათვის, როცა საკუთარ ოჯახში გულწრფელად უყვართ“ |
(ე. ტარლე - ტალეირანი, თბილისი, 1965, გვ.24) |
შარლმა ქალბატონ შალესთან მხოლოდ წელიწადნახევარი იცხოვრა. შემდეგ კი მშობლებმა ის კოლეჯ დ'არკურში მიაბარეს. 15 წლისამ მან კოლეჯი დაასრულა და სწავლა სენ-სულპისის სასულიერო სემინარიაში განაგრძო[1], რადგან დაშავებული ფეხი მას უსარგებლოს ხდიდა სამხედრო სამსახურისთვის. 1775 წელს ტალეირანი რეიმსის აბატი გახდა, ამის შემდეგ კი ჯერ რეიმსის გენერალური ვიკარიუსი, შემდეგ კი ოტენის ეპარქიის ეპისკოპოსი (1788)
რევოლუციამდელი ცხოვრება
სასულიერო წოდების მიუხედავად
რევოლუცია
მთავარი სტატია: საფრანგეთის რევოლუცია.1789 წელს მოწვეულ გენერალურ შტატების სხდომებზე ტალეირანი წარმოადგენდა სამღვდელოებას. მან თავიდანვე განჭვრიტა ამბოხების შესაძლო დასასრული და ამიტომ რევოლუციონერებს მიემხრო.
