ნაგასაკი
ნაგასაკი[2] (იაპონ. 長崎市) — ქალაქი იაპონიაში, კუნძულ კიუსიუს დასავლეთ ნაწილში, ნაგასაკის ყურესთან. ნაგასაკის პრეფექტურის ადმინისტრაციული ცენტრი.[2][3] ფართობი — 406,35 კმ²,[4] მოსახლეობა — 419 728 კაცი (2018).[5]
| ქალაქი | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| ნაგასაკი იაპონ. 長崎 | |||||
 ნაგასაკის პანორამა | |||||
| |||||
| ქვეყანა |  იაპონია | ||||
| დაქვემდებარება | ნაგასაკის პრეფექტურა | ||||
| კოორდინატები | 32°47′00″ ჩ. გ. 129°52′00″ ა. გ. / 32.78333° ჩ. გ. 129.86667° ა. გ. | ||||
| მმართველი | Shirō Suzuki | ||||
| დაარსდა | 1 აპრილი, 1889 | ||||
| ფართობი | 406.35 კმ² | ||||
| მოსახლეობა | 425,723 კაცი (2017) | ||||
| სიმჭიდროვე | 1,000 კაცი/კმ² | ||||
| სასაათო სარტყელი | UTC+09:00 | ||||
| სატელეფონო კოდი | 95 | ||||
| საფოსტო ინდექსი | 850-0002–852-8154[1] | ||||
| ოფიციალური საიტი | https://www.city.nagasaki.lg.jp/ | ||||
  | |||||
ეკონომიკა
ნაგასაკი არის დიდი სავაჭრო-სამგზავრო ნავსადგური. საზღვაო თევზჭერის ბაზა. გემთმშენებლობისა და გემების შეკეთების დიდი ცენტრი. გარდა ამისა, განვითარებულია კვების, მეტალურგიული, საფეიქრო, ნავთობქიმიური და ხე-ტყის სახერხი მრეწველობა. ნაგასაკის მახლობლად არის ქვანახშირის აუზი.[3]
ისტორია
ქალაქი დაარსდა მეთევზეთა დასახლების ადგილას. ცნობილია XII საუკუნიდან. XVI–XVII საუკუნეებში იყო პორტუგალიის ფაქტორია. ე. წ. გარესამყაროსგან იაპონიის იზოლირების პერიოდში (1636–1854 წწ.) ერთადერთი ნავსადგური იყო, რომლის მეშვეობითაც ნაგასაკს შეზღუდული ვაჭრობა ჰქონდა ჰოლანდიასა და ჩინეთთან. XIX საუკუნიდან სამხედრო გემთმშენებლობის ცენტრი იყო.[3]
ნაგასაკი მეორე ქალაქია მსოფლიოში, რომელიც ბირთვული იარაღის მსხვერპლი გახდა. ატომური დაბომბვა განახორციელა აშშ-ის შეიარაღებულმა ძალებმა მეორე მსოფლიო ომის მიწურულს — 1945 წლის 9 აგვისტოს. შედეგად ქალაქის მესამედი დაინგრა, დაახლოებით 75 ათასი ადამიანი დაიღუპა და დაიჭრა.[3]
ღირსშესანიშნაობები
ნაგასაკი ბაღებითა და პარკებით მდიდარი, თავისუფლად განაშენიანებული ქალაქია. ხუროთმოძღვრების ძეგლთაგან შემონახულია სუვას სინტოისტური სამლოცველო (XVI საუკუნე), სოფუკუძისა და კოფუკუძის ბუდისტური სატაძრო ასამბლები (ორივე XVII საუკუნისაა), მეგანებასის ხიდი (თარიღდება 1634 წლით); XIX–XX საუკუნის ევროპული ტიპის კათოლიკური ეკლესიები. ახალ ნაგებობათაგან აღსანიშნავია მშვიდობის პარკი, სადაც საერთაშორისო კულტურის ცენტრის შენობა დგას (1955, არქიტექტორი ტაკეო სატო და სხვ.), მშვიდობის მონუმენტი (1955, მოქანდაკე კიტიმურა სეიბო) და სხვ.[3]
რესურსები ინტერნეტში
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ნაგასაკი“ ვიკისაწყობში.
ნაგასაკი, ტურისტული მეგზური ვიკივოიაჟზე- ოფიციალური საიტი (იაპონური)
